YAN KOMŞUM

İSTANBUL

Sürpriizz... Öncelikle hepinizin bayramı mübarek olsun. Bu bölum biraz kısa olabilir ama affedin. Şu an bayram ve ben tatileyim. Ama ondan sonraki haftalarda yine ikişer bölüm yayinliycam. Umarım beğenirsiniz.

Uçaktan ineli daha yarım saat oluyordu. Evde tek başıma sıkıyordum. Annem ve babam işte oldukları için evde değillerdi. Bir bakıma onlara süpriz yapıcaktım. Merveye bize gelmesini söylesem de işinin olduğunu söyleyip eve geçmişi. Mete ve Rüzgardan ayrıldıktan sonra Merveye bir haller olmuştu. Sorduğumda da söylememisti. Ben de fazla üstünde durmamıştım.

Ters oturduğum koltuktan kalktım ve kendimi odama attım. Yorgundum ama uyumak istemiyordum. Dışarı da tek başıma çıkmak istemiyordum.

Canım odam ya çok özlemişim. Kendimi yatağa attım ve yine boş zamanımı telefonda geçirdim. Biraz Gökçeyle biraz Elifle biraz da sedayla konuştuk tan sonra Telefonumu komidinin üstüne bıraktım. Gökçe ve Elif tatilde çıkmışlar bile. Sedalar da bir saat sonra yola cikacaklarmis.

Annemin ve babamın gelmesine daha yarım saat vardı. Ben de bu yarım saatte valizi boşalttım ve duşa girdim. Üstümü Giyindikten sonra da zaten aşağıdan kapı sesi gelmişti. Bu kapı sesi de babamların geldiğinin habercisiydi.

Elimdeki havluyu saçıma sardım ve koşarak aşağıya indim. Babamlar beni gördüklerinde bir an afalladılar çünkü onlara daha yolda olduğumu söylemiştim. İlk olarak koşarak babamın boynuna sarıldım. Daha sonra da annemin.

Merhabalaşma faslı bitince annem yemek hazırladı ve ilk olarak beraber bir yemek yedik. Daha sonra da biraz muhabbet edip yattık. Hepimiz çok yorgunduk. Zaten kafamı yastığa koyar koymaz da uyuya kalmıştım.

Rüzgardan

Kızlar gideli bir saat falan olmuştu. Eve gelene kadar Mete ve ben hiç konuşmamıştık. Ama Metenin gerginliginden Merveye açıldığı çok ortadaydı. O yüzden sorma gereği duymadım. Eve gelince de direk odalara dağılmıştık. Kızlar eşyalarını toparlamışlardı bile ama ben ve Mete son dakikaya kadar toplamamistik. Aceleyle bir iki parça eşya alıp çantama tıkıştırdım.
Herşey hazır olduğunda yapacak birsey bulamadan yatağa atladım. Kızlardan ses soluk gelmiyordu. Metenin de arada odasından küfür sesleri yükseliyordu.

Talefouma uzanıp Sedayı aradım.

ARANAN: SARI MELEĞİM

"Efendim."
"Nerdesiniz?"
"Ben Denizle vedalaşmaya geldim. Alara da benim yanımda."
"Alara ne yapıyor orda?"
"Onurla falan konuşuyolar. "
"Tamam. Çabuk gelin. Birazdan çıkcaz yola."
"Tamam."

Telefonu kapatıp cebime sokuşturdum ve çantamı alıp aşağıya indim. Mutfağa geçip birseyler atıştırdım.

Çok geçmeden Mete de bana katıldı.

"Açıldınmı Merveye?"
"Sence?"
"Kesinlikle. "
"Off abi ya! Ya bidaha benle konuşmazsa? O zaman ne bok yiycem?!"
"Bunu da o zaman düşünürüz."

Biraz daha atıştırıp salona geçtik. Sedalar hala gelmemisti. Arabayla gidecektik. Yolculuk Antalya ya.

15 dakika sonra Sedalar da geldiklerinde çantaları alıp evi kontrol ettik. Daha sonra da arabalara.

İçimde beni huzursuz eden birkaç şey vardı. Mesela Ecenin girmesi. Yani Ece ve Mervenin gitmesi. Dönmeme ihtimalleri de varmış sonuçta. Bide İstanbulda Ateş piçiyle karşılaşırsa... Ya yeniden onu sevmeye başlarsa. Off.