CHAPTER 28

500 17 0
                                    

We're holding each other's hands while walking papuntang hotel.

“ Are you tired?” tanong niya. Kinukusot-kusot ko na ang aking mga mata dahil medyo inaantok na rin ako.

I nodded and spread my arms.

He smiled and gave me a piggy back ride.

“ You may sleep now.”

“ No, I still want to talk to you.”

I heard he chuckled. “ May bukas pa, Dawn. And tomorrow, masosolo kita.”

Kahit inaantok na ako'y hinamp@s ko pa rin ito ng malakas.

“ Ouch! What I mean is, tayo na lang ang mag-uusap bukas. What are you thinking, my little piggy?”

“W-wala..akala ko kasi...”

“ I won't do something that can harm you and your future. There's a right time for that, I'm willing to wait.”

Kailanman ay hindi ko pagsisihang ikaw ang pinili ko. You can't be defined. I know you're not perfect and nobody's perfect, but you made me feel like I'm the luckiest girl in this world.

Pagkarating namin sa Hotel ay dahan-dahan niya naman akong ibinaba sa tapat ng room namin.

“ Good night and dream of me, my Moonbeam.”

“ Moonbeam?” kunot kong tanong sakaniya.

“ My shine light in the darkness.”

Sa kabila ng pagkaantok ko'y hindi maiwasang uminit ng pisnge ko sa sinabi niya.

“ G-good night..” papasok na sana ako nang bigla niya namang hawakan ang kamay ko.

“ Wait!”

“ Hmm? May nakalimutan ka ba?"

Dahan-dahan siyang humakbang palapit sa'kin at hinalikan ang aking noo.

“ See you tomorrow, my Moonbeam.”

“ S-see you tomorrow. H-hindi ka pa ba papasok?”

“ Ikaw na muna.”

“O-okay..”

Muli ko siyang sinulyapan bago isara ang pinto.

“ Good night.” he mumbled.

Ackkk! Parang sasabog ang puso ko sa sobrang kilig na nararamdaman ko ngayon.

Finally! Malaya na rin naming maipapadama  ang mga nararamdaman namin para sa isa't- isa.

No more secrets, no more pretends. We're finally on this stage.

“ Princess, abot ikaapat na langit 'yang ngiti ah.” agad ko namang binago ang aking ekspresyon nang makita si Papa.

“P-po?!”

“ Asus. H'wag mo na i-deny sa one and only Papa mo na matagal ka nang kilala. H'wag mong bawiin ang ngiti, masaya rin ako na 'yon ang dulot sa'yo ni Haruto. Matulog ka na, o 'di kaya'y ayusin mo na ang mga gamit mo. Hindi ba't pupunta kayo ng Hokkaido bukas?”

“Opo, Pa. Good night po!” ani ko't hinalikan ang kaniyang pisnge.

“ Good night, Princess.”

Pagkapasok ko sa kwarto'y humiga muna ako sa kama't ilang minutong tinitigan ang kisame..

Maging ako'y hindi pa rin makapaniwalang... akin ang nag-iisang Amadeo Callum Haruto Takahashi sa mundo. Na sa milyong-milyong babaeng gusto siyang makuha'y, sa'kin lamang siya nagpaangkin.

TANGLED STARS Where stories live. Discover now