Ang Artista At Ang Julalay(Magandang Alalay)

CHAPTER FIFTHEEN PART THREE

AUTHOR'S NOTE:

update while listening to the music intitled XIN WO by FAHRENHEIT ;)
____________________________________
KRISTINE'S POV:

"At ano naman ang kasalanan ko sayo?"-Nagtatakang tanong niya sa akin.
"Kanina kasi nagpunta ako sa opisina mo. Nakausap ko yung receptionist sabi niya hindi ka raw pwede at balik nalang daw ako bukas. At alam mo ba hindi siya naniwala sa akin nang sabihin ko sa kanya na girlfriend mo ako. Ang sarap tanggalan ng kilay yung empleyado mong yun ah."-Ako
Natawa lang siya sa mga sinabi ko.

"So yun pala ang kasalanan ko sayo. Hayaan mo bukas na bukas din tatanggalin ko sa trabaho yun."-Wu Chun.
"Wag mo nalang siya tanggalin. Baka siya lang yung inaasahan ng pamilya niya kawawa naman."-Ako.
"Anong gusto mong gawin ko?"-Wu Chun.
"Ang gusto kong gawin mo ay kailangan mong bumawi sa akin"-Ako.
"Bumawi? Saan...?"-Wu Chun.
"Kailangan mong bumawi sa akin kasi nagsusungit ka kanina. Kailangan mag sorry ka kina Manang, Molly, Arcelie at Mary Rose."-Ako.
"Sus yun lang pala eh."-Wu Chun.

Kinabukasan:

Gaya nga ng usapan namin kagabi nag sorry si Wu Chun my loves kina Manang Joy, Manang Bebeth, Molly, Arcelie at Mary Rose. Dahil pinagalitan niya ang mga ito ng dahil sa akin. Wala naman kasi silang kasalanan sa pag alis ko ng walang paalam kahapon. Naipaliwanag ko na rin kay Wu Chun my loves na nakalimutan kong magpa alam na lalabas ako.

"Sorry po talaga sa inyong lahat kung napagalitan ko po kayo kagabi. Nag alala lang kasi ako talaga dito kay Kristine eh. Sorry po ulit"-Paghingi ni Wu Chun ng sorry sa kanilang lahat.
"Ayos lang sa amin yun Sir Wu Chun. Naiintindihan ka naman po namin eh."-Manang Bebeth.
"Kung kami rin po ang nasa posisyon mo Sir mag aalala rin naman po kami"-Manang Joy.
"Salamat. Sige para makabawi ako ng tuluyan sa inyong lahat itetreat ko kayo. Punta tayo sa mall."-Wu Chun.
Nagliwanag ang mga mukha nila maliban lang kay Molly na inirapan pa talaga ako.

Mall:

"Sir Wu Chun hindi mo naman po kami kailangang ilibre eh"-Manang Bebeth.
Siniko ni Manang Joy si Manang Bebeth.
"Ikaw naman Manang Bebeth ililibre na nga lang tayo ni Sir umaangal ka pa. Isa pa aso lang ang umaangal."-Manang Joy.
"Ha? Anong aso lang ang umaangal?. Umuungol ang tamang pronounciation doon"-Manang Bebeth.
"Ah basta, pareho din yun"-Manang Joy.
"Anong pareho? Pareho yung mukha ninyo ng aso? Aba hindi ka nagkakamali kasi parehong pareho nga hahaha"'Manang Bebeth.
Tawa lang kami ng tawa sa mga asaran nina Manang Joy at Manang Bebeth hanggang sa makarating kami sa isang sikat na restaurant.

Maraming inorder na pagkain si Wu Chun my loves. Parang fiesta!. At isa lang ang masasabi ko... Grabe siya!!!!!
"Babe bakit ang dami mo naman yatang inroder na pagkain? May fiesta ba rito sa mall?"-Ako.
"Ah Kristine, walang fiesta rito sa mall. Malamang ang magpifiesta ay ang loob ng mga tiyan natin hahahaha"-Manang Joy.
Pagkasabi niyon ni Manang Joy ay bigla kong naalala na Buntis nga pala ako at kailangan kong kumain ng marami.
"Babe, hindi mo pa ba sinasabi sa kanila ang tungkol sa pagbubuntis mo?"-Bulong sa akin ni Wu Chun my loves.
"Hindi pa Babe eh. Sigurado ako kapag sinabi ko sa kanila na buntis ako mag uunahan ang mga yan sa paghingi ng impormasyon kung paano mo ako nabuntis"-Natatawang sabi ko kay Wu Chun my loves.
"Paano?"-Wu Chun.
"Hmmmmm Just watch and Learn Babe"-Sabi ko Kay Wu Chun my loves at saka ko hinarap yung apat na busy sa kani kanilang mga pagkain. Hindi rin matakaw ang mga ito noh!.
"Ahm mga Manang, mga friendship"-Tawag ko sa apat pero hindi nila ako pinapansin dahil busy nga sila sa mga pagkain. Ibang klase rin sila eh noh.

Since hindi nila ako pinapansin pwes humanda sila sa........................................................

"MAY SUNOOOOOGGGGG! MAY SUNNNNNNOOOOOGGGGG!"-Sigaw ko.

Nataranta ang silang apat pati na yung mga staff at crew ng restaurant na iyon. Nang tignan ko si Wu Chun my loves, naku! Namamatay na siya kakatawa. Pano ba naman kasi yung apat nagsitakbuhan lang naman sa loob ng restaurant na iyon.

"Kristine bakit ka naman kasi sumigaw ng sunog! Ito tuloy ang bagsak natin oh!"-Reklamo ni Mary Rose.
"Kasi naman hindi niyo pinapansin ang babe ko. May sasabihin pa naman sana siya sa inyo. Masyado kasi kayong busy sa mga pagkain eh"-Singit naman ni Wu Chun my loves.
"Pasensya na Sir, kung pati ikaw eh nasama sa kalokohan ng girlfriend niyo."-Arcelie.

After kong magsigaw sigaw sunog kanina ay pinuntahan kami ng Manager ng mismong restaurant na iyon at galit na humarap sa amin. Kaya ito kami ngayon sa may dishwashing area ng restuarant. Bilang parusa sa pag iingay namin kanina ay pinaghugas lang naman kami ng mga napaka raming pinggan, baso at iba pang mga kitchen utensails.
"Kaya nga humihingi na ako ng sorry sa inyo diba?"-Ako.
"Teka? Ano nga ba yung sasabihin mo sa amin?"-Tanong sa akin ni Manang Bebeth.
"May kinalaman ba yun sa sunog?. Naku baka nasusunog na yung Mansion!"-Hysterical na sabi ni Manang Joy.
"Manang Joy wala pong kinalaman ang sunog sa sasabihin namin sa inyo ni Babe."-Wu Chun.
"Oo nga po. Gusto lang po namin sabihin sa inyo na magiging magulang na ho kaming dalawa. Buntis po ako"-Ako.
"O eh buntis ka lang naman pala eh......... teka buntis ka ba kamo?"-Medyo napalakas ang boses ni Arcelie.