~හීන~

90 වන කොටස

ඔන්න එකෝමත් එක රටක පුංචි කොලු පැටියෙක් ජීවත් වුනාලු........හැම අවුරුද්දකදිම වගේ ඒ පුංචි කොලු පැටියා එයාගේ උපන්දිනේ සමරපු දවසෙ තමුන්ගේ මාමාගෙන් පුරුද්දට වගේ අහපු තව අහිංසක විදියෙ ප්‍රශ්න දෙක තුනකුත් තිබුනලු.....

" කෝ මාමේ තාත්තී......"

ඒ පුංචි කොලු පැටියගෙ පලවෙනිම ප්‍රශ්නෙ වුනේ ඒක...

" තාත්තී වැඩට ගිහිල්ලනේ චුටී බේබී....."

ගෙදර වැඩට හිටපු නන්දා අම්මා හැමපාරම වගේ අදත් ඒ පුංචි කොලු පැටියගෙ ඇස් වලට කදුලු ගේන එක නවත්තලා දැම්මා.....

" අදත් මගේ අම්මී එන්නෙ නැද්ද මාමේ......"

විනාඩි ගානක නිශ්ශබ්දතාවයක්....කාටවත්ම ඒ කොලු පැටියගෙ පුංචි ප්‍රශ්ණෙට උත්තර දීගන්න තරම් තමුන්ගේ හිත් වල කිසිම ශක්තියක් ඉතුරු වෙලා තිබුනේ නෑ....

" පුතාගෙ අම්මි දුර ගමනක් ගියානේ....ආපහු අම්මි එනකොට සෙල්ලම් බඩු ගොඩාරියක් එක්ක පුතාට කන්න චොක්ලට්සුත් ගොඩාරියක් අරගෙන එනවයි කියලා මට දැන් අම්මි කෝල් කරලා කිව්වා....."

ඒ පුංචි මූණේ තිබිච්ච සතුට ගැන මං කොහොමද ඔයාලට විස්තර කරලා කියන්නෙ.... අහිංසක බලාපොරොත්තුවක්....කාලෙත් එක්ක ඉෂ්ට වෙයි කියලා මග බලාගෙන ඉදපු හරිම අහිංසක විදියෙ පුංචි බලාපොරොත්තුවක් ඒක.....එකම එක වතාවකට හරි ඒ පුංචි කොලු පැටියට ඕන වුනේ තමුන්ගේ අම්මයි තාත්තයි ළග ඉදගෙන ඒ ඉටිපන්දම් එලි ටික නිවලා දාන්න විතරමයි.....

ඒත් කවමදාකවත්ම ඒ ලස්සන මොහොත නම් උදා වෙන පාටක් නැති වෙයි වගේ....මොකද කාලෙත් එක්ක චුට්ට චුට්ට ලොකු වෙනකොට මාමාගේ පුංචි පහේ බොරු වලට ඒ පොඩි එකාගෙ හිත රවට්ටලා දාන්න බැරි වුනා....නැන්දගෙ වචන වලට ඒ පුංචි හිත හැදුනට මොකද තව ඉස්සරහට ඒ දේවල් නිකම්ම නිකම් කතන්දර විතරයි කියලා ඒ පුංචි එකාට හොදට තේරුම් යන්න පටං ගත්තා....ඇරත් නන්දා අම්මා කියපු තරම් ලොකු වැඩක් එයාගේ තාත්තට ඇත්තෙ නෑ නේද කියන එක ඒ පුංචි කොලු පැටියට තේරුම් යනකොට කාලෙත් එක්ක ගත්තු උපන්දින සාද පවා එකින් එක එකින් එක එයාගේ ජීවිතයෙන් අතුරුදහන් වෙලා යන්න පටං ගත්තා.....අදට මේ කොලු පැටියා එයාගේ අවසානම උපන්දිනේ සමරලා හරියටම අවුරුදු දහ තුනකුත් ගෙවිලා ගිහින් ඉවරයි....ඔව්....මං හිතන්නේ අන්තිම වතාවට මං හිත සතුටින් මගේ බර්ත්ඩේ කේක් එක කපන්න ඇත්තෙ එක්කො මට අවුරුදු පහේදි නැත්තං හයේදී....මට හරියටම ඒ ගැන ලොකු මතකයක් ඇත්තේ නෑ....ඒත් එතනින් එහාට මගෙ ජීවිතේ ඇතුලෙ ඔය උපන්දිනය කියන මාතෘකාවම මගේ හදවතට අරගෙන ආවේ ලොකු වේදනාවක්... ඉතිං මං රිදෙන දේවල් දිහා බලන එක මුලින්ම නවත්තලා දැම්මා..... දැන් පුරුදුයි..... ඒ හින්දා ඔය දේවල් ගැන මට එච්චර ලොකු ගානක් තිබුනෙත් නැති තරම්......