YAN KOMŞUM

3 yıl sonra.

Bir bòlüm daha yazasım geldi. Umarım beğenirsiniz. Kocaman kalp kalp kalp. İyi okumalar.

Kocamaaan bir üniversite döneminin daha sonuna gelmiştik. Bu yılı da atlattığım için o kadar mutluyumdum ki! Bavullarimi bir hafta öncesinden hazırlamıştım. Bugün izmire gidecektim. Neredeyse her yaz olduğu gibi. Üniversite başladığından beri her bulduğumuz fırsat ve Tatillerde bizimkilerle bir araya gelmek için İzmire giderdik. Tabi hepimiz tam toplanamazdık. Örneğin mira gelemezdi. Toprak ve Ateş de bize arada katılırdı. Bunun haricinde Deniz vakit bulduğu zamanlar gelirdi. Bu da çok nadir olurdu. Merve zaten çok Şansliydı. Çünkü o zaten İzmirdeydi. Abim ve ablam çalıştıkları için zaten gelemiyorlardı.

Neyse işte. Üniversite başladığından beri her yaz ilk olarak İzmire giderdik. Orada ilk ayımızı tatil yaparak geçirirdik. Daha sonraki günlerde ise yine dağılırdık. Ailelerimizi görmeye giderdik. Her yaz böyle olunca artık alışmıştım bu rutine. 

Damla benden hızlı davranıp iki gün önce gitmişti evine. Ben de daha fazla oyalanmak istemediğimden bavulumu alıp çıktım yurttan.

Ne kadar süre geçti bilmiyorum. Uyumuşum. Yine. Uyandığımda zaten izmire giriş yapmıştık. Otobüs durduğunda hemen bir taksi durdurup adresi vermiştim. Evimizin adresini. Kısa süre sonra eve geldiğimde taksinin parasini ödeyip indim. Evin önündeki arabalara bakılırsa Rüzgarlar gelmişti. Aşkımı ne kar çok özlemiştim. Hızlı adımlarla ilk olarak kendi evime girdim. Evet burasi artık Merve ve benim evim olmuştu. İki yıl önce burayı beraber kararlaştırıp satın almıştık.

Hemen odama çıktım. Üzerimi değiştirip elimi yüzümü yıkadım. Ardından saçlarımı at kuyruğu yaparak topladım ve bahçeye çıkıp Rüzgar ların bahçesine geçtim. Eve girmek için bahçeye açılan kapıya adimimi atar atmaz yerden havalanmam bir oldu.

Ben kahkahalar atarken Rüzgar beni bir yandan etrafında döndürüyor bir yandan da sıkı sıkı sariliyordu. Sonunda beni yere bıraktığında kahkahalarimın yerini alan kocaman gülümsememle sarıldım boynuna. Derin bir nefes alıp kokusunu içime çekerken fısıldadım.

"Ne çok özlemişsin beni."

"Sen özlemedin mi?"

Aslında Hayır deyip Rüzgarla biraz ugrasmak vardı ama hem yalan söylemek istemiyordum hem de bu anın içine sıçmak istemiyordum. Bu yüzden doğruları söyledim.

"Çok özledim."

"Bence kızı bırak da biraz soluklanıp bize de sarılsın."

Sedanın sesiyle Rüzgar oflayarak ayrıldı ve Sedaya dönüp konuşmaya başladı.

"Kızım sen sevgilinin yanına gitsene."

"Ya daha gelmedi kiii!"

Rüzgar gözlerini devirdi ve beni de elimden tutarak koltukların olduğu yere ilerlemeye başladı.

Kolumu ondan kurtardığımda bana 'ne oldu' der gibi baktı önce. Sonra Sedaların yanına gittiğimi gördüğünde omuz silkip kendini koltuğa attı. Sedaya, Alaraya ve Meteye de sarıldıktan sonra bende kendimi Rüzgarın yanına attım. Ve ikimizin arasındaki sohbeti ben başlattım.

"Eee anlat bakalım sevgilim. Erkekli KIZLI arkadaş grubun nasıllar? İyiler inşallah?"

Merveden

İzmirde olmama rağmen bir türlü evime gidememiştim. Üniversite evime uzak olduğu için orda değil yurtta kalıyordum. Ancak şu an yurttan bile çıkamamıştım. Neden? Çok saçma bir nedenden. Lan okulun son günü arama mı yapılır. Onu da geçtim biz koca koca insanların odasına pat diye girip arama yapmak da ne demek!