The Duchess and the Devil (NOVEL ÇEVİRİ)

58

Judith bu tür söylentileri ortadan kaldırma niyetini anlıyor. Niyeti bildiği için de minnettarlık duydu. Ama neden zaten sahip olduğunuzdan daha fazla dikkat çekmeyi seçtiniz? Judith uzun yıllara dayanan sosyal deneyimi nedeniyle utanmaz bir yüz ifadesi takınsa da, dürüst olmak gerekirse, Judith utanmıştı.

Derrick sohbete gelişigüzel devam etti ama ne zaman Judith'le ilgili bir konu açılsa, sanki bala batırıp süzmüş gibi tatlı bir tepki veriyordu. Diğerleri onun karısını gerçekten seven bir koca olduğunu düşünecektir.

Onu izleyenlerin tepkileri çeşitliydi ama büyük ölçüde ikiye ayrılıyordu. Bazı insanlar ona yapışıp kalan skandalın gerçekten yalan olup olmadığı konusunda şüpheyle bakarken, diğerleri beklenmedik nezaket karşısında dudaklarını hayranlıkla tekrar tekrar kapatmakla meşguldü. İkinciler çoğunlukla eşleri erkek gibi bile davranamayan kadınlardı.

Drama gibi hissettiren bu durumda başı dönen tek kişi muhtemelen oydu.

'...'

Yine de Judith bugünün her zamankinden oldukça farklı yaklaştığını algıladı.

Onun için ziyafet, kocası Derrick'le birlikte olmasına rağmen kendini yalnız ve kimsesiz hissettiği, etrafının düşmanlarla çevrili olduğu bir yerdi. Kendisine uymayan kıyafetler giyiyormuş gibi havasız ve rahatsız hissediyordu. Bu yüzden cep saatini bir düzineden fazla kez kontrol etti ve her seferinde ziyafetin sona ermesini bekledi.

Ama bugün yalnız değildi. Judith kendini yalnız hissetmiyordu ve herkes onu hedef alan bir düşmanmış gibi gelmiyordu. Sadece Derrick'in yanında olmasıyla güvenilir bir müttefik kazanmış gibi hissediyordu.

Yolun çaprazında duran adam, sanki onu diğerlerinden koruyormuş gibi, büyük bir kalkan gibi görünüyordu. Judith biraz utanmış olsa da, kendini aşağılanmış hissetmekten çok daha iyi hissediyordu.

Judith içine hapsolduğu çerçevenin gösteriş ve kibirle dolup taşmasından nefret ediyordu ama bundan kolayca kaçamıyordu. Sanki doğduğu andan itibaren Düşes ve Marki'nin kızı olarak ona verilmiş bir sorumluluk gibiydi.

Ancak şeytan, hayatı boyunca takip ettiği eski moda uygulamaları kendi zevkine göre kullanmıştı. Bir tilki gibi kurnazdı ama onun hareketleri sayesinde Judith'i her zaman baskı altında tutan çerçeve ilk kez değişti. Her zaman bir üçgen ya da kare gibi keskin bir şekilde durarak onu rahatsız eden alanı, onu bir oval gibi yumuşak bir şekilde kucaklıyordu.

Belki de bu yüzden başkalarının her zaman kalbini delip geçen ilgisi sadece biraz merak ve kıskançlık içeriyordu ve Judith eskisi gibi bariz bir alay ve aşağılama hissetmiyordu. İçeri girdiğinden beri çok zaman geçti ve cep saatini bir kez bile çıkarmadı.

Bu, Judith üzerinde önemli bir etki yaratan bir şeydi. Sıkı nefes alışını serbest bırakır ve hiçbir şeyden korkmamasını sağlar. Her ne pahasına olursa olsun duygularımı saklamak zorunda olan bir oyuncak bebek gibiyken, kendini bir insan olarak düşünmesini sağlıyor.

Ne yaklaşan insanlar ne de Judith değişmişti. Değişen tek şey yanında duran adamdı. Çünkü onun yanındaydı.

Judith'in kalbi bu beklenmedik farkındalık karşısında yüksek sesle çarpmaya başladı.

Her zaman hareket eden ama varlığından şüphe duyduğu kalbi hayatında ilk kez bu kadar tutkuyla karşılık veriyordu.

Kayıtsız bakışlarla mücadele eden kişiye bakan Derrick, kadının elinin sıcaklığıyla aniden durdu. Başını çevirmeden bile elini kimin tuttuğunu anlayabiliyordu.

Ondan başka kim olabilirdi ki?

Küçük parmağını nazikçe sarması ve bırakması, aşık bir kızınki gibi çok çekingen ve temkinliydi. Açık olan şey, bunun şu anda sarılmaya dayanamayacağı bir jest olduğuydu. Ama bunu burada yaparsa başı belaya girecekti, bu yüzden Derrick bunu yapma isteğini bastırmayı başardı.