Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•

Bölüm 67 •Mavi Dolunay•

Hellö 🥰
Uzun bir bölüm oldu.Herkesin pasaj arası yorumlarını bekliyorum 🤩

•••

Selen Karahan

"Yapmasana kızım,deli etme beni!"

Çisem,Emre'yi deli etmek için elinden geleni yapıyordu.Göz ucuyla onlara baktım.En azından çoktan hazırdım ve onlar gibi kavga etmiyorduk.

"Emre,çıldırtma beni!.Elbisenin yırtmaçını çengelli iğne ile kapatmak ne allah aşkına?!"

Emine hanımın,Emre'ye bir avuç çengelli iğne getirmesi sonucu Çisem'in kırmızı ve yırtmaçlı elbisesine darbeler inmeye başlamıştı.Emre,önünde kıpırdanmaya devam eden Çisem'e baktı.Çisem'in önünde diz çökmüş,büyük bir ciddiyetle yırtmaçı kapatmaya çalışıyordu.

"Ya kapatacağım ya da sen gelmeyeceksin!"

Emre'nin büyük bir kararlılıkla söylediği cümle üzerine Çisem'in pek şansı yoktu.Merdivenlerde görünen oldukça yakışıklı ve karizmatik görünen kocamı boydan boya inceledim.Belki de Poyraz evde oturmalıydı.Onun yerine şirketin başına geçtiği için yapılan bu partiye biz gidebilirdik.Ah,kesinlikle öyle olmalıydı.Onu izlediğimi fark edince göz kırptı.Dudaklarımı birbirine bastırarak,gülümsedim.

"Sarışınım..."

Gülümseyerek ellerini belime yerleştirdi ve saçlarıma ufak bir öpücük kondurdu.Gözleri Çisem ve Emre'yi bulduğunda şaşkınlıkla onlara bakmıştı.Poyraz olsaydı eğer elbiseyi kapatmak için uğraşmaz ve yırtardı.Sabırsızlığı ve kıskançlığının ona yaptırımları biraz fazlaydı.

"Ne yapıyorsunuz siz iki salak?"

Poyraz gerçekten şaşırarak bu soruyu onlara yöneltmişti.Gerçekten anlamamış gibi gözüküyordu.O sırada elleri çıplak omuzuma değdi.O elbisemin henüz o kısmını görmemişti ve Emre gibi yapması çok muhtemeldi.Ama bizde çengelli iğne pek işe yaramayacaktı.Omurgamın üzerinde parmaklarını aşağı doğru kaydırdı.Nefesimi tutarak,gözlerimi kapattım.O kadar huylanmıştım ki,nefesim kesilmişti.Omuzlarımdan neredeyse kalçama kadar uzanan bir sırt dekoltesiydi bu.Yutkunarak,tepkisini bekledim.Bu elbise Çisem'in başının altından çıkmıştı.Ateş kırmızısı ve oldukça iddialı bir elbiseydi.İnce askıları ve çok az bir göğüs dekoltesi vardı.Minik bir yırtmaçı vardı ama Çisem'in elbisesindeki gibi derin değildi.

"Abi şuna bak ya,utanmasa elbiseyi tişört yapıp giyecek!"

Gülerek kafamı Poyraz'ın göğüsüne yapıştırdım.Emre farkında olmadan beni bu etkiden kurtarmıştı.Poyraz parmakları ile sırtıma hayali yollar çizmeyi bıraktı.O tanıdık kokusu akciğerlerimin bayram etmesine neden olmuştu.Şampuanının ve duş jelinin birbirine karışan kokusunu çok net alabiliyordum.Poyraz'ın tepkisini göremiyordum ama derin bir nefes vermişti.

"Şimdi herkesi öldürmek zorunda kalacağım"

Saçlarıma kondurduğu öpücüğün ardından kafamı hafifçe kaldırıp ona baktım.Bunun Emre'ye ait bir cevap olmadığına emindim.Kızlarımı ilk defa yanlız bırakacak olmak beni yeterince geriyordu ve şimdi Doğum kilolarımı bu elbise ile sergileyecektim.Saçlarımı açıp dekolteyi kamufle bile edememiştim.Moda danışmanım,Çisem Kaya aynen şöyle demişti;

"Saçlarını bağlayacaksan dekolteye ne gerek var?!".

Tam olarak böyle söylemiş ve saçlarımı dağınık ensemde bir topuz haline getirmişti.Poyraz,bedenimden tutarak evin kapısına doğru yönlendirdi.Kızlar uyuyordu ve büyükanneleri başındaydı.Sezen Hanım,Annem ve Belda.Belda henüz gelememiş olsa bile burada olacaktı.