VİSAL

85

Yüreklerini yaktıklarımızın ateşi bir ömür yakar miydi yüreğimizi? Bu kadar büyük müydü acısı?

...

Ben kendi dünyasında yaşayan bir kadındım, şu zamana kadar kimsenin kalbini kolay kolay kırmamıştım ta ki; Efsun'u dinlemeden ve onun gerçek bir dostu olmadan ön yargı ile ona yaklastigim güne kadar. Ben bana senelerce yapılanı bir başkasına, yakın arkadaşıma yapmıştım. Oysa babam bana hep: " Sana yapılmasını istemediğin hiçbir şeyi bir başkasına yapıp canını yakma kızım, empatini hep en önde tut." Derdi. Ben yine dinlememiştim babamı. Belkide dinlemek isterken en kolayı seçmiştim, yargılamak kolaydı işime gelmişti yani.

Zaten insanoğlu hep en kolay yolu seçen, kendinden başkasını düşünmeyen acımasız bir varlık değil miydi? Ya da şuan kendime kızgın olduğum için öyle zannediyorumdur ama çoğu zaman böyle insanlar yok muydu zaten hayatta?

Efsun'un abisini arkamda bırakıp arabama bindim ve hiçbir şeyi çaktırmamaya çalışarak arabayı çalıştırdım.

- Efsun çıkabilirsin, şimdilik tehlikeyi atlattık.

Efsun arka koltukta uzandığı yerden hafif doğrulup uzunca bir soluk verdi. Derin bir nefes alıp dikiz aynasindan arkamızda bıraktığımız sokağa ve Efsun'un abisine baktim, her şey olması gerektiği gibi ilerliyordu.

- Abim bir şey dedi mi?

- Evet, bu işte parmağımın olmasını istemezmis ahahahahaha. Her şeyin başrolü benim ayol, diyemedim.

İkimizde tuttuğumuz heyecanı ve gerginliği gür kahkahalar ile dışarıya attık, gergindik ama bunu düşünmeye hiç gerek yoktu.

- Şimdi ne yapacağız?

- Evimize gidiyoruz.

- Ne, anlamadım?

- Yeni evine yani benim evime gidiyoruz. Belli bir süre hastaneye gelmezsin, evden çıkmazsın sonra birden cikagelmis gibi yaparsın. O zamana kadar bizim evde sen, ben ve Beril gül gibi hayat yaşarız. Biliyorum Beril ile ilk tanışmanız pek parlak olmadı ama eminim ki yanlış anlaşılmaları düzeltip güzel bir arkadaşlığa adım atacaksınız.

- Sorun değil biz anlaşırız ama ben size yük olmayayım?

- Saçmalama Efsun, o nasıl laf öyle? Sen bize asla yük olmazsın, bir daha duymayayim bu tarz bir şeyi.

- Elis yeterince basini belaya soktun benim için şimdi daha fazla elini tasin altına koyup evini açıyorsun, ben daha fazla zora sokmayayim seni.

- Efsun, daha fazla saçmalarsan kendimi abinlerin önüne atarım he.

- Tamam ya hemen kızma.