VİSAL

91

Sevmek yağmurlu havada şemsiye gibiydi veyahut geminin limanı. Belki bu anlamsız terimler bir şey ifade etmiyordu benim gibi sevmeyenler, ama benim için çok şey demekti.

Berdan'dan...

Onu sevmek, onu çok sevmek nefesle es değer demekti benim için. Hayat demekti, su demekti. Küçük bir çocuğun annesine olan bağı demekti bazen. Belki de bir papatyanın ölünce güzel kokmasıydı tıpkı onu sevdiğim zaman yaşamı hissetmem gibi... Kısacası onu sevmek benim miladim, onu çok sevmek hayatımın kuralı ama en güzeli ise onu Allah için sevmek kendi dünyamın vazgeçilmezi yani nefes almam demekti.

Dilimden hiç düşmeyecek olan tek kelimem, gözlerimden ayrılmayacak gözler hep ona aitti tıpkı benliğimin ona ait olması gibi. Ben ben değildim çünkü ben Elis olmuştum bir nevi ve bundan hayatımın sonuna kadar sevinç duyacaktım...

Yanımda yola dayanamayan ve uyuya kalan kadın vardi. Önümüzde az biraz zaman vardı, oysa hiç bitmesin istiyordum bu yolun çünkü onu izlemek demek benim için en güzel manzaradan çok daha güzel demekti. Elinde benim ona taktığım yüzük, yüzünde bugünün mutluluğunun izi ama en önemlisi elimde eli vardı şimdi desenize bana şuan dünyada ki en mutlu adamı olmayayım da ne olayım?

Semte giriş yaptığımızda bu geceyi onunla geçirdiğim ilk günlerin anılarını yad etmek istedim ve rotayı sahil kenarında ki o yere çevirdim. Arabayı tıpkı o zaman da olduğu gibi park edip aşağıya indim ve güzel sevgilimin kapısını açtım...

- Bu kokuya dayanamayacak bir ben bir de sen varsın Elis Hanım, hadi uyan bakalım.

- Biraz daha...

- Olmaz güzellik hadiii.

Gözlerini usulca açtı, güneşin ayın yerini aldığı gibi bir görüntüydü. Kirpikleri aşağı yukarı bir yörünge gösteriyordu, bu güzelliğin karşımda olması eşsiz bir güzellikti benim için...

- Seni eve hemen bırakmak istemedim, yemek yeriz dedim. Kötü yapmadım öyle değil mi?

Yeni uyanmış yüzünde bir tebessüm belirdi, gözleri sis yanaklari kipkirmiziydi.

- Sen hiç yanlış yapar mısın be adam, hem bende seni bırakmak istememiştim yolda ama dayanamamışım. Bu yemek iyi oldu.

...

Sokağa gelmiştik, ne yazık ki burada yollar ayrılıyordu ama bir çatı altında nefes alacağımız zamanlarda çok yakındı aynı zamanda. Elimi tutan küçük ellerine baktım, bu eller avcumun içinde olsun tüm dünyaya karşı gelmeye razıydım.

- Bana bu gece dünyada cenneti yaşattın Berdan, gerçi dünyam seni tanıdığım günden itibaren cennet oldu orası ayrı bir konu.

- O benim dünyamda ki senin varlığından kaynaklı. Eğer senin sevgin olmasa bunları yapamazdım.

Hafif aydınlanmış hava bize eşlik ediyordu. Birbirimize bakan gözlerimiz sanki dünyayı barindiriyordu. Sarıldım, onu kalbimde saklamak istercesine sarıldım. Sımsıkı sarıldım ama bir o kadar da naif sarıldım.