VİSAL

56

Aslında hayat en sevdiğimiz şarkının nakaratında gizliydi. Bizler hayatımızı pamuk ipliğine en sevdiğimiz şarkıyı mırıldanarak bağlamıştık çünkü...

...

Elis'ten...

Zeki Müren'in tüm şarkılarında kendime ve sevdiğim adama pay çıkarırdım her zaman. 'Elbet Bir Gün Buluşacağız' demişti Zeki Müren bundan taa uzun yıllar önce ve ben buluşacağımız günü en güzel şekilde beklemiştim. 'Sana Muhtacım' dediğinde anlamıştım ben Berdan'ın sevgisine ama en çok onun masum kalbine muhtaçtım. Ben en çok Berdan'la buluşacağımız güne muhtaçtım, istemsizce ve nedensizce...

Hayaller hayatlar demiştim ve ben şuan hayalini kurduğum hayatımı sevdiğimin kollarında gözümden geçiriyordum. Tam şurada düştüm ve tam bu adamın kollarında tekrar ayağa kalktım, düşmemek üzere. Daha çocukken hayat koluma düğümü atmış ve bana dönüp çöz demişti. Çocukken atılan o düğüm şimdi kolumda sineğin iğnesi misali duruyordu ve ben sadece arada bir kaşıyıp hatırlıyordum.

Kolumda duran saate baktığımda çok geç olduğunu fark ettim ama şuan sohbet koyuydu. Hepimiz şöminenin etrafına oturmuş elimizde Türk kahveleri muhabbet ediyorduk. Kendimi bir an somutladım ve seneler önce kurduğum hayalimin çok daha güzelini yaşadığımı kendime itiraf ettim.

- Elis kalkalım artık biz, benimkiler beni topa tutar vallahi.

- Vallahi bende onu düşünüyordum, hadi biz gidelim siz spora devam edin.

- Biz bırakalım sizi Efsun.

- Yok Han, Elis arabayla getirdi buraya kadar birlikte gideriz sorun olmaz.

- Elis dikkat edin bak, durumları biliyorsun.

- Tamam Berdan, dikkat ederim ben. Aklınız bizde kalmasın.

En sonunda evden çıkmıştık ama içimde anlamını bilmediğim bir duygu vardı. Arabanın kapısını açtığım an bir koku sardi etrafı, anlamsız ve çok iğrenç bir kokuydu bu.

- Efsun bu koku Can arabaya bindiği içindir dimi?

- Bence de, pislik korkudan arabaya yaptı bir şeyler herhalde.

- Sabır.

İçim şimdi dışıma çıkacak. Yani bu yaşıma kadar bu kadar berbat kokuya rastlamadım.

- Elis, bizim mahalleye gelince bakalım araba da ne varmış ya bu ne böyle. Muska falan mı bıraktı ne yaptı?

- Bence de bir bakalım çünkü biz bu arabayı bu şekilde bırakmadık.

En sonunda Efsun'ların mahalleye gelmiştik. Arabadan indik ve tüm kapıları açıp arabaya telefon flaşları ile bakmaya başladık. Arabada bir şeye rastlamamıştık ama bagaja da baksam iyi olur diye düşünmüştüm, bakmaz olsaydım. O kadar kötü bir şey ile karşı karşıya gelmiştim ki hayatım boyunca bunu unutamayacağım