Mr. Billionaire, Don't English Me [ON-GOING]

Chapter 93:

MANDY YU POV:)

"Hey! Miss Mandy!"

Nagising na lamang ako nang marinig ang boses ng ka-officemate ko.

Napaayos ako ng upo at tumutok ulit sa harap ng computer.

"Okay ka lang?" tanong nito sabay lapag ng kape na tinimpla niya sa akin.

"O-okay lang ako," nautal na sagot ko."Salamat dito." sabay angat ng baso at umigop ng mainit na kape.

Ngumiti lamang ito ng natural sa akin."Sige, balik na din ako sa desk ko." paalam nito at agad ding umalis.

Pagkalapag ko ulit kape, sisimulan ko na sana mag-type sa keyboard nang natigilan akong pindutin ang letter D. Naalala ko nalang ang nangyari kaninang madaling araw.

***End of Flashbacks***

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at nagulat na lamang ako nang may isang bagay na yakap ko. Nakakumot ako at ulo lamang ang nakalabas pero ang bagay na yakap ko ay natatakpan din ng lumot. Kinapa ko pa ang kamay ko at nagtataka ako dahil hindi ito unan, at parang tao iyon.

Nanlaki mata pa ako nang sunod na nakapa ko ay parang naka-shorts at---wait! Ba't parang hotdog na matigas ito? Wag mong sabihin---?

Dali-dali na binaba ko ang kumot para makita ang misteryosong tao na nasa harapan ko. Napaatras na lamang ako sa nakita. Nasa harapan ko si---

"D-dylan?" mahinang sambit ko sa gulat."Paanong nandito siya sa higaan ko?" Himbing siyang natutulog at walang suot siya pang-itaas at naka-shorts lamang siya. Tumambad din sa akin ang masasarap niyang pandesal.

Jusko! Ano nangyayari?! Paano siya napunta sa higaan ko?

Sandali?

Natigilan na lamang ako nang may naalala.

Nakita ko na lamang ang sarili ko na walang damit na suot. Tarantang kinuha ko kaagad ang unan at tinakpan ang hubad kong katawan. Doon ko rin naramdaman na medyo masakit ang pangka-babae ko.

Ibig sabihin...

Tumingin kaagad ako sa sahig at nakita ko ang nagkalat na beer at mga damit namin ni Dylan.

D*mn! Sabay napasapo na lamang sa ulo.

"May nangyari sa amin ni Dylan?! Paano nangyari? Paano siya nakapasok dito? Isip, isip, isip! Ano nangyari kanina?" Sa loob-loob ko at inaalala ang nangyari kanina.

Doon na lamang lumabas ang imahe sa isipan ko.

"Dylan?"

"Hmm?"

"Mahal na kita." Lasing na amin ko habang hawak ko ang magkabilang pisngi niya.

"Bakit mo pinaglalaruan ang feelings ko? First ko magkaganito sa lalaki at ikaw iyon! Ngayon lang ako mainlab ng ganito at ngayon lang ako mabaliw sa isang lalaki. Bakit di mo pinapahalagaan ako?" Umiiyak na pahayag ko

"Dylan, handa ko iwan ang lahat basta wag mo kong iiwan ah?" Nagmamakaawang pahayag ko.

Lumabas naman ang matamis na ngiti sa mga labi nito.

Hinawakan niya ang kamay ko na nasa pisngi niya at inalis ang mga iyon doon.

"Promise, di kita iiwan." sagot ni Dylan.

Hinalikan siya dito. Sa sobrang kalasingan, hinalikan din niya ito pabalik.

Tinutulak ko siya sa sobrang sakit nanararamdaman."Dylan, ang laki! Ang sakit!"