Ang Artista At Ang Julalay(Magandang Alalay)

CHAPTER TWELVE PART FIVE

KRISTINE'S POV:
"Kuya asan sina Daddy?"-Tanong ni Wu Chun my loves kay Senyorito Leo.
"Wala siya umattend ng business meeting. Si Lea nagpunta sa hospital. Ang aga niyo yatang umuwi ngayon?"-Senyorito Leo.
"Maaga natapos ang recording namin nila Jiro eh"-Wu Chun.

Habang nag uusap yung dalawang magkapatid nagtungo muna ako ng kusina at iginawa ko sila ng kanilang meryenda.

Pagkatapos ko silang gawan ng meryenda, pagbalik ko sa may sala ay wala na sila doon. Nakita kong papasok sina Manang Bebeth at Molly sa may Library.
"Manang Bebeth, nakita niyo po ba sina Wu Chun at Senyorito Leo?"-Ako.
"A oo iha, andun sila sa taas sa may mini office ni Sir Wu Chun."-Manang Bebeth.
"Sige po Manang Bebeth thank you po."-Ako.
"Mag ingat ka sa hagdan ah"-Manang Bebeth.
"Opo"-Ako.
"Sus, feel na feel talaga ang pagiging girlfriend. If i know hindi naman talaga siya mahal ni Sir Wu Chun"-Bulong ni Molly pero narinig naman ni Manang Bebeth.
"Ikaw talaga Molly kung anu ano na naman yang pinagsasabi mo. Halika na maglinis na tayo. Baka mamaya eh pagalitan pa tayo ni Don Lee kapag maabutan niyang hindi malinis itong library."-Manang Bebeth.

Nang nasa tapat na ako ng Mini Office ni Wu Chun my loves ay napahinto ako sa pagbukas ng pinto dahil hindi sinasadyang marinig ko ang pinag uusapan nila ng kuya niya.
"Magsabi ka nga sa akin ng totoo Bro, yung totoo ha?. Totoo ba yung pinapakita mong in love ka kay Kristine? O hindi?"-Senyorito Leo.
"Bro, alam mo yung sagot jan sa tanong na yan. Yes, i already moved on with Ella..."-Wu Chun.
"Oo nga naka move on ka na kay Ella, pero kay Lin hindi pa diba?"-Senyorito Leo.
Hindi sumagot si Wu Chun my loves sa tanong na iyon ni Senyorito Leo sa kanya. Ayokong mag isip ng kung anu-ano. Pero hindi ko talaga maiwasan eh,. Pumasok ako sa loob at umakto na parang walang narinig sa pinag usapan nung dalawa.
"Meryenda muna kayo."-Pinasigla ko yung boses ko para hindi ako mahalata. Pero nararamdaman ko na tinititigan nila ako ng mabuti.
"Kanina ka pa ba sa labas?"-Tanong ni Wu Chun sa akin.
"Ah hindi, kararating ko lang eh"-Pagmamaang maangan ko. Pero parang hindi siya naniniwala sa akin. Nung mailapag ko ng yung meryenda nila sa mesa ay nakita ko ulit yung picture ni Wu Chun kasama ang isang batang babae.

Coffee Shop:
"Bestie, pauwi na pala kami ng Pilipinas sa makalawa."-Bestie Liesly. "Huuuyy Bestie!"-pinadaan ni Bestie Liesly yung kamay niya sa harap ng mukha ko. Dahilan yun para magising ako mula sa pagkakatulala ko.
"Bestie, kanina pa ako salita ng salita rito hindi ka naman pala nakikinig sa mga pinagsasabi ko."-Bestie Liesly.
"Sorry naman, may iniisip lang kasi ako. Teka ano nga ulit yung sinasabi mo?"-Ako.
"Ang sabi ko, pauwi na kami ni Lola Gina mo sa pilipinas sa makalawa. Ano ba kasi yang iniisip mo? Parang sing lalim yata yan ng bangin na makikita sa Baguio?"-Bestie Liesly.
"Iniisip ko lang kasi yung tungkol dun sa picture na nakita ko sa mini Office ni Wu Chun my loves"-Ako.
"Alin? Yung picture niya nung bata pa siya na may kasamang batang babae?"-Bestie Liesly. Tinanguan ko si Bestie Liesly.

"Tuwing nakikita ko yung picture na yun parang may nararamdaman akong kakaiba?. Tapos kahapon narinig ko yung pag uusap ni Wu Chun my loves tsaka nung kuya niya,. Parang.... parang iba talaga eh. Basta, hindi ko kasi ma express kung ano talaga."-Ako

"Naku, mukhang unti unti ng nakaka alala si Bestie. Delikado to. Kailangan malaman to ni Lola Gina."-Sa isip ni Bestie Liesly.

"Bestie kung anu-ano naman kasi yang iniisip mo. Alam mo ang mabuti pa punta nalang tayo dun sa quantum maglaro nalang tayo dun. Magpaka isip bata tayo ngayon!"-Bestie Liesly.

LIESLY'S POV:

Simula nung kinuwento sa akin ni Bestie Kristine yung nakita niyang picture sa loob ng mini Office ni Chunnie loves niya ay hindi na ako mapakali. Nakita ko na kasi yung picture na tinutukoy niya.

Unti unti ng nauungkat ang nakaraan.
"O Liesly, andito ka na pala. Si Kristine nakauwi na ba sa Mansion?"-Lola Gina.
"Opo Lola, nakauwi na po siya. Hindi na po siya dumaan dito kasi may kailangan daw po siyang tapusing trabaho"-Liesly.
"Ah ganun ba?. Tatawagan ko nalang siya mamaya. Halika na kain na tayo. Nagugutom na ako eh."-Lola Gina.

Nang matapos kaming kumain at naghugas ng pinagkainan ay nanood kami ni Lola Gina ng TV. Pinapanood namin yung paborito niyang Romantic Princess. Tingin ko eto na yung tamang oras para sabihin ko sa kanya yung mga kinwento sa akin ni Bestie Kristine.

"Lola Gina, may sasabihin po ako sa iyo"-Liesly.
"O sige ano ba yun?"-Lola Gina.

Kinuwento ko na nga kay Lola Gina yung tungkol dun sa batang babae na nasa picture kasama yung batang lalaki na si Wu Chun. Natigilan si Lola Gina at hindi na makapag focus sa pinapanood namin.
"Lola Gina sa tingin ko po unti unti ng nauungkat ang nakaraan."-Liesly.
Nakaramdam ng kaba si Lola Gina dahil sa kwento ko sa kanya.
"Hindi pwedeng mangyari yun. Pag nangyari yun Liesly sigurado ako gulo ang dala nun. Hindi pwedeng malaman ni Don Lee ito. Lalong lalo na ni Wu Chun."-Lola Gina.
"Lola kailangan po nating makuha yung picture na yun. Sabi po kasi sakin ni Bestie pag nakikita niya po yun nakakaramdam po siya ng kakaiba"-Liesly.
"Sige kukunin natin yun. Pero paano?"-Lola Gina.