Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•

Bölüm 59 •Kargaşa•

Medya: Selen Karahan
•••

Poyraz Karahan,hâlâ cevap bekleyen gözlerle beni izliyordu.Çisem dalga geçer gibi ona bakıp,kolları arasına aldı koca bedenimi.Bu soğuk bir sarılmaydı.Her açıdan.

"Sadece birşey anlatıyordum Enişte"

Poyraz hiç rahatlamamış gibi ona bakmayı sürdürüyordu.Kaşları çatılı,yüz kasları kasılmış bir halde Çisem'e baktı.

"Karıma bağırma Çisem,özellikle hamile iken"

Çisem bir müddet karnıma bakıp,hiçbirşey demeden eşyalarını topladı ve merdivenlerden inmeye başladı.Peşinden gidip,onu durdurmak istediğimde Poyraz beni yakalamış ve gitmeme izin vermemişti.Belki de en iyisiydi bu.

"Başka birşeye kızıp,sana patlamasına izin vermeyeceğim"

Olanları duymamış mıydı,duymamış gibi mi yapıyordu?.Kafamı göğüsüne yaslayıp,derin bir nefes vermiştim.Kalbim Çisem'in davranışlarının altında aptalca ezilirken,Poyraz'ın göğüsünden başımı kaldırdım.Onun tepkileriyle de karşılaşıp,kendimi suçlamak için bir kenara dizilecektim.Buruşmuş kağıt parçasını gösterdim.

"Bunun için bana öfkeli Poyraz."

Elimdeki kağıt parçasına baktı ama onu almak için hiçbir hamle de bulunmadı.İkizlerin odasının kapısında öylece elleri belimde dinliyordu.Soğuk gözleri yine bakışlarını esir altına alsa da,soğuk davranmıyordu.Belimdeki elleri,bel ağrım için bana sunulmuş bir lütuf gibiydi.

"B-ben,onlardan kopmak zorunda kalırsam diye yazmıştım bunu"

Gözlerindeki bakış,hiç değişmemişti.O kadar olgun bir tavır ile beni dinliyordu ki,sanki Çisem Poyraz,Poyraz'da Çisem olmuş gibiydi.Bundan güç alarak,anlatmaya devam ettim.

"Ben,onları görememekten korkuyorum.O kadınlardan sonra Sarp geldi ve biliyor musun Sarp'ın annesi onu doğururken ölmüş.Ben bu ihtimalden çok korktum.Annesinin somut olarak onu sevdiğini beyan eden hiçbirşeyi yoktu.Ben kızlarımda onun gibi üzülmesin istedim Poyraz.Korktum."

Gözlerindeki ifade derinleşşe de,beni susturmamıştı.Bağırmak yerine,büyük bir ilgi ile beni dinliyordu.Anlamaya çalışıyor ve ona göre tepki vermek istiyordu.Onun o kabuklaşmış kalbi,bu kadar naif bir hâle nasıl gelmişti anlayamıyordum.Tıpkı Çisem'i anlayamadığım gibi.Kafamı göğüsüne yaslamamı sağladı ve susmaya devam etti.O sustukça,ben yinede eziliyormuşum gibi hissediyordum.

"Bu sadece bir tedbirdi.Kızlarımla tanışamadan ö-"

Poyraz beni kendinden uzaklaştırıp,işaret parmağını dudağıma bastırdı.Söyleyeceğim kelimeyi anlamış,susmam için yüzüme bakıyordu.

"Öyle birşey olmayacak Selen"

Gözlerindeki soğukluk tamamen kaybolurken,onu izledim.Öyle birşeyin olmayacağını umarak,herşeyi geriye atmak istiyordu ama bu ihtimalleri yok etmeye yetmiyordu.Kızlarımın Sarp gibi yıllarını beni düşünerek ve beni sorgulayarak geçirmesini istemiyordum.

"Ya olursa?"

Dudaklarını dudaklarıma bastırıp,söylenebilecek herşeyi yok etmişti.Küçük bir sevgi aktarışının ardından,neredeyse tüm yüküm hafiflemişti.

"İlk Çisem'i öldürürüm"

Gülümseyişini hissedebiliyordum.Çisem'e çok sinirlendiği ve herşeyi duyduğu çok belliydi.Ona sıkıca sarılıp,kızlarımı ben olmasam da güzelce büyüteceğini düşünmüştüm.Belki biraz yıkılırdı ama kesinlikle üçü içinde mutlu olurdu.