" මුරණ්ඩු නොවී එන්න රෙහාන්........දැන් හොඳටම රෑ වෙලා....."
" ඉතිං......"
" මමයි උඹව මෙතනට එක්කගෙන ආවේ... ඒ හින්දා මංම උඹව ආපිට පරිස්සමට ගිහින් ගෙදරට ඇරලවන්න ඕනේ ........"
" කවුද.....මගේ තාත්තද ඔයාට එහෙම කරන්න කියලා කිව්වෙ සහස් අහ්..........."
සහස් ඉන්නේ කේන්තියෙන්... හැබැයි ඒ කියලා මාත් මගේ කට පියාගෙන හිටියෙ නෑ.... ඒ වෙනුවට මාත් කරේ පුලුවන් තරම් එයා කියපු දේවල් වලට එකට එක කියවං ගියපු එක.......
" මෙතන මිනිස්සු ඉන්නවා රෙහාන්.... පොඩි එකෙක් වගේ හැසිරෙන්නැතුව ගෙදර යන්න වරෙං......."
" මගේ ඉනෙන් පහල පණ නැති වෙලා නෑනේ සහස්... මට පුලුවන් මගේ වැඩ ටික තනියම කර ගන්න......."
" රෙහාන්...."
" අයියේ......."
" නවෝද්.... එන්න අපි යමු........"
" ඒ වුනාට..... "
" උන්ගේ ප්‍රශ්න උන් විසදගනි නවෝද්.... අපිට ඒවට අත ද‍ාන්න තරම් අයිතියක් ඇත්තේ නෑනේ.......ඒ හින්දා දැන් උඹත් මගෙන් ගුටි නොකා මෙන්න මෙහෙ වරෙං යන්න........."
මං බලාගෙන කේන්තිය පාලනය කරගන්න බැරි වෙච්ච තැන සහස් මගෙ අත තදින් අල්ලගන්නකොට නවෝද්ට කලින් මහිම ඉස්සර වුනා....ඇත්ත ඌ කියපු කතාව සීයට දෙසීයක්ම හරි... කොච්චර කොහොම වුනත් තම තමන්ගේ ප්‍රශ්න විසදගන්න ඕනේ තමුන්ම විතරක් වෙනකොට මහිම නවෝද් වත් ඇදගෙන මෙතනින් ගියපු එක ගැන නම් මං ඌට දහස් වාරයක් මගේ මුළු හදවතින්ම පින් දුන්නා.........
" දෙයියන්ගෙ නාමෙට මාව තිරිසනෙක් කරන්නැතුව මාත් එක්ක වරෙං රෙහාන්......"
" මං කිව්වනේ.... මට මගෙ පාඩුවෙ ඉන්න දෙන්න...."
" උඹට ඕන ඕන විදියට පාඩුවේ ඉන්න දීලා මට බලාගෙන ඉන්න කියන්නේ උඹට මාව පේන්නේ නිකං පොන්නයෙක් වගේද.... අහ් රෙහාන්... උත්තර දීපං උඹට මාව පේන්නේ නිකං ඒ ජාතියේ එකෙක් වගේ ද......."
" .........."
" ආයෙමත් මං උඹට කටින් කියන්නේ නෑ....... මං මෙච්චර හරි ඉවසුවේ මෙතන ඉන්නේ උඹ හින්දා මිසක් වෙන එකෙක් නම් මෙලහට........."
YOU ARE READING
~හීන~
Romance" උඹ ඇත්තටම මට අල්ලන්න බැරි හීනයක් අයියේ..." " උඹට බැරි වුනාට මොකද මැණික....මට පුලුවන් ඒ හීනේ අල්ලන්න උඹට උදව් කරන්න....."
