VİSAL

55

İnsanı büyüten hayat değildi, hayatı yaşayış şekliydi. İnsan acılarla büyür, acılarından yaşama şeklini uyarılardı...

Elis'ten...

Ben gözleri yemyeşil adamı sevmiş ve o gözlerde oksijeni, dünyayı bulmuştum, "peki ya şimdi ne değişti?" diye soracak olursanız, değişen sevdiğim adamın son bakışının toprak gibi olmasıydı. Toprağın rengini almıştı yeşil gözleri ve en kötüsü sevdiğim adamı boğup içine çekmişti.

Dünya benim için bir hiclikten ibaretti asıl dünya sevdiğimdi ve ben şuan dünyası olmayan, samanyolunda savrulan huysuz ve mutsuz bir bedendim. Dünyadan, yani sevdiğimin gezegeninden, kovulan bir günahkardım ben.

Balkonda öylece oturmuş sevdiğimin arkasından bakakalmıştım, sadece Efsun'un telefonunu yanıtlaması ve sonra kendimi yola bir de şarkılara bırakmıştım. Gözlerim sokağın başında belki gelir umuduyla bakıyordu. Yağmurun her bir damlasında sevdiğimin yeşil gözlerinin toprak rengini alışı geliyordu, bana kırgın bakışları geliyordu oysa ki ben onu yemyeşil gözleriyle tanımıştım.

- Kızım?

Arkamdan gelen ses babama aitti. Omuzlarıma hırkamı asıp saçımı okşadı ve yanımda ki sandalyeye oturdu.

- Duymadım geldiğini baba, bir şey mi oldu?

- Kızımın yanına gelmek için bir şey olmasına mı gerek var yahu?

- Yok tabi de...

- Elis, ne oldu kızım söyle bakalım babana.

- Hiçbir şey olmadı baba, öylesine oturuyorum burda.

- Yalan atmayı küçükken de beceremezdin şimdide beceremiyorsun. Ben senin babanım Elis e haliyle senin üzüldüğün zamanlar şarkı açıp yağmuru izlediğini biliyorum. Konu Berdan mı?

- Baba...

- Kızım utanmana gerek yok beni şuan Efsun gibi gör ve söyle bakalım deli oğlan ne yaptı?

- Bu sefer haklı baba, hemde sonuna kadar.

- Ne oldu ki?

- Bir yanlış anlaşılma oldu ama bu yanlış anlaşılma da ki tepkisi çok normaldi, ben olsam daha kötü olurdu her şey.

- Peki ya neden düzeltmeye çalışmıyorsun?

- Çalışıyorum baba ama Berdan ona ulaşmamı istemiyor, yanımdan giderkende kalbimi kırabileceğini söyledi.

- Elis, eğer bu konu tamamıyla yanlış anlaşılmaysa ve suçun yoksa bunu gidip ona anlatmalısın, seni kovsa bile gerçeği ona anlatmalısın çünkü temeli sağlam olan bir ilişki için insan fedakarlık yapmalı.

- Ama baba beni dinlemek istemiyor nasıl anlatayım, nasıl kendime inandırayım?

- Kızım seven insan her ne kadar kendince nedenler bulsa da asıl açıklamayı sevdiğinden bekler, ona inanmak ve ona güvenmek ister. Berdan kendince nedenler bulsa bile sen her şeyi olduğu gibi anlattığım zaman sana inanır çünkü sevdiğini affetmek ona inanmak ister. Berdan şuan her ne kadar sinirli dahi olsa duymak istediği tek senin sesin ve tek açıklama senin açıklamandır. İnan bana güzel kızım şuan her ne kadar kendi kabul etmese bile şuan seni yanında çok ister.