UNEXPECTED YOU (COMPLETED)

CHAPTER 11

Uwian na namin pero hindi ko pa rin makita si Car lumapit ako sa isang janitor.

"Kuya nandito po ba si Carlyn?" tanong ko.

"Ay, wala maam absent po ang alam ko po nagpaalam kay Director eh" sabi nito.

"Ganun po ba...sige po salamat..." at naglakad na ako palayo.

Nakita ko si Kenshin na nakaupo sa bench at nakayuko. Lumapit ako agad pagkatapos kasi ng klase hindi na ito bumalik.

Naupo ako sa tabi nito hinintay kong lumingon ito sa akin pero hindi, siguro malalim talaga iniisip nito, yumuko ako at sinilip ang itsura niya nakita kong malungkot siya. Naawa naman ako sa kanya...Ano kayang problema?

Sa pamilya kaya? o sa grades niya? nah! hindi naman ito babagsak unang beses na pumasok ito nagpakita na ito ng galing sa klase o baka naman may masakit sa kanya?

Tiningnan ko siyang mabuti..awww..ayoko nakikita siya ng ganyan parang nalulungkot na rin ako...

"Kenshin?..." mahina kong sabi. Hindi nya yata ako narinig... Bigla ko siyang hinalikan sa pisngi duon lang parang natauhan ito.

"What are you doing here? and why did you do that?" parang nagulat pa ito.

"Im here because I saw you alone and I decided to seat beside you and the kiss is for comporting you..." sabi niya dito.

"What! comporting me? why?" tanong nito.

"Because you looked sad... I dont want to see you liked that...I just only want to see is your smile..." sabi ko. Totoo iyon sa sarili ko.

Napansin kong parang naging malikot ang mata nito at tapos tumingin uli sa akin wala na ang lungkot sa mata nito. Naging emotionless.

"Thanks... but youre wrong I am not sad excuse me I have to go" at tinalikuran na ako nito... Ano kayang problema niya... _______________________________________________________________ CARLYN POV:

Kinabukasan Pumasok na ako, ipinasyal ko lang si nanay sa park dahil maganda rin sa kalusugan ang minsan naglalakad-lakad.

Pagpasok ko sa classroom nakita ko si Ramiasen na nakayuko. Naupo na ako at kinalabit siya nag-angat ito ng tingin at ng makita ako ay niyugyog ako.

"Girl!!! Nag-alala ako sayo alam mo ba!? Nalaman ko na nasunugan pala kayo nung pumunta ako sa inyo!!" sigaw nito sa akin. Agad ko siyang hinawakan sa balikat.

"Wait Ramiasen nahihilo na ako saka huwag kang maingay" sabi ko sa kanya agad naman ako nitong binitawan at ngumisi sa akin.

"Sorry Im just carried away on my emotions"sabi nito sa akin napangiti na lang ako.

"So, how are you? Are yo hurt? your mom? is she alright?" nag-aalala na tanong nito.

"Okay lang kami huwag kang mag-alala wala naman nasaktan sa amin sa sunog buti na lang ganun na lang ang nangyari ang bahay kasi napapalitan ang tao hindi" sabi ko.

"Yeah girl your right but Im so happy na ayos ka lang" nakangiting sabi nito. Natouch naman ako ang sweet talaga ng kaibigan ko.

Nakita ko si Kenshin na pumasok at umupo sa tabi ni Ramiasen binati ko siya.

"Good morning Kenshin" bati ko sa kanya. Ngumiti ito sa akin at binati rin ako.

"Good morning Carlyn. How are you? Hindi ka pumasok kahapon ah?" tanong nito ng nakangiti.