Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•

Bölüm 69 •Süper Amca!•

Keyifli Okumalar :)
•••

Emre Gündoğdu

"Oğlum,birkaç saatliğine idare etmen gerekiyor.Hem ikiside uyuyor.Selen'de iki saat sonra gelir"

Selen'in annesinin sözleri üzerine sinirle ona baktım.Çocuk bakacak değildim herhalde.

"Bu çocuklar arıza,ben hayatımda çocuğa dokunmadım.Sezen Teyze'yi arayın"

Kapının önünde durmuş,gideceğim diye benimle inatlaşan kadına bakıyordum.Gerekçesi ise şuydu;altın gününe,katılmasa bile altını yollaması gerekiyormuş.Kafamı ütülemesi yetmiyormuş gibi birde bana çocuk baktırmaya çalışıyordu.

"Oğlum,laf anla laf!.Uyuyor çocuk,çık yukarı dur İşte.Çisem'de gelir hem birazdan!"

Beni kenara ittirerek,birşey söylememe izin vermeden koşar adımlarla benden uzaklaştı.Kabul etmemi umursamadan,kaçıyordu.

"Uyanırlarsa napacağım ?!"

"Emzir!"

Bahçeden çıkarken,söylediği sözler ile korumalar gülmeye başlamıştı.Çenemi sinirle ovuştururken,elimi belime koydum.Kızı ayrı,kendisi ayrı bir manyaktı.

"Gülme öyle,gelirsem ebeni gökkuşağına katarım"

Poyraz'ın önemli bir toplantısı vardı.Bölsem bile onun bana geri dönüş yapacağını sanmıyordum.Selen'in gelmesi,annesinin gelmesinden daha uzun sürecek gibiydi.

"Sikeceğim gününü de,altınını da...!"

Sinirle eve girip,kapıyı kapattım.Mafyaya çocuk mu emanet edilirdi?.Üstelik Poyraz gibi bir manyağın çocukları.En ufak bir ağlamalarında bile dünyayı başıma yıkabilirlerdi.Saçlarımı sinirle karıştırıp,pes etmişlik ile yukarı çıktım.En azından küçük canavar hâlâ kreşteydi.Çisem'den gelen mesaj ile telefonu cebimden çıkartıp,mesaja girdim.Kendini telefona 'Ruh Katil'im' diye kaydetmişti.Sebebi,genç kurbanların katillerine olan ilgileriymiş.Birde kendine özel bir zil sesi koymuştu.Kadın tamamen bir ruh hastasıydı.

'Beni sinemaya götürmek istediğini biliyorum ;)'

Telefona boş boş baktım.Kesinlikle böyle bir isteğim yoktu.

'Ben niye bilmiyorum?'

Hızlıca mesajı yazıp,yolladım.Annesi birde iyilik yapar gibi çocukları odalarında bırakmıştı.Süslü bebek odasının kapısına bakıp,süslerden birini  parmağım ile savurdum.

"Aptal oyuncaklar"

Girişte ayağıma dalga geçer gibi bir araba takılmıştı.Bebek dolabına çarpan araba,beklenmedik bir şekilde ses çıkarmıştı.Kızlardan şimdilik hiç ses gelmemişti.İlk defa girdiğim odaya,ufak bir göz attım.Süslü,pembe dekorasyonlar...zürafa motifleri,oyuncaklar ve daha bir çok mide bulandırıcı etkenin bulunduğu bir odaydı.Çocuklara değil ama abartılı odalarına duyduğum nefret aşikardı.Bir Mafya olarak,bu odada can çekişiyordum.O sırada çalan telefonumun melodisi,hızlıca odaya dolmuş ve olanlar olmuştu.İkiside uyanmış ve ağlamaya başlamışlardı.Telefonu sinirle açıp,beşiklere yanaştım.

"Ne var?"

Efran'ın cıvık sesini duyduğum an daha da sinirle dolmuştum.Üstelik hâlâ ağlayan kızlara ne yapacağımı da bilmiyordum.

"Dur bir dakika yoksa düşündüğüm şey mi?!"

"Duru ve Doğa ağlıyor.Seni bulduğum an yumruklayacağım"