Ang Artista At Ang Julalay(Magandang Alalay)

CHAPTER TWENTY PART THREE

KRISTINE'S POV:

After ng honeymoon namin ni Wu Chun my loves bumalik na siya sa trabaho niya. Ako naman hinihintay ko nalang ang panganganak ko.
"Huy Bestie baka matunaw yang tiyan mo sa kakatingin at kakahaplos mo jan"-Bestie Liesly.
"Eh hindi ko matiis Bestie eh. Ano kaya ang feeling ng pagiging nanay no?"-Ako.
"Isipin mo nalang Bestie kung paano ka pinalaki ni Lola Gina tapos isipin mo rin kung paano ka alagaan ng Mommy mo ngayon. Sa nakikita ko kasi kina Lola Gina at Mommy mo, Sobrang saya nila sa tuwing nakikita ka. I'm sure magiging ganun ka din kasaya kapag nailabas mo na yang si Bulinggit jan sa tiyan mo."-Bestie Liesly.

OCTOBER 10, 2009:

Nagising ako hindi dahil sa alarm clock, kundi dahil sa tindi ng sakit ng tiyan ko. Parang feeling ko manganganak na ako. Nung chineck ko yung oras ay alas tres palang ng madaling araw.

"ARRRRRAAAAAYYYYY!!!!!"-Sigaw ko.
Naramdaman ko naman na nagising si Wu Chun my loves na simula nung kinasal kami ay lagi na kaming nagtatabi sa pag tulog.
"Babe! Anong nangyari? May masakit ba sayo?"-Wu Chun.
"Oo babe, may masakit talaga sa akin. Yung tiyan ko masakit na masakit na masakit na talaga!. Manganganak na yata ako!"-Ako.
"Eh sandali dadalhin kita sa Hospital!. Sandali lang tatawagin ko lang si Lola Gina."-Wu Chun.

Lahat natataranta ng dahil sa akin. Eh anong magagawa ko sa ngayon gusto lumabas ng anak ko eh. Teka? Anong date ngayon? Napatingin ako sa cellphone ko.

OCTOBER 10 PALA NGAYON! MEANING BIRTHDAY NI WU CHUN MY LOVES!.

Bumalik si Wu Chun my loves sa kwarto ko kasama na niya sina Lola Gina ko. Binuhat na niya ako at saka dinala sa hospital.

Naglabor ako ng halos walong oras. Dinala ako sa Delivery Room at doon ko isinilang ng normal ang isang batang babae. Nakahinga ako ng maluwag ng marinig kong umiyak yung anak ko.

Matapos ang isang oras na pag stay ko pa sa loob ng Delivery Room ay dinala na ako sa aking magiging kwarto. Doon nag aabang na sa akin sina Wu Chun my loves, Mommy, Daddy, Don Lee, Bestie Liesly, Calvin, Aaron, Jiro at Lola Gina.

"Kamusta ka anak?"-Tanong ng Mommy ko sa Akin. Pagkatransfer na pagkatransfer sa akin nung Nurse mula sa stretcher hanggang sa bed ko.
"Ang hirap po palang manganak Mommy. Si Wu Chun po nasaan?"-Ako.
"Ayun kausap siya ng doctor na nagpa anak sa iyo."-Mommy.
Habang nag uusap kami ni Mommy ko ay nilapitan na ako ng lahat. Si Wu Chun my loves naman ay tumabi sa akin ng abot tainga ang ngiti. Di rin siya excited maging tatay eh noh hehehe.
"Paano ba yan Bestie, kinasal na ako at nagka anak pa. Ikaw kailan ba kami makakahigop ng mainit na sabaw sa inyong dalawa ni Calvin?"-Ako.
"Wag kang mag alala Kristine malapit ko ng iuwi sa bahay ko itong si Bestie mo. Pero hindi sa taong ito ah. Next year iuuwi ko na siya"-Calvin.
"Ayieeeee, yun oh. Yan ang mga damoves bro!"-Wu Chun
"Ikaw kaya ang nagturo sa akin nun"-Calvin.

May pumasok na isang babaeng Nurse.
"Excuse me po Ma'am, Sir, ano pong ipapangalan ninyo sa Baby?"-Nurse.
Nagkatinginan kami ni Wu Chun my Loves pagkatapos ay muli naming binalingan yung Nurse na naghihintay ng isasagot namin.
"WU XIN YI"-Sabay naming sabi sa Nurse na agad namang nagsulat sa papel na dala niya at saka muling lumabas ng kwarto ko.

"Bakit yun ang ipinangalan ninyo sa anak niyo?"-Don Lee.
"Dad, gusto ko kasing isunod sa pangalan ko yung pangalan ng anak namin. Yun po ang napagkasunduan namin ni Kristine"-Wu Chun.

Nag stay pa kami ng anak ko ng tatlong araw sa hospital dahil gusto ng doctor ko na malakas kaming pareho pag labas namin ng hospital.
Si Wu Chun my loves ang siyang magsisilibing alalay ko ngayon.

Pag uwi namin sa bahay Aba sa gate palang namin ay sinalubong na kami ng mga kasambahay namin.
"Welcome home Ma'am, Sir."-Bati nilang lahat sa amin.
"Naku Salamat"-Wu Chun.
Pagpasok namin ay naroon lahat ng mga taong nagmamahal sa amin, lahat masaya sa pagsalubong sa amin. Lalo na kay Baby Nei Nei. Yun ang nickname ng anak namin ni Wu Chun. Si Lola Gina ang nagbigay nun, nahihirapan daw kasi siyang i pronounce yung Wu Xin Yi, kaya nagbigay nalang siya nickname. Bongga diba?.

"Mukhang napagod si Baby Nei Nei sa kaka entertain sa mga bisita niya."-Sabi ni Wu Chun my loves sa akin habang nilalagay niya ito sa kulay pink na crib.
"Oo nga eh. Tuwang tuwa ang lahat sa kanya. Nang dahil sa kanya mas gumaan yung mga buhay natin. Lalo na sa ating dalawa."-Ako.
"Tama ka. Pero kailangan na nating matulog babe, antok na rin ako eh."-Wu Chun.

Simula nung dumating sa buhay naming lahat ang anak kong si Nei Nei laging good vibes lang. Kung may problema man ay nasosolve din agad agad.

Yung binyag ng anak ko ay pinaghahandaan palang namin ni Wu Chun my loves.
"Parang kailan lang nung ginawa natin si Nei Nei, tapos nung pinagbubuntis mo siya, tapos nung pinanganak mo siya. Ngayon dalawang buwan na siya at bibinyagan pa."-Wu Chun.
"Tapos magdedebut siya, magboboyfriend, mag aasawa at magkakaroon din ng sariling pamilya. Mabilis ang panahon Babe"-Ako.
"Masyadong advance yang pag iisip mo babe ah."-Wu Chun