YAN KOMŞUM

Yeni kardeşler

"Komşu mu?"
Merve ile ayni anda şaşkınlığımızı saklayamadan konuştuk.
" Evet. Buraya yeni taşınanlar siz değilmisiniz? Sabah sizi bir kadın getirmedimi buraya? "
İkimizde kafa salladık.
"E tamam işte. Ben de karıştırdım sandım. Eeee nereden geliyorsunuz? "
"Seda yeter. Tamam o kızlarmış işte anladık. Uzatma da gidelim. "

Yan banktaki çocuk ilk defa konuşmuştu. Seda ona ters ters bakıp
"Siz gidecekseniz gidin. Ben yeni komşularımızla biraz tanışmak istiyorum."
" Ben dee!!!" Diye bir ses geldiğinde bir an irkilsemde bunlarin yanımızdaki diğer iki kişi olduklarını anlayıp gülümsedim. Sonra Seda tekrar çocuğa dönüp
"Evet Rüzgarcım seni tutmayalim biz. Evde görüşürüz. "
Adının Rüzgar olduğunu öğrendiğim çocuk
"Beklemeyin. Gelmiycem. Başka işlerim var."
deyip piç Smile yaparak yanımızdan ayrıldı. Sonra Seda tekrar bize dönüp
"Siz onu boşverin. Hep böyle ilk başta soğuktur. Size alışıncaya kadar idare edin lütfen. Neyse biz nerde kalmıştık. Heh! Ben sizi tanıştırmadim. " deyip elini yanındaki kıza uzattı ve
"Bu Alara"
Diğer elini de Alara ' nın yanındaki çocuğa yöneltip
"Bu da Mete. O diğer giden de Rüzgar. Ve siz deee..."

Tanıtma sırası bize geldiğinde kendime gelip
"Ece" dedim.
" Merve " dedi benim kızılımda benim gibi kısa cevap vererek.

Sonra Seda tekrar konuşmaya başladı
" Eee nerden geliyorsunuz? "
"İstanbul"
İkimiz de aynı anda cevap verince kıkırdadık. Bu sefer Mete sordu.
" Kardeşmisiniz? "

Bu sefer ben cevap verdim
"Öyle sayılır. Doğduğumuzdan beri beraberiz. Hiç ayrılmadık. "
"Peki burda hangi okula gideceksiniz?(Alara)"
Merve cevapladı "Doruk Koleji. Siz hangi okuldasınız?"

Otuz iki diş Sırıtarak "Bizde" dedi. "Çok eğlencez çok!"

Buraya gelişimizle üç tane birbirinden tatlı kardeşler edinmiştik. Hem de aralarında sarışın bile vardı. Ama o sarışın bizim gibi sarışın düşmanları için bir istisnaydı. Hepsi cidden birbirinden komik ve eğlenceliydiler. Tabii daha Rüzgar beyfendiyi tanıyamadık ama neyse tanırız. Sahilde bir cafe ye gidip oturduk ve biraz sohbet falan ettik.

Öğrendiğime göre Seda, Alara, Mete ve Rüzgar da bizim kadar olmasada çocukluk arkadaşlarıymış. Aileleri de bizimkiler gibi oldukça varlıklı ailelermiş.
Ailelerinden çok bunaldiklari için İzmirde okuma kararı almışlar ve buraya taşınmışlar.

Bu muhabbet eve dönene kadar sürdü. Eve döndüğümüzde bacaklarımın ağrıdığını ve acıktığımı hissettim.

" Merveeee. Ben çok açıktım. Git bana yemek yap. Yoksa seni yerim."
"Beni yersen kırmızı sıçarsın. Bunu
istermisin?"
"Açım." diye cevap verdim. O da oflayıp mutfağa gitti. Bir süre sonra yanıma iki sandviç ile geldi. Onları da bitirip odalarımıza geçtik.
Hemen üstüme geceliklerimi geçirip kendimi yatağa attım. Ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.