Narin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız.
Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam.
Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pasaj arası yorumlarınızı bekliyorum ❣️
••• Selen Karahan
Kucağımdaki Doğa'yı hafifçe sallarken,aklıma o an gelen ninniyi ona söylemeye başladım.Bu Doğa'yı rahatlamak veya uyutmak için değildi.Bu beni rahatlatmak içindi.Kafamı başka türlü boşaltamayacakmış gibi hissediyordum.
"Anne,Duru'nun ateşini sık sık kontrol et olur mu?"
Ninniyi yarıda bırakıp,anneme endişemi kusmuştum.Annem kafasını sallayarak,yatak odamdan çıktığında derin bir nefes aldım.Bebeklerim sadece biraz üşütmüşlerdi.Allah'a şükür başka hiçbir sorunları yoktu.Doktor,aşıları hakkında ufak bir uyarı yapıp evi terk etmişti.Poyraz,bir başka odada Bartu'ya ulaşmaya çalışıyordu.Poyraz,Eliz'i suçsuz olarak darp ettiğinden dolayı Eliz ondan bu şekilde intikam almıştı.Çocuğunu babasına kışkırtarak.Nihayet gitmişti ama arkasında üzüntülü ve kaygılı bir çocuk bırakarak.Bazı kadınların anne olamayacağını o an daha iyi anlamıştım.Doğurmak,anne olmaya yetmiyordu.Kendimce ninniyi söylemeye devam ettim.Doğa,hasta olduğu için iyice huzursuzdu.Bu nedenle onun bakımını ben üstlenmiştim.Artık gözleri açılmış ve az da olsa bizi görüyorlardı.Yaptığım araştırma ve doktora göre de bu doğruydu.Odanın ısısını özel olarak ayarlayıp,sadece zıbını ile kalmasını sağlamıştım.Ateş düşürücüyü uykun dozda içmişti ama yine de ateşi çıkar korkusundaydım.
"İleride babanın kötü biri olduğunu düşünecek olursan,sana öyle şeyler göstereceğim ki bebeğim...dünya babana karşı olsa sen onu gerçekten bilen tek kişi olacaksın"
Anlına küçük bir öpücük kondurdum.Huzursuzca kendi kendine sesler çıkarıp,minik tekmelerini savuruyordu.Poyraz ve Bartu arasındaki gerilime karışmamıştım.Bunu kendileri halletmeliydi.Derin bir nefes alarak,dikkatlice kendimi koltuğa bıraktım.Çok yorulmuştum ama gecenin kötü geçeceğini de biliyordum.Dinlenmek adına yapabileceğim pek birşey yoktu.Bir süre sonra Poyraz,kucağında Duru ile odaya girmişti.Yüzü asıktı.Görünene göre,konuşmaları pek iyi geçmemişti.Bartu'nun yan odadan duyulan çığlığı bunu onaylar nitelikteydi.
"Ona bakmamı ister misin?"
Onunla konuşan oydu ve açıkçası ona iyi geleceği şuan o bilirdi.Benden daha yakınlardı sonuçta.Poyraz bir müddet yüzüme bakıp,kafasını hafifçe olumsuz anlamda salladı.
"Bizi görmek istemiyor,annen yanında"
Kısa açıklamasının ardından,Duru ile yatağa oturdu.Duru'nun minik saçlarını bir müddet okşadı parmakları.Duru,onun bedeninde kayboluyordu.Kucağımdaki Doğa'ya baktım.Sonunda uyumuştu.Dudaklarım ile ateşini kontrol edip,yavaşça beşiğine yatırdım.Ateşi düşmüştü.Minik ayaklarını kısa bir süre izledim.O kadar tatlıydı ki,ısırma isteğimi zorlukla bastırıyordum.Her ne olursa olsun,bu aile benimdi.Gülümseyerek,kızımın üzerini ince bebek battaniyesi ile örttüm.Duru'da uyumuş olacak ki,Poyraz hemen yanımda beşiğin önündeki yerini almıştı.
