Herkese Merhaba!
•••
Selen Gündüz, 1 hafta sonra
"Hayır!"
Büyük bir korku ile uyanmıştım.Yataktan hızla doğrulup,vücudumda hissettiğim ağrıları görmezden gelmeye çalıştım.Nefes nefese kalmıştım.Hızla soluyup,rüyamın etkisinden çıkmaya çalışıyordum.Boğazlarımdaki anneme ait elleri hâlâ hissediyordum.Bezelyeyi öldürmek için ne gerekirse yapıyordu.Adeta ant içmiş gibiydi.Gözleri en az düşmanlık duyan birinin gözleri gibi parıldıyordu.Poyraz,hızlıca odaya girmiş ve beni izlemeye başlamıştı.Yüzündeki korkuyu görebiliyordum.Endişelenmemesi adına,ellerimi olumsuz anlamda salladım.
"Sadece kabus,işine dönebilirsin Karahan"
KARAHAN.
Ailemi tercih ettiğim,küçük bezelye ve Bartu'nun babası.Müstakbel kocam.
Derin bir nefes aldım.Poyraz tatmin olmamış ve odadan çıkmamıştı.Kışa inat üzerinde ince bir siyah tişört vardı.Her haliyle herşeye meydan okuyordu.Dikkatlice yatağın ucuna oturup,ellerimi sıkıca kavradı.
"Kabusların çok artmadı mı Güzelim?"
Gülümsedim.Her kötülüğü def etmeyi başaran,sevgi dolu gözleri adeta bir merhemdi.Endişelenmemesi adına kafamı olumsuz anlamda sallamıştım.Bir haftadır,düzgün uyuyamıyordum ve Bezelye tüm vücuduma karşı savaş açmış gibiydi.Ardı arkası kesilmeyen bulantılara,kusmalar eşlik ediyordu.Kabuslar geceleri uyutmazken,aldığım darbeler her nefes aldığımda beni buna pişman ediyordu.Kaburgamı çatlatan merdivenler,oldukça iyi bir sonuç çıkarmıştı üzerimde.
"İyiyim"
Ona doğru uzanıp,yanağına küçük bir öpücük kondurdum.Çektiğim tüm acılara değerdi.Canımı acıtmamaya dikkat ederek,kollarını bedenime sarmalamıştı.Oldukça dikkatli,nazik ve hatta ürkek davranıyordu bana dokunurken.Sanki canımı acıtmaktan korkuyor gibiydi.Yüzümdeki morluklar onun daha fazla yumuşamasına neden olmuştu.Her gün düzenli olarak onlara krem sürerken,nefretle de dolmayı eksik etmiyordu.İyi yanı,bir haftadır ailemden dolayı kötü birşey yaşanmamıştı.Keyifle gülümseyip,saçlarımı okşadı.
"Belki de Gündüz kalıntılarından kurtulmalı ve Bezelye büyümeden bir gelin olmalısın"
Şaşkınlıkla ona bakmıştım.Söylediklerine karşılık,kalbim hızla çarpmaya başlamıştı.Söyledikleri hem heyecan,hem korkuyu yaşamama neden oluyordu.
"Emin misin?"
Kafasını olumlu anlamda sallayarak,gülümsemeye devam etti.
"Hemde hiç emin olmadığım kadar"
Odadaki aynayla karşılaşan gözlerim,hâlâ mevcut olan morluklarımı göz önüne sermişti.Herşeye rağmen,Karahan yanımdaydı.Sevdiğim adam benimleydi ve bu herşeyden daha önemliydi.
"Pekala"
Yeni bir öpücüğü yanaklarına kondurup,gülümsedim.Yüzsüz ve gurursuzca peşinden koştuğum adam,şimdi benimle evlenmek istiyordu.Zor olan bir savaşın,kutlamasıydı bu.
"Yarın güzel bir tarih ayarlatmak için evlendirme dairesine giderim"
Bu kadar hızlı bir gidişat,nedensizce korku duymama sağlıyordu.Herşey iyi ve güzeldi.Poyraz'ı bilemiyordum ama ben buna alışamıyorum.Saçlarıma kondurduğu bir öpücüğün ardından,giysi dolabına doğru ilerledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•
Teen FictionNarin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız. Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam. Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte...
