Mr. Billionaire, Don't English Me [ON-GOING]

Mr. Stranger 11:

Pagpapatuloy...

MANDY YU POV:)

Pagkapasok ko sa loob ng office, naabutan ko si Johnser at si Tito Andrew na seryosong may pinag-uusapan. Napatigil sila sa pag-uusap nang makita ako.

Nag-bow lang ako sa kanila at bahagyang nakakaramdam ako ng awkward. Wrong timing ako.

"Okay, Johnser. Let's just talk tomorrow. I think Leandro's daughter wants to talks to you." Sabi ni Tito Andrew sabay tumayo na sa pagkakaupo.

"Sige, Tito. Puntahan nalang kita bukas sa office nyo." Sabi ni Johnser dito.

Bago pa man lumabas, tiningnan pa ko nito at maya-maya magpatuloy na ito sa paglabas ng office ni Johnser. Pagkalabas, saka naman ako binalingan nito.

"What do you need?" He asked.

Bahagyang binalingan ko siya pero hindi ako deretsyo makatingin sa mga mata niya. Ngayon ko lang nalapitan siya ng ganito. Wala akong masabi. May angking kaguwapuhan rin siyang tinataglay.

"About the contract of your father and my father, our marriage." Amin ko agad dito.

"Hmm." Sambit lang nito. "Have a seat." Offer nito sakin sa kabilang sofa.

Naupo naman ako kung saan nasa harapan ko rin siya nakaupo.

"Kung ikaw na ang tagapagmana ng Uphone, kailangan na natin pag-usapan ang marriage natin. Kung kailan at saan gaganapin ang kasal natin." Panimula ko.

"Okay. I'm sure, I'm the heir of this company. Pag na-announce na na ako na ang hahawak sa Uphone, doon na natin pag-usapan ang arrange marriage natin." Pahayag nito sabay tinukod ang braso niya sa hita niya habang naka-cross ang daliri niya. Nagmu-mukha siyang detective sa ginagawa niya.

"Hmm, okay. That's all I want to ask. I have to go. " Pamamaalam ko at tumayo na ako sa kinauupuan. Aalis na sana ako nang magsalita ulit si Johnser.

"By the way, how old are you?" Tanong nito sakin. Di ko siya close, ngayon lang kami nagkausap ng ganito.

"I'm 22. How about you?" Balik tanong ko rin.

"I'm 25, I'm still young. Di nagkakalayo edad natin so pwede pa tayo." Nakangiting suplado na sabo nito sabay ayos ng upo at nilagay ang kamay sa head ng sofa. Nagmumukha siyang boss sa posiston niya.

"Bye." Paalam ko na at naglakad na palabas ng office niya.

Bago paman ako lumabas ng office may narinig pa akong sinabi niya.

"Good bye and good night to you, soon to be my beloved wife." Sabi niya sakin na may pilyong ngiti.

Di na ako sumagot sa kanya bagkus nagpatuloy na ako lumabas ng office niya. Wala akong masabi. Di ko alam kung ano ugali niya. Malalaman ko rin ang totoong kulay niya pag palagi na ako nakadikit sa kanya.

ELIZABETH VILLATORTE POV:)

Matutulog na kami ni Ros. Nasa kama ko siya nakahiga kaso nga lang may isang unan na hotdog style na nasa gitna namin. Kumbaga, iyon ang naghahati sa teritoryo namin sa kama ko.

Malaki naman yung kama ko saka wala na siyang space dito sa kuwarto ko. Tama lang kasi kalakihan at kalawakan dito ng kwarto ko kaya dito ko na rin siya pinahiga, share kami.

Saka ayaw ko naman siya patulugin sa sofa. Baka sumakit yung likod niya. Ganito ako e. Concern lagi sa mga taong nakapaligid sakin.

Nakahiga lang ako at di umiimik nang magsalita si Ros.

"Lady Beth..." Tawag niya sakin. Siya sumira ng katahimikan naming dalawa. First time ko may katabi akong lalaki kaya medyo naa-awkward ako.

"Oh?" Tanong ko naman.