Eloise Belle

Hoofdstuk 2.1

Ze hadden het over jou, weergalmen zijn woorden door mijn hoofd. Over mij. Zijn vader, een man die ik nauwelijks spreek, had het over mij met een stel vreemden? Ik knijp verward mijn ogen samen.

'Ze hadden het over mij? Wat heeft dat te betekenen?' Vraag ik feller dan de bedoeling is. Ryan haalt zijn schouders op. Zijn ogen staan alert, alsof hij elk moment een uitbarsting kan verwachten. Ik probeer uit alle macht mijn ademhaling onder controle te houden. Waarom?

'Oké, heb je Steve erover vertelt?' Ryan schudt zijn hoofd. Hij opent zijn mond, maar bedenkt zich net optijd. 'Waar hadden ze het over Ryan?' Hij slaakt een diepe zucht.

'Ik weet het niet Belle,' mompelt hij. 'Je weet dat mijn Arabisch slecht is.' Ik sluit mijn ogen voor even. Ondanks dat Arabisch zijn moedertaal is, verstaat hij er niks van. Verdomme! Ik geloof niks van wat hij zegt!

'Danny,' fluister ik onbewust. Mijn ogen schieten open. 'Danny,' roep ik dit keer luid. Ryan duwt snel een vinger op mijn lippen.

'Sshht,' zegt hij zachtjes. 'Als ik zeg dat je mag kijken, doe je alsof je iets in de lucht ziet vliegen en kijk je opzij. Lachend, alsof je me iets over een vogel vertelt.' Ik knik gevoelloos. Mijn hart gaat razend tekeer. 'Nu!'

'Kijk daar,' lach ik gemaakt en wijs met mijn vinger naar een vogel in de lucht. Terwijl ik dit doe en Ryan mijn vinger volgt, kijk ik snel opzij. Ik zie hoe twee mannen mij nauwlettend in de gaten houden. Ze dragen donkere zonnebrillen en hebben beiden een nette zwarte pak aan. De een focust zijn aandacht dit keer op oom Steve die terug naar de auto loopt.

'Wie zijn dat?' vraag ik Ryan nog voordat oom Steve bij ons aankomt. 'Een daarvan is de man die met mijn vader sprak. Als ik het mij goed herinner is zijn naam Karam,' zegt hij vlug. Ik kijk ontdaan naar hem op. Karam? Wie is Karam? Op het moment dat ik het hem wil vragen stapt oom Steve in de auto. Hij start de motor en rijdt zonder wat te zeggen weg. 'Ik zie je snel,' schreeuwt Ryan ons nog na.

'Wat is er aan de hand? Je kijkt zo bedrukt,' zeg ik. 'Niks. Jullie kunnen vanavond gewoon terug naar huis.' Als hij wist wat ik weet, had hij een hele team naar het huis van Ryan gestuurd. Ik zou hem dat nooit aan kunnen doen.

'Eloise, ik breng je naar het lab,' fluistert oom Steve moe.

De zwarte auto's. De twee mannen in nette pakken. Er dreigt dus wel degelijk gevaar.