VİSAL

43

Aslında herhangi bir şeyi öğrenmenin yaşı yoktu sonuçta hiçbir şey yaşla değilde başla oluyordu. Her şey akıl ile başlıyor akıl ile bitiyordu...

Yazardan...

İnsan omzunda bir sürü yük taşırdı ve o yüke rağmen hayata tutunmaya devam ederdi. Omzunda ki yüke rağmen bir sürü acıya, fırtınaya göğüs gererdi insan, fakat bir sevdada boğulur giderdi tabi sevdiği olmazsa.

Berdan her şeye rahatlıkla göğüs geriyordu fakat bu derdin altında ezilmişti. Sevdiğinin üzüleceği bu yola baştan çıkmak istemiyordu ama el mahkumdu.

- Bunu bilen asıl kişi Safiye Teyze.

İşte o dakikadan sonra adam için hiçbir şey kolay olmayacaktı. Tüm ekibi topladı ve sevdiğinin evinin önüne gitti, içinde ki korku ve gerginlikle. Nasıl derdi Elis'e ' Babanı katil şüphelisi olarak tutukladım.' diye. Ne yapacaktı Elis, ne diyecekti ya da? ' Çok iyi yapmışsın, ellerine sağlık..' mı diyecekti?

- Berdan istersen sen hiç inme arabadan biz alıp gelelim.

- Olmaz Han, bu biraz benim meselem biliyorsun.

Berdan arabadan indi ve apartmana doğru yürüdü, içinde ki korkuyla beraber. Birinci katın kapısını tıklattı bir kaç kez ve açılmasını bekledi. Az sonra kapı açıldı ve Safiye Hanım belirdi.

- Ne oldu evladım, Elis'e mı bir şey oldu?

- Yok Safiye Sultan buraya gelme sebebim başka. Eyüp Bey nerede?

- Yukarıda ama neden onu arıyorsunuz?

- Sen arkadaşların yanına geç onlar anlatır sana hem ifade vermiş olursun.

Yaşlı kadın kendini bir nefeste dışarıda onu bekleyen polislerin yanına attı. Berdan son bir kez apartman kapısından kendi evine doğru baktı ve odasında gece lambası yandığını gördü ama üstüne düşemedi. Basamakları ikişer ikişer çıktı ve terasın kapısına sonunda ulaştı. Kapıyı yavaşça araladı ve karşısında koca bir çınar gibi olan adamı gördü.

- Önceden bu sokaklarda senin gibi semtin genci olarak göğsümü gere gere gezerdim şimdiyse eski karımın annesinin evinde işlemediğim bir suç yüzünden saklanıyorum, hayat gerçekten çok garip.

- Eyüp Bey...

- Bana biraz zaman ver oğlum sadece bir sigara içip şu camlardan son kez mahallemi izleyeyim, lütfen.

- Tabi ki...

Eyüp Bey cebinden sigarası çıkardı. İçinden bir tane aldı ve pakedi genç adama uzattı.

- İçmeyeyim ben, teşekkür ederim.

- Hadi ama Berdan içtiğini biliyorum eğer saygı için yapıyorsan yapma beni üzersin.

- Peki.

Genç adam paketten bir dal sigara alıp cebinden çakmağı çıkarttı. İlk baş Eyüp Bey'in sigarasını yaktı ve sonra kendikini. Camın önünde ki sandalyelere geçtiler sessiz sedasız.

- Bakın Eyüp Bey, katilin siz olmadığınıza inanıyorum ve en kısa zamanda bunu kanıtlayacağım. Bu suçlamadan alınınız ak bir şekilde çıkarsınız ama bu yalan ölüm yüzünden biraz başınız ağırır.