Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•

Bölüm 6• Karanlığın İçindeki Papatya•

Bulunduğum durum bir gökdelenin en son katının penceresinden ayaklarımı sallandırarak ruh hastası bir şekilde kahkaha atma isteği uyandırıyordu bende.Sevdiğim adamın soğuk olması benim olmaması canımı çok fena sıkıyordu.Aynadaki yansımama baktım.Fena gözükmüyordum.Yakında deli hastanesinde yerini alacak biri olarak iyi görünüyordum.Koyu mor dizlerinin üzerinde biten önünde dekoltesi bulunan arkası çapraz ipliklerle model oluşturulmuş bir elbiseydi.Elbiseme uygun topuklu ayakkabılarımı Elizin kafasında kırmak istiyordum.Yasak olan bölgeye izinsiz giriş yapmıştı.Aynadaki yansımamdan kendime baktım.Savaşa benim kaybedeceğim o güzel savaşa bir an önce başlamak için fazla hevesliydim.Gülümsedim.Bu Poyrazı görmeme sebep olacaktı.Tuhaf hissediyordum.Kapının zili kulaklarıma dolduğunda son kez kendime baktım ve makyaj masanın üzerindeki çantamı aldım.Üzerime deri ceketimi geçirip maşalı saçlarımı geriye doğru attım.Uday'ın sesini duyabiliyordum.Gamzeli bu gece ki eşim.Çisem ve aptal fikrine göz devirdim.Çiseme göre bu bir teşvikti.Gamzelerini göstermiyorsa gösteren birini bul ve onu savaşa dahil et.Düşünceleri tam olarak bu yöndeydi.Hayati riskini tabiki anlatmıştık ona.Biraz oyalanarak merdivenlerden yavaş yavaş indim.Onu kendimden daha çok uzaklaştırmak istemiyordum.Bekleyerek hiç bir şey yapamayacağımıda biliyordum.Poyraz ile ilgili konuda bir şey yapacaksam bir kaç adım duraksıyor daha sonra biraz daha yüzsüzleşiyor ve ona doğru koşuyordum.O ise beni gördüğü an ellerini usulca cebine sokup arkasını dönüyor ve benden biraz daha gidiyordu.Dolan gözlerime birkaç küfür saydırdım.Bugün izine çıkmalarının tam zamanıydı.Merdivenlerin sonunda annemle konuşan Uday'ı gördüğümde içtenlikle gülümsedim.Siyah dar paça bir keten paltolon, üzerine lacivert bir ceket içine ise beyaz bir gömlek giymişti.Bileğindeki pusula dövmesini uzaktan bile fark ediyordum.Sarıya kaçan saçları özenle dikilmişti.Bal rengi gözleri gözlerimi bulduğunda gamzeleri belirdi.Anneme baktığımda gözlerini kısıp gururla bana baktığını gördüm.Gözlerindeki doğru yoldasın ışıltısını görmek bende kahkaha atma hissi uyandırıyordu.Sessizce sarıldım ona bir şey demedim.Gülümsedigini hissedebiliyordum.Elleri yavaş ve huzur verir bir şekilde dolaştı belimde.

"O çocuk sana göre değil Selen.Etrafa acı veren biri sana mutluluk veremez.Vermek istesede veremez.Eğer bu çocuğu onun için kullanacaksan düşün yaptıklarını.Kaç kere yatağının içine gömülüp sessizce hıçkırıklarla ağladığını.Anlattıklarından daha fazlasını biliyorum. Kızımı gamzeli bir psikopat uğrunda kaybetmeyeceğim şimdi git ve eğlen"

Dedikleri üzerine ayrıldım ondan.Birkaç saniye gözlerinin içine baktım.Kafamı olumlu anlamda salladım.

"Görüşürüz Anne"

Annem sadece gülümsedi.Elimi tutmak için uzanan Uday'ın koluna girdim.Sesini çıkarmadı.Beraber evden sessizce çıktık.Arabasına kadar sessizce yürüdük.Benden hoşlanıyordu bundan bahsetmişti.Onu tanıyordum.İyi biriydi fazlasıyla huzur dağıtabilecek biriydi.Poyrazın tam tersiydi denebilir.Kapımı açtı ve gülümseyerek

"Geç bakalım Prenses" dedi.Gülümsedim ve geçtim.Sürücü koltuğuna geçti ve arabayı çalıştırıp radyoyu açtı.Göz ucuyla bana baktı.Konuşmam gerektiğini hissettim.Aklıma gelen ilk şeyi sordum ona

"Pusula dövmesi neden yaptırdın?.Bir anlamımı var?"

Sorum üzerine yine göz ucuyla baktı bana ve gamzeli bir gülümseme bahşetti.

"Evet sevdiğim kadın için yaptırmıştım" dedi.Merakla ona döndüm.Pusulayla sevdiği kadın arasındaki ilişkiyi merak etmiştim.Kırmızı ışıkta durduğumuzda saçlarını karıştırdı.Derin bir nefes aldı ve

"Benim pusulam hep onu göstermişti.Kuzeyim güneyim doğum batım hep ona çıkıyordu.Tüm yollarım onaydı.Bunun için bir pusula dövmesi yaptırmıştım" dedikleri üzerine sessizce baktım ona.Yeşil ışık yandığında hızla çalıştırdı arabayı.