Captured in His Eyes (The Art of Life #1: Art Version) [COMPLETED]

Epilogue

Kiel's POV

"Mr. Santillan!"

Naibaba ko ang camera, gulat, nang marinig ang pag-anunsyo ng principal sa apilyido ko.

The crowd cheered. Kita ko ang pagpaskil ng graduation photo ko sa screen. Pinagtatapik ako ng mga kaklase at sinabihang umakyat na ng stage.

Natatawa akong napatayo at nagmartsa.

"Kiel Yuan Santillan, an aspiring filmmaker, is the pioneer of Show Shifters . . ."

Paakyat ng stage ay nagtama ang tingin namin ni Avien na nasa tabi ni Ms. Galang, hawak na ang Student of the Year award niya.

". . . the film club which opened up an entirely different level of recognition for the school . . ."

Avien had a proud smile on her lips as she clapped for me.

". . . and boosted student engagement in the field of media arts."

I smirked. She chuckled at my attitude and rolled her eyes. Natawa na rin ako, nagugulat pa rin sa nangyayari.

"In a span of two years, with the initiative, creative mind, and keen eyes of Kiel Santillan, Show Shifters, was able to create four short films, showcasing and recognizing different perspectives of students living different lives and struggles. A big round of applause for Kiel Yuan Santillan!"

Malaki ang ngiti ni Ms. Galang habang inaabutan ako ng trophy. "I always knew you were one of those few. Congratulations, Mr. Santillan."

"Thank you po!"

"Again, our Students of the Year! Avien Evangelista and Kiel Yuan Santillan!" Lumakas pa ang palakpakan at hiyawan sa anunsyo.

Nagkatinginan kami ni Avien. Nag-apir kami at napangiti sa isa't-isa.

"Sabi ko na ikaw eh! Congrats, love!" bati niya pagkababa namin ng stage.

"Congrats din sa 'yo! Baka future screenwriter ko 'yan!" Nilabas ko ang instant camera sa bulsa ko. "Picture nga!"

Natawa si Avien. Itinapat ko sa kaniya ang camera. I captured her candid smile, with a crowd of students as her background.

Napatitig ako sa unti-unting lumilinaw na litrato at naalala ang kauna-unahang litrato niya na kuha ko.

"Patingin!" Lumapit siya sa akin para makita iyon.

Mula sa litrato ay nalipat ang mga mata ko sa kaniya. My eyes glint with nostalgia watching her right now in toga and graduation hat.

Nag-angat siya ng tingin sa akin nang maramdaman ang tingin ko.

"Hmm?" She smiled.

I returned her smile as I remembered the very first time I laid my eyes at her.

I couldn't help but plant a soft kiss on her lips. Nagulat siya kaya natawa ako. "Goodbye high school na oh! Hindi na tayo ma-o-office for PDA!"

Natatawa niyang mahinang tinampal ang mukha ko.

"Picture-an ko kayo!" Nilapitan kami ng mga kaklase.

Inakbayan ako ni Avien kaya napatagilid ako kaunti at napahawak sa baywang niya at ang kabilang kamay ay sa graduation hat dahil muntik malaglag.

"Teka lang! Hindi pa 'ko re---" Natigilan ako sa pagsita sa mga nagpipicture sa amin nang maramdaman ang mga labi ni Avien sa pisngi ko.