Ang Artista At Ang Julalay(Magandang Alalay)

CHAPTER EIGHTEEN PART THREE

KRISTINE'S POV:

Mansion:

Umuwi na kami ni Wu Chun my loves sa Mansion. Nagtataka pa nga kami ni Wu Chun my loves, nakita kasi naming nagkakagulo ang lahat.
"Manang Joy! Ano pong nangyayari at takbo po kayo ng takbo?"-Ako.
Hindi ako sinagot ni Manang Joy. Tinignan lang niya si Wu Chun my loves. Nagkangitian pa nga sila eh.
"Manang Joy! Ano po bang nangyayari?"-Ako.
Muli ay hindi pa rin niya ako sinagot. Sa halip ay gumawa silang lahat ng formation pabilog. In short inikutan nila akong lahat. Si Wu Chun my loves naman na kanina lang ay nasa tabi ko at ngayon naman ay nasa harapan ko na. At todo ngiti pa.
"WELCOME HOME KRISTINE!"-Sabay sabay nilang pagbati sa akin at niyakap pa talaga nila ako.
"Teka? Bakit ba ako ang winewelcome ninyo eh hindi naman ako yung na hospital?"-Ako.
"Kasi babe, na miss ka raw nila at dahil matagal kang hindi nakauwi dito. At syempre gusto namin na sa pagbabalik mo ay dapat masaya ka naming iwewelcome dito."-Wu Chun my loves.
"Ayyyyy ang sweet niyo naman!. Hayaan ninyo babawi ako sa inyo para sa mga araw na hindi tayo nagkasama"-Ako.
"Promise mo yan Kristine ah!"-Manang Bebeth
"Opo Manang Bebeth pangako po yan!"-pag aassure ko sa kanilang lahat.

Napatigil kaming lahat ng may marinig kaming pumapalakpak at yun ay walang iba kundi si Senyorita Lea. Pansin ko na medyo nag iba ang pakikitungo niya sa akin nitong mga nakaraang araw.
"Wow, what a nice welcome back greetings to a slut like you!"-Senyorita Lea.
Nagulat kaming lahat ng sampalin ako ni Senyorita Lea lalong lalo na ako.
"Ate!!!!!"-Sigaw ni Wu Chun my loves sa Ate Lea niya.
"Ang kapal naman ng mukha mong bumalik dito! Pagkatapos ng ginawa ng pamilya mo sa pamilya namin!."-Senyorita Lea.
Alam ko na kung ano ang ipinupunto ni Senyorita Lea.
"Ate, pwede ba tumigil ka na nga!"-Wu Chun
"At bakit mo naman ako pinipigilan ha Chun?. Bakit mo ipinagtatangol ang babaeng ito na isa sa mga dahilan kung bakit nasira ang pamilya natin noon!"-Senyorita Lea.
Binalingan ni Wu Chun my loves sina Manang Bebeth, Manang Joy at Molly.
"Iwan niyo po muna kami ng Ate ko rito. Babe sumama ka na muna sa kanila"-Wu Chun.

So sumama nga ako kina Manang Joy doon sa kusina. Hanggang doon ay dinig na dinih namin ang usapan nilang magkapatid. Nilinis naman ni Wu Chun my loves ang pangalan ko at nang pamilya ko kay Senyorita Lea. Ipinaliwanag ni Wu Chun my loves kay Senyorita Lea ang lahat ng katotohanan. At sa tingin ko ay naniwala naman kaagad ito sa kanya. Samantala sumali na rin sa usapan sina Don Lee at Senyorito Leo na kanina pa pala nakikinig sa dalawa.

"Kristine kamusta ka na? Bakit ngayon ka lang umuwi rito?"-Manang Joy.
"Oo nga namiss ka tuloy namin. Lalong lalo na yung pagkanta kanta mo habang nagluluto Ka. Favorite ko nga yung God Gave Me You"-Energetic na sabi sa akin ni Molly.
Oo nga pala nakipag ayos na sa akin si Molly. Kaya ngayon ay friendship ko na siya.

Pinagpatuloy lang ni Molly ang pagkanta niya ng God Gave Me You, kami namang tatlo nina Manang Joy at Manang Bebeth ay pinagtatawanan lang namin siya. Pano ba naman kasi medyo hindi kagandahan yung boses niya. Kulang na lang mabasag yung mga pinggan!. Hahaha!.

Nung matutulog na kami dahil alas nwebe na rin ng gabi ay hinatid ako ni Wu Chun my loves sa kwarto ko. Kahit papano ay namiss ko rin naman itong kwarto ko dito sa Mansion.
"Babe, i miss you!"-Kiniss ni Wu Chun my loves yung noo ko.
"I miss you too babe."-Sabi ko sa kanya.
Sinamahan niya akong matulog sa kwarto ko.

Paggising ko ay wala na sa tabi ko si Wu Chun my loves. Pero nakita ko ang note na nakalagay sa maliit na mesa ko at sa tabi nun ay may isang tray na puno ng pagkain at isang full glass of milk.
"Ang sweet talaga ni Wu Chun my loves"-Kinikilig na sabi ko sa sarili ko.

Pagbaba ko ay agad na sinalubong ako ni Manang Bebeth.
"Kristine, pinapatawag ka nina Don Lee at Senyorita Lea. Nandoon sila ngayon sa library at hinihintay ka na nila."-Manang Bebeth.

Library:

Maaliwalas na mukha nina Don Lee at Senyorita Lea ang sumalubong sa akin pagpasok ko sa Library.

"Kristine kaya ka namin ipinatawag ay gusto naming humingi ng paumanhin sa iyo sa mga naging trato namin sayo this past few days. At syempre gusto na rin naming humingi ng tawad sa pamilya mo. Sinisi namin sila sa mga masasamang nangyari samin noon ng buong pamilya ko.
"Ako rin gusto kong humingi ng sorry sayo. Sa ginawa ko sa yo kagabi. Sinampal kita ng walang basehan. I'm sorry for that."-Senyorita Lea.
"Apology accepted Senyorita Lea and Don Lee."-Ako.
"No! Don't call us in that way. Call me Daddy"-Don Lee.
"And call me again Ate"-Senyorita Lea.
"Okay po Daddy and Ate Lea."-Ako.

Simula nung araw na iyon ay naging maayos na ang lahat sa pagitan ng pamilya ko at sa pamilya ni Wu Chun my loves. Kasama na rin nila ako parati sa hapag kainan. At paminsan minsan ay sumasalo rin sa amin sina Manang Bebeth.

"Anak, masaya ako para sayo!"-Mommy ko.
"Salamat po Mommy"-Ako.