Matematik 18. Fizik 50. Kimya 41. Coğrafya 76. Edebiyat 89. Dil ve anlatım 80. Ve daha niceleri. Notlarımı kurtarmak isterken bazılarını daha da batirmiştım. Çalışınca neden olmuyor? Yani neden? Neden lan neden?
Şu an bir rakı sofrası kurmuş efkarlaniyorduk. Tek fark rakı yerine bol asitli kola içiyorduk. Ölürsek asitten ölürdük yani.
Notlarımız berbattı. Hepimiz teker teker sıçmıştık. İkinci sınavlar başlamıştı bile. Şu ana kadar dil anlatim, Biyoloji ve Almanca sınavları olmuştuk. Yarın matematik vardı be biz çalışmak yerine dertleniyorduk. Şaka maka matematiği kurtarmam gerekiyordu. (Yazarınız zor durumda. Yarın matematik sınavı var. İlk sınavı 18. Kısaca sıçtı! Dua edin benim için lütfen♡)
Ateş bir küfür daha savurup srhoşcasına konuşmaya başladı.
"Ulan gençliğimi yediler be! Ben bu durumlara düşcek adammıydım! Mira öp beni!"
Hepimizden bir 'Oha' çıkınca Mira da utandi ve Ateşin kafasına vurdu. Bunun karşılığında Ateş tek koluyla Mirayı sardı ve yanağına kocaman bir öpücük kondurdu.
Biz efkarimiza devam ederken dahi Fikriye Gökçe bu Efkarı dağıttı.
"Bence matematiğe çalışalım."
Bunun üzerine hepimiz yeniden ayaklandık. Önce evin boğuk havasından kurtulmak için camları açtık. Daha sonra kola ve yiyecekleri kaldırdık. En son da kitaplarımızı masaya yığdık. Ve deliler gibi soru çözmeye başladık.
MUTLU(!) SON
Cumartesi günü görüşürüz 👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAN KOMŞUM
Novela JuvenilEce on yedi yaşında bir genç kız. Herkes gibi o da bir okulda okuyor ve o da okulunki yakışıklı bir çocuğa aşık olabiliyor. Ancak bir gün okulundaki büyük yangın ve babasının işi yüzünden yeni bir okula gitmesi gereklidir. Bu nedenle en yakin arkad...
