133 වන කොටස

316 27 29
                                    

නලලට දැනිච්ච අමුතු සීතල ගතියත් එක්කම මාව එකපාරටම වගේ ගැස්සිලා ඇහැරුණේ හීනෙන් බය වෙච්ච මනුස්සයෙක් ගානට......ඒ නැගිටපු ගමනුත් මං කෙරුවේ එකම එක රූපයක් පිස්සුවෙන් වගේ හොයපු එක විතරමයි.....

" චූටී ......."

" අඩෝ රෙහානයා උඹට අවුලක් නෑ නේද බං....."

ඇස් දෙක ඇරපු ගමන්ම වගේ පැත්තක හිටපු අයියයි නවෝදුයි එකදිගට මගෙන් ප්‍රශ්න කරන්න පටං ගන්නකොට තමයි මාත් දැක්කෙ ඒ කාමරේ නිකං හරියට නුගේගොඩ බස් ස්ටේෂන් එක වගේ....එච්චරට එතන සෙනග පිරිලා.... හැබැයි මං තාමත් හිටියෙ එයාලට උත්තර දෙන්න පුලුවන් මානසික මට්ටමක එහෙම නෙවෙයි.. මොකද දැන් ටිකකට කලින් වෙච්ච කෙරිච්ච දේවල් එක්ක මට හරිම සිහිය එන්න තියා ඒ ගැන  තාම හිතලවත් තිබුනෙ නෑ.....

" කාවද චූටි ඔය හොයන්න....."

මුලු කාමරේ පුරාම ඇස් යව යව මං කාවහරි කෙනෙක්ව හොයපු බව අයියට තේරිච්ච හින්දමද මන්දා එයා මගේ එක අතකින් අල්ලගෙන මං කාවද හොයන්නෙ කියලා මගෙන් අහනවා.... ඒත් එක්කම වගේ මං පොඩි එකෙක් ගානට අයියගෙ අත අල්ලගත්තෙ ඇත්තටම මං ඒ ප්‍රශ්නෙ අයියගෙන් ඇහුවොතිං එහෙම එයා මට ඒකට උත්තරයක් නොදී ඉන්න එකක් නැති වෙයි කියන ලොකු විශ්වාසයක් උඩ....

" අම්මා කෝ අයියේ ........"

මගේ ඒ ප්‍රශ්නෙ ඇහුනත් හරි තාත්තා එයාගේ කාමරේ ඇතුලෙන් එලියට යන්න ගියා....ඔව් මං දැන් මේ හිටියෙ මගේ කාමරේ ඇතුලෙ නෙවෙයි....මං හිටියෙ මගේ තාත්තගෙ කාමරේ ඇතුලෙ.... තාත්තා එයාගේ රෝද පුටුවත් තල්ලු කරගෙනම එතනින් එලියට යන්න යනකොට මං ආයෙම වතාවක් බැලුවෙ මගේ සහස් දිහා වෙනකොට එයාටත් ඒ ප්‍රශ්ණෙට දෙන්න උත්තර නැති ගානට අයියා මං දිහා බලාගෙන ඔහේ කල්පනා කරන්න පටං ගත්තා.......

" අම්මා මේ ඉන්නෙ චූටී....අම්මා කොහෙවත් ගියේ නෑනේ...... ම්ම්....."

ඒත් එක්කම වගේ මට එහාපැත්තෙන් ඇවිත් වාඩි වුනේ මගේ සරසි අම්මා....මං හොයපු අම්මා එයා නොවුණට මොකද මං ඒ විනාඩියේදිම වගේ කෙරුවේ අම්මගෙ පපුවට මගේ ඔලුව හේත්තු කර ගත්තු එක....රස්නෙයි...හරිම සනීපයි.....අමුතු විදියක ආරක්ෂාවක් වගේම මං තනි වෙලා නෑ කියන හැගීම මට තවත් අම්මා කෙනෙක්ගෙ පපුව උඩින් ඒ වෙලාවෙදි කිසිම අඩුපාඩුවක් නැතුව දැනෙන්න පටං ගත්තා ......

~හීන~ Where stories live. Discover now