Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•

Bölüm 15 •Meyhaneciye Aşık Rakı•

Bu Bölüm Zeynep Düz'e ithaf edilmiştir

Merhabalaar,bakın bakalım sizi medyada kim bekliyor...Tabikii soğuk,psikopat mafyamız Poyraz Karahan

Geç kalma için üzgünüm.Bölümleri yavaş yavaş yayınevine atmaya başladım fakat hala bölümlerde bir eksiklik var.Yavaş yavaş giderirken,uykusuzluğumu yorgunluğumu görmezden gelip güzel yorumlarınızı okumak için sabırsızlanarak bir bölüm yazdım size.Umarım beğenirsiniz,keyifli okumalar.

Medyadaki şarkı bana her dinlediğimde Poysel'i anımsatan bir şarkı.Sanki her bir notasında Poyraz Karahan gizliymiş gibi.Bu şarkı Poyraz'ın şarkısı olmalı,siz ne düşünüyorsunuz?.

Türkçe alt yazılı bir videosunu medyaya koyuyorum ki Poyraz'ı anımsattığını sizde rahatça fark edebilin ^_^

***

Yazar Tavsiyesi;

*Lund - Broken ile dilerseniz gerçekten güzel,hoş bir hava katıyor.Tüm bölümü ben bu şarkı ile yazdım.Dileyenler medyadaki şarkı ilede okuyabilir.Size kalmış :* *

***

Selen Gündüz

''Düşüncesiz bir bencilin tekisin''

Söylediğim cümlelerin onda bir etki bırakmasını bekliyordum fakat tek bir tepki bile bırakmamıştı.İki kahveyi hayvan gibi zorla içirmesi üzerine biraz ayılmayı başarmıştım.Lakin hala sarhoştum.Ayağını erkeksi bir şekilde diğer bacağının üzerine atmış elindeki viskiyi yudumluyordu.Oldukça karanlık ve cazibeli görüntüsü karşısında ezildiğimi hissediyordum.Vazgeçmek için çırpınan yanım,Poyraz'ı delicesine öpmek isteyen yanıma teslim oluyor gibiydi.Onun yatağında onun kokusu ile dolu bir odada olmak beni delirtiyordu.Uyumak için yer arıyordum fakat Poyraz'ın umursamaz bir ressam tarafından çizilmiş mükemmel portresi beni bundan alıkoyuyordu.Çenesi kasılmıştı,sert yüz hatları karanlıkta dahada çekici bir hal almıştı.Dudakları ise dolgun ve pembemsi bir şekilde beyaz tenini süslüyordu.Benim yüzümden biraz karışmış saçları ona umursamazlık ve tuhaf bir cazibe yüklüyordu.Gömleğinin ilk 4 düğmesi açıktı ve kaslarının küçük bir kısmı o açık olan yerden belirmişti.

''Bunu bilmediğimimi sanıyorsun?''

Tepkisiz bir şekilde ona bakmaya devam etmiştim.Ne diyebilirdim ki bu cümlesi üzerine.O kendi isteği ile bu haldeydi.Çabalarıma karşı sağır ve kör biriydi.O sadece venim çabalarıma karşı değil aydınlığa karşı kördü,kuşların cıvıldamasına ise sağırdı.O hayat dolu herşeye kör ve sağırdı.Hareketli bir şarkının içerisinde beliren en gerilim dolu kısımdı.Renkli kısıma ölümü yükleyen en umursamaz adamdı.

''Beni neden zorluyorsun?''

Beni yanında tutarak,buram buram o kokan bu noktalara getirerek ölesiye zorluyordu.Onun açısından olayları merak ediyordum.Duygusuz biri olmanın getirdiği ölüm dolu bakış açısı merakımı çekiyordu.Kendimi geriye doğru bırakıp buram buram Poyraz kokan o yastığa kafamı koydum.Yumuşak yastığa temas eden başım ile Poyraz'ın kokusunun hapsolduğu noktalar ayaklanmıştı.Yavaşça gözlerimi kapatıp kokusunu ciğerlerime çektim.Ölmek istediğim nokta tam olarak burasıydı.Mezarımın onun kokusu ile dolu olan bir toprak olmasını istiyordum.Toprağa sinmiş Poyraz'ın kokusu ölü ruhumu diriltip tekrar can verebilecek kadar mükemmeldi.

''Seni zorlayan ben değilim Sarışın,duyguların seni bir savaşa sürüklüyor''

Gözlerimi tekrar açıp ona baktım.Yeşili karanlık bir tona bürünmüştü.Odayı sadece dışarıdan gelen ışıklar aydınlatıyordu.Onun olduğu kısıma vuran ışığı sevmiştim.Benim olduğum kısım kapkaranlıktı bu nedenle Poyraz beni tam olarak göremiyordu fakat ben onun kusursuz yüzünü unutmamak üzere beynime kaydediyordum.Yakından bakılınca burun ve yanak kısımlarında hafif çilleri olduğunu fark ediyordunuz.Yakından bakılınca gözlerinin rengi sizin için tek renk gibi geliyor be ruhunuz yeşilimsi bir renk alıyordu.Karanlığı içinde barındıran umursamaz bir yeşilin rengini.Cümlesindeki her kelimede haklıydı,tüm suçu duygularıma atamazdı ama yinede.Onunda suçları vardı.Bu kadar umursamaz,çekici,kusursuz ve karanlık olması onun suçuydu.Her kız onun etkisine kapılabilirdi.Bu düşünce beni çıldırtsada gerçekler görmezden gelinemezdi.