Eloise Belle

Hoofdstuk 23

'Wat wilt u met haar doen?' De koning vestigt zijn blik op de gesloten deur. Hij weet het zeker, niemand kan hen horen. Zodra hij zich naar Redouan omdraait buigen de mannen zich voor hem. Hij geeft het teken dat het genoeg is waarna ze allemaal zijn werkplek verlaten, op Redouan na. Hij blijft de koning met dezelfde blik aanstaren. Minachting, haat en woede flitsen in zijn ogen. Emoties die bij de koning welbekend zijn. Hij negeert zijn vraag en gaat met gevouwen handen achter zijn bureau zitten. Redouan slaakt een diepe zucht.

'Zolang zij hier verblijft loopt het paleis gevaar. Met alle respect, uwe hoogheid, maar u schijnt het gevaar hiervan niet te zien. Eloise Belle moet uitgeschakeld worden en wel nu,' ratelt hij maar door. De koning doet alsof hij aandachtig naar hem luistert. Echter staat zijn besluit al vast. Hij zal haar uit de weg ruimen, maar daar is het nu te vroeg voor. Het paleis heeft al genoeg aandacht getrokken.

De journalisten zitten dagen voor de poort van het domein. Sommigen zijn ervan overtuigd dat het roodharige meisje in het paleis verblijft. Sommigen denken dat dat komt doordat ze een relatie met Noussair heeft. Maar de meeste proberen haar aan Amber te linken. Zodra het volk meer dan een glimp van haar opvangt kunnen ze de puzzelstukken makkelijk bij elkaar zetten. Ze lijkt sprekend op haar. Alleen zijn er slechts drie personen die weten wie ze echt is. En waarom hij haar uit de weg wilt ruimen. Hijzelf, Amber en Redouan.

'Niemand zal ons geheim ontdekken. Niemand weet het. Niemand kan bij haar komen, dus waarom zou ik me zorgen maken? Voor de buitenwereld is Eloise Belle nu al weken dood. Zolang Ryan en Aleser hun mond houden is er niks aan de hand,' probeert de koning het hem voor de tweede keer uit te leggen.

'Ik heb mijn broer vanwege deze missie verloren. Vanwege Eloise Belle is Maher om het leven gekomen. En nu wilt u zeggen dat zijn dood voor niks is geweest? Ik zal verdomme mijn broer wreken!' De koning fronst.

'Het spijt me, uwe hoogheid,' vervolgt Redouan snel. Normaal gesproken had de koning hem allang laten zwijgen. Redouan heeft alleen zoveel voor hem gedaan. In het proces heeft hij veel verloren. Dus uit wederzijdse respect laat hij hem voor deze ene keer zijn gang gaan.

'Laten we dit afspreken; als het wat rustiger is en de grote deel het roodharige meisje is vergeten mag jij de trekker overhalen. Dan is Eloise Belle helemaal voor jou,' terwijl de koning dit zegt voelt hij een ongekende emotie in zich opkomen. Hij knijpt zijn ogen dicht en probeert het gevoel weg te drukken.

'Voordat dat gebeurt moeten we nog even een paar dingen bespreken. Ze zit hier al langer dan een week. Ik heb begrepen dat Aleser sinds zijn laatste bezoek niet terug is gekomen, klopt dit?' Een tevreden Redouan glimlacht en knikt. 'Dat klopt uwe hoogheid. Niemand heeft hem gezien of gesproken. Hij durft vast niet terug te komen.' De koning schud zijn hoofd.

'Dat is niks voor Aleser. Hij voert vast iets in zijn schild. Ik wil dat je een paar mannen stuurt om hem in de gaten te houden. En zorg ervoor dat Ryan niet langer dan een uur bij haar blijft. Hij mag niks scherps meenemen en vooral geen mobieltje bij zich hebben. Is dat duidelijk? Redouan knikt en verlaat de kamer met opgeheven hoofd.

'O Eloise Belle, wat moet ik toch met je?' fluistert de koning in het niets.