YAN KOMŞUM

Götü kalktı

Yok yok bayılmadım. Sadece ufak çaplı bir kalp krizi. Arkamizdan birinin korkutmasiyla Merveyle yerimizden sıçrayıp çığlık attık. Arkamı döndüğümde Elif ve Gökçe kahkaha atıyordu. Dayanamayıp biz de gülmeye başladık. Sonra ortada mal mal kalmamak için en yakinınımızdaki cafe ye gittik. Kendimize birer kahve söyleyip kızlara her şeyi anlattık. Herkes ne diyeceğini bilmez bir halde oturup kahvesini yudumluyordu.
" Siktir. "
Bu ani çıkışıma herkes şaşırmıştı.
" N' oldu lan?"
"Biz ikizleri unuttuk!"
" Ara kanka hemen ara."
Elif ve Gökçe bize anlamaz gözlerle bakıyorlardı. Ben ikizleri ararken Merve onlara kısaca özet geçti.
Sonunda telefonu açtıklarında
"Nerdesiniz siz?!" Diye bağırmîşlardı.
" Off tamam bağırma!Şey biz unutmuşuk sizi."
Onlarla konuşurken cafe in camından baktığımda denizin kenarında onları gördüm. Kızlara da gösterdim. Hem kendimizi gizleyip hem de telefona konuşuyorduk yani konuşuyordum .

"Nasıl unutmuşum. Dalga mı geçiyosunuz siz bizimle. Gösterin kendinizi."
" Yok ya! Pışık! Bok bulursun."
" Dalga geçmenin sırasımı? "

Sonra aklıma bir şey geldi. Denemekten zarar gelmez.

" Sana bir şey sormak istiyorum. Oyun oynayalım mı?"

Kızlar bana 'ben aslında bir uzaylıyım' demişim gibi bakıyorlardı.

"Ne oyunu? "
"Birbirimize karşılıklı sorular soralım. Ama doğru cevap vereceksiniz. Sadece 3 hakkımız var."
" Tamam başla bakalım. "
"Bugün günün nasıl geçti?"
" Bok gibi. Sıra bende. Beni nerden tanıyorsun? "
" Okullarımız aynıydı. "

Merve bana fısıldayarak 'malmısın anlayacaklar' diye söyleniyordu. Onu susturup konuştum

"Sıra bende. Deren sizin neyiniz oluyor?"

Bir yandan da hala onları izliyorduk.

"Bizim sadece arkadaşımız.Hepsi bu. Sıra bende. Nasıl birisin yani dış görünşün nasıl?"
"Uzun siyah saçlı, mavi gözlü ve orta boylu. Bu kadar. Sıra bende, benim kim olduğum hakkında bir fikrin varmı? Varsa kimim ben? "
" Yanlız bu iki soruya giriyor."
"Peki tamam benim kim olduğumu biliyormusun?"
"Sanırım evet. Son soru sıra bende. Sen bugün Derenin uyarmaya gittiği kızlardan birimisin?"
" Evet. "
Kızlar bana sen malmısın diye fısıldayarak bağırıyorlardı.
Onlara yaklaşıp "Tamam sakin bu iş burda bitecek üzülsem de sevinsem de. Merak etme Merve seni bu işe bulaştırmam.
" deyip tekrar telefona döndüm.
" Tahmin etmiştim zaten. Ama Üzgünüm güzelim bu yakışıklı sana bakmaz. "

Acı dolu bi gülümseme ile tam ağzımı açıp bir şey söyleyecekken Merve girdi devreye

"Ben de kızıl olan. Ne var lan. Sevemezmiyiz sizi. Ne var ben de ikizini seviyorum. Seni seviyorum Toprak!"

Merveye şaşkınlıkla bakıyordum. O ise rahatlamış gibiydi. Birbirimize gülümsedik. Bu kızlar bana güç veriyordu.
Telefonun ardından bir kahkaha sesi geldi bu Topraktı. Camdan onlara dönüp baktığımda doğru tahmin yaptığımı anladım. Ardından Toprak telefona yaklaşıp "Üzgünüm bebek. Olmaz bu iş. Dereni  tercih ederim."
Dediğinde kızılımın gözleri dolmuştu. Kimse benim kardeşlerime bulaşmaz. Hiç kimse.
Büyük bir sakinlikle

"Şimdi ikiniz de beni dinleyin. "

Camdan baktığımda ikisinin de telefona yaklaştığını gördüm.

"Birincisi , birileri sizi seviyor diye onlarla alay etmeniz gerekmez. İkincisi , götünüz yine arşa yükseldi. Dikkat edin bir gün aynı hızla yere çakılmasın. Üçüncüsü ise sizede zaten Deren gibi sürtükler yakışırdı . Ne güzel tencere kapak. Kız ikinizide idare eder. Ve son olarak birdaha benim kardeşlerimle uğraşırsanız sizi gay lere siktirtirim. Erkek orospuları. "
deyip yüzlerine kapattım. Bu sırada kızlar bana şaşırarak bakıyorlardı. Camdan baktığımda onların da bozulduğunu gördüm. Sonra kızlara dönüp

" Bizim artık kalmamız lazım eşyalarımızı daha toparlamadık."
deyip kalktık küçük bir vedalaşmadan sonra evlere doğru yol aldık. Merveyle bizim eve geçmiştik yine. Çünkü ailesi buradaydı. Gecenin devamı Merve ile gelecek hakkında hayaller kurup konuşmakla ve eşyalarımı toplamakla geçmişti.

Sonunda kendimi yatağıma atabilmiştim. Bugün ne gündü be! Çok ekşınlı geçti. Ve çook yorucu. Daha fazla düşünmenin beynime zararlı olduğunu düşündüğümden kendimi uykunun içine bıraktım...

............................