VİSAL

9

Yeni başlangıçlar ve başlangıçtan önce gelen sonlar insanı güçlendirirdi.

Yazardan...

Başkomiser olan Berdan bu mutluluğunu tek bir kişi ile bir an önce paylaşmak istiyordu, tabi ki o bir kişi Elis'ti.

Kendini toparladı ve ezbere bildiği o numarayı aradı. İçinde belli belirsiz bir heyecan ve mutluluk vardı. Karşı taraf telefonu açtı ve adamın kulaklarının pasını bir ' efendim ' ile sildi.

- Nasılsın doktor?

- İyiyim komiserim,sen?

- Valla beni kırmayıp öğle yemeği davetime evet dersen çok çok daha iyi olabilirim.

- Aslında bende bir işaret bekliyordum öğle yemeği için, şahane olur.

- O zaman on dakika sonra aşağıya in Doktor Hanım.

- Tamamdıırr.

...

- Çok bekletmedim umarım.

- Aslına bakarsan senin on beş dakika sonra iniceğini bildiğimden tam on dakika geçtikten sonra geldim.

- Zekice.

- Her zamanki gibi.

- Ee nereye gidiyoruz?

- Neresi istersin?

- Ali Dayı'yı isterim.

- İşini biliyorsun.

- Tabi ki de senin göz altlarin morarmış uyumadın galiba dün gece.

- Babam ve abimle oturup çay içtik gece gece.

- Ov uyku yönünden kötü olmuş ya.

- Öyle oldu ama bugünkü mutluluğumu bölecek kadar kötü olmadı.

- Hm mutluluğunun sebebi neymiş?

- Gittiğimizde anlatırım doktor.

- E gelmedik mi daha?

- İşte geldik, hadi in bakalım.

İkisi de inip kendilerine göre bir yer budular. Ali Dayı'nın çok müşterisi olduğu için onlar ile özel ilgilenemedi ama bu onların takıldığı bir konu değildi. Siparişleri verip oturdular.

- E anlat bakalım Berdan Komiser.

- Artık bana Başkomiserim diyeceksin doktor.

- Nasıl ya, terfi mi edildin?

- Evet tam olarak öyle oldu ve dahası bir ihaneti önledim ya en çok onun için mutluyum.

- Ne yaptın bakalım?

Adam bugün ve bundan bir ay önceden beri hangi iş üzerinde olduğunu anlattı, kadınsa adamın zekiliğine hayran kaldı.