Dance With You

64%

Scylla

Oh fvccckkkk!!! Bakit?! Aarrgghhh!!! Grabeh!!! Whooo!!! Yung sakit ng ulo ko!!! To the highest level na!!

Pero nasa bahay na ako. In fairness! Nakauwi ako in one piece. Nakauwi pa akong buhay kahit na wala na talaga akong matandaan sa nangyari kagabi.

Achievement din to! I got out of bed, out of my room. Umupo na ako sa counter table at may inabot naman si papa na baso. His hangover medicine. Uminom na lang ako.

"Had fun last night?" Tanong niya. I nodded and took a sip again.

"Ano nga pala nangyari? Pano ako nakauwi?" I asked while I got Scylla.

"Uhmmm, sabi kasi ng mga kaibigan mo, di ka nila mahagilap kaya pumunta na ako nun at sakto naman na nakita kita pagpasok ko." He explained. Medyo fishy, pero ok lang. Sige.

"Oooohhhhh. Hindi naman ako nagmukhang nabaliw o losyang na losyang?" I asked him. Alam mo na! Nakainom kaya baka nakakahiya ako.

"Kailan ka pa hindi nababaliw kapag nalalasing?" Sarcastic na tanong ni papa sa akin. Haaaayyyy... Nakakahiya nga ako kapag nalalasing! -_-

*DING* *DONG*

"Who could that be? Ang aga naman." Murmur ni papa at lumapit sa pinto para icheck kung sino yun. Pagbukas niya, si Wright pala. Mukhang he's here to visit Cybele.. Pero why do I feel like there's something wrong here?

〽️〽️〽️〽️

Apollo

"Are you free tonight?" Text sa akin ni tito. Why is he asking?

Tinawagan ko na lang siya. May patext text pa siyang nalalaman eh! Usually naman tinatawagan lang nama ako lagi nito.

"DON'T CALL ME! IDIOT!" He texted back after niyang ireject yung call ko.

"Ano po bang problema?" I replied. Nagalit pa sa akin. Sorry naman na oh! Mukha bang alam ko kung bakit di ako pwedeng tumawag?!

"Basta. I want to talk to you. Let's have dinner tonight." Text back niya. Hindi naman ako makakahindi sa kanya. He's also very close to me. He's like family already.

〽️〽️〽️〽️

Pagdating ko sa restaurant na sinabi ni tito, he was already there waiting for me. Gaano kadaming free time ang meron siya at nagagawa jiyang iwanan ang kompanya niya??

"Ah! Apollo, maupo ka." He offered the seat in front of him. Mukhang nasa VIP table pa kami. Napaka private eh.

"Tito, para san po ba lahat ng to? Anong meron?" I jumped to the question. Nakakapagtaka kasi.

"Well, uh, uhm.. I think you have the right to know, kahit na hindi naman naging kayo..." He started. Medyo nag-aalangan pa siyang simulan nga eh.

"Ano po ba yun? Tungkol saan?" Di ko kasi gets diba kung tungkol saan yung sinasabi niya.

"Scylla... And Wright... They're getting married." He went straight to the point. My whole world came crashing down. Tngna!! Sabi ko di na ako makikielam pa sa buhay niya eh!! Why am I suddenly hearing about this no?!

"Akala ko ba ginagawan ng paraan ni Wright na di matuloy? Anong nangyari?!" Medyo naiinis na ako. Feeling ko kasi pinag-laruan lang niya at pinaasa si Scylla sa mga sinasabi niya sa kanya eh.

"Well, akala ko din. Pero pumunta siya kanina sa bahay. He said the news and asked if they could talk in private kaya iniwan ko muna. Pagbalik ko, they both made a decision." Maiksi niyang kinuwento.

"Pero?! Why would Scylla agree?!!!" Galit ko nang natanong.

"I don't know. Pero kilala ko ang anak ko. Hindi niya papasukin ang isang bagay kung wala siyang sapat na dahilan." Sabi ni tito. Then it hit me again. Dapat kong pagkatiwalaan ang desisyon ni Scylla.

Tama si tito, hindi naman papayag si Scylla ng ganun ganun lang. May something kaya siya pumayag.

〽️〽️〽️〽️

Scylla

Itutuloy ang kasal. Hindi pwedeng hindi kami ikasal ni Wright. Hindi ko naman to ginagawa para sa sarili ko. Ginagawa ko to para kay Wright at para sa anak namin. The truth is yet to be revealed kaya hintay muna.

"A-are you really sure? Hindi naman kita pinipilit, Scylla eh. Kung ayaw mo, pwede kang umatras, maiintindihan ko." Wright told me while we were on our way to a meeting with his parents and my mother.

"Wright, alam mo naman na kapag nakapagdesisyon na ako, yun na yun. Wala nang atrasan pa!" I stayed positive for him. Ayoko naman ipakita sa kanya na ayaw ko sa kanya. Well, hindi ko naman kasi ayaw sa kanya. Hindi ko lang siya kayang gustuhin bilang isang partner. Kaya ko kung hanggang kaibigan lang.

Mabait naman si Wright. May mga point lang sa buhay niya na nalilito siya at di niya alam kung anong dapat at tama niyang gawin. Kita mo nga eh! Nabuntis niya ako diba?

"Pero, Scylla, marriage is still marriage. Hindi yun magbabago kahit anong mangyari." He insisted.

"Akala ko ba gusto mong ituloy to? Akala ko ba gusto mong pakasalan ako ng masaya at payag ako? Payag naman ako ah?" I asked him. Napapakunot na ang noo ko. Hindi ko kasi ineexpect na ganito ang magiging reaction niya sa pag payag ko sa gusto niya eh.

"Hindi naman sa ayaw ko. Ayaw ko lang na magpakasal ka ng napipilitan ka lang. Kung ginagawa mo lang to dahil sa awa, I don't mind it if you back out from the arrangement." He is still insisting.

"Wright! Pwede ba?! Hindi to matatapos kung lagi mo akong kokontrahin eh. My decision is final ang that's that. Kaya pwede ba lets get out of the car and meet your parents." Medyo nasungitan ko siya. Medyo naiinis na rin ako sa persistence niya. Eto na nga kasi oh! Papakasalan ko na nga siya?! What more does he want?! Hindi pa ba sapat na papakasalan ko siya hindi dahil may anak kami, kundi dahil sa gusto ko siyang pakasalan para sa kanya din?

Mas okay na kasing pakasalan ko siya eh. It's for his own good. Kung di ko to gagawin, hindi ko alam kung paaano ko papatawarin ang sarili ko. Kung hindi ko to itutuloy, ako na siguro ang pinaka walang hiya, walang puso, at napaka g@gong tao sa mundo!