YAN KOMŞUM

VEDA

Multi: Ecenin giydikleri

Bu arada 23 Nisaniniz mübarek olsun. Djdjdj:)

......................

Sabah sabah gözlerimi Mervenin cırlayışlarıyla uyandım
"Eceee! Off neler olmuş neler! Ya açsana şu kapıyııı. Lan! Kime diyom ben. Uyuyomusun sen hala ya!"

Daha fazla dayanamayıp kapının kilidini açtım. Açışımla Merve odama damladı.
"Ece Onur dayak yemiş. Hemde ole bole değil yani. Baya baya. "
"Kim dövmüş?!"
"İşte orası daha bilinmiyor."
"Sen nerden öğrendin peki?"
"Tabikiiiiii Alara dan."
"Ayy yazık kıza ya. Çok kötü olmuştur."
"Yoo gayet iyiydi. Hatta sabah 'iyi oldu ona.az bile' dediydi."
"Oha. Bizim Alara. Hani şu Onura aşık olan."
"Hee Evet o."

Şaşkınlığım geçince aklım başıma geldi.
"Lan biz okulu unuttuk!"
"He o konu da şöyle. Bugün Sedaların kardeşleri gidiyo. Onları yolliycaz. O yüzden kimse okula gitmedi. Ya şey. Sen onu bunu bırak da sen iyimisin?"
"Daha iyiyim."
Kocaman gülümseyip kolumu tuttu ve beni dolabın önüne attı. Baya bildiginiz attı yani. Kafamı vurdum lan!
Eşyalarımı saça saça bir kombin hazırladı ve elime tutuşturup beni banyoya attı. Ve peşimden bağırdı
"Yarım saate hazır ol!"
"Tamaaaağğğm!"
İlk önce kendime gelebilmek amacı ile duşa girdim. Daha sonra Mervenin beni  için seçtiği kıyafetleri geçirdim üstüme. Herzamanki gibi şort ve tişört. Aynanın karşısına geçip saçlarımı taradım ve dişlerimi fircaladim. Banyodan çıkıp odamdaki aynalı dolaba yöneldim ve gözlerime hafif bir makyaj yapıp aşağı indim. Merve hala ortada yoktu.
Seslenmek yerine telefondan aradım.
İkinci Calista açtı
"He?"
"Nerdesin?"
"Odamdayım zekicim."
"Off çabuk ol. Süslenme fazla."
"Ok. Hadi kapat hazırlanıyom. 2 dk ya  iniyom."
"Tımam cnm."
Deyip kapattık.

2-3 dk sonra Merve de aşağı indiğinde beraber dışarı çıkıp Sedalara gittik. Sonunda ayrılık vakti geldiğinde bizimkiler kardeşleriyle vedalaşmaya başladılar. En son çocuklar Alarayı da öpüp bize döndüler. Sıra sıra Merve ve ben hepsine sarılıktan sonra Poyraz bana dönüp eliyle gel işareti yaptı. Ona yaklaşıp efendim diye fısıldadım. Sanki çok önemli birsey solicekmis gibi daha da yaklaştı ve yanağıma öpücük kondurdu. Kıkırdayıp ben de onu öptüm ve kucağıma alıp diğerlerinin yanına gittim.

Evin önünde bekleyen siyah Jip in içinden yine siyah takım elbiseli iri yarı bir adam indi. Sanırım çocukları eve o adam birakicakti. Sonunda yine kısa bir kucaklasmadan sonra araba hareket etti. Sedanın ne kadar Üzgün olduğunu görebiliyordum. Paytak adımlarla yanına gidip sarılım. O da gülümseyip bana sarıldı.

Hepimiz eve geri dönerken gözüm Rüzgarın eline takıldı. Minik minik yaralar vardı. Hemen yanına gidip elini tuttum ve gözlerimi büyüterek fısıldadım.
"Rüzgar eline nolduu!?"
"Önemli bişey değil."
Deyip elini sertce çekti. Kaşlarımı çatıp karşısına dikildim.
"Nasıl önemli değil ya. Noldu söyle."
"Yok bişey dedim. Çekil önümden."
Ona baygın bir bakış atıp gözlerimi devirdim. O inatcıysa ben de inatçıyım.
"Soyemezsen gitmem."
"Off. Ne kadar meraklısın. Barda kavga çıktı. O zaman oldu. Tamamı."
"Ay yazık sana ya dayak mi yedin." Dedim dalga geçerek.
"Ben Mi!? Şaka yapıyorsun herhalde. Dövdüğüm çocuğun ağzıyla götü yer değiştirdi. En son da gözü çıkmıştı herhalde."
"Cidden mi!?"
"Saçmalama o kadar piskopat değilim."
"Ayy Allah seni ya. Valla korktum. "
Gülümseyip kolunu omzuma attı ve beraber içeri girdik.

To be continued.......

Devamı pazartesi günü gelicek sanırım. Bu günlük bu kadar. İyi okumalar. :)))