Bölüm 35 •Sarmaşık•

12.3K 588 299
                                    


Keyifli Okumalar!

***

Selen Gündüz

"Demek kirpiklerimi beğeniyorsun?"

Karşımda oturmuş benimle alay eden Poyraz,sabrımın son demlerinde geziniyordu.Elindeki çatalı sakince bırakırken,yüzündeki alaycı ifade daha da genişlemişti.

"Pisliğin tekisin,beni zorla neden buraya getirdin?"

Çok şık bir restoranda,günlük kıyafetlerimden biriyle oturuyordum.Üzerimdeki o saçma bakışları hissedebiliyordum ama kimse Poyraz'ın zorla beni yemeğe çıkardığını düşünmezdi tabikii.

"Şehrin en şık restoranında seninle oturmuş yemek yiyorum Sarışın,mızmızlanmayı bıraksan iyi olur"

Kendi kendiyle övünmeyi başaran insanlardan biriydi Poyraz.Biraz daha otursam,ne kadar şanslı olduğumu dile getirecekti neredeyse.Haklı olduğu tek konu şehrin en şık restoranında olduğumuzdu.Sabah kahvaltısı için beni denize sıfır bir yere getirmişti.Büyük bir başarıydı bu Poyraz için.

"Bir daha beni arkanda bırakırken iki kere düşün,yoksa seni denize atarım"

Küçük insancıl bir tehdit savurup,afiyetle yemeğine devam etmişti.Halinden o kadar memnundu ki,ben umrunda bile değildim.

"Başka bir isteğiniz var mı Poyraz Bey?"

Göz devirerek garsona baktım.Onu tanıyor olmak hayatının bir hatasıydı ama o bu hatadan memnun gibiydi.Poyraz biraz ciddileşip,kafasını olumsuz anlamda sallayarak yemeğine devam etti.Garson yüzüme bile bakmadan geri yerine dönerken,sesli bir şekilde nefesimi verdim.

"İki saattir oturdum senin yemek yemeni bekliyorum,doy artık Allah'ın cezası"

Kaşlarımı çatıp,elimdeki boş çatalı sıkarak ona bakıyordum.Ağızındaki lokmayı yutup,alaycı bir şekilde bana bakmaya başladı.

"Beni çatallamayı mı düşünüyorsun Sarışın?.Tavsiye etmiyorum,etrafındaki kadınlar tarafından linç yemek istemiyorsan tabiii"

Etrafıma ufak bir bakış attım.Gerçekten birkaç kadını ona bakarken yakalamıştım.Bazıları arsızca ona bakmayı sürdürürken,bazıları beni fark edip önüne dönüyordu.Elimdeki çatalı sinirle masaya bıraktım.Bir de kendini övmesi başlamıştı.Sanırım istenmediğim zamanlardaki Poyraz'ı özlüyordum.Bu çekilecek gibi değildi kesinlikle.

"Derhal beni eve götür Poyraz!"

Düşünür gibi yapıp,kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Seni randevuya çıkarıyorum,yaptığına bak"

Azarlar bir şekilde söylediği o cümle,beni beynimden vurulmuşa çevirmişti.Poyraz ve randevu?.Üstelik de benimle!.

"Ne,ne?!"

Şaşırmış olmam onun daha da hoşuna gitmişti.Poyraz ne kullanıyorsa,kesinlikle sağlam maldı.Ben kefildim o mala.

"Date işte"

İngilizcesini söylemesi sanki birşey değiştirmiş gibi hala yemek yemeye devam ediyordu.

"Sen ve yeni halin bende kusma isteği yaratıyor,Poyraz Karahan"

Sandalyeyi hafifçe geriye doğru çekip,sandalyeden kalktım.Üzerimdeki bakışları sinirle harmanlanmış,eski Poyraz'ı getirmişe benziyordu.

Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin