Medyadaki şarkı bölüm şarkısı onunla dinlemenizi tavsiye ederim.Keyifli okumalar!
***
Selen Gündüz
Biri sizi yaralıyor ise siz onu öldürmeliydiniz.Biri sizi uçuruma sürüklüyor ise siz onu uçurumdan atmalıydınız.Biri sizi kirletiyor ise siz onu beyaza itip kendinden utandırmalıydınız.İşte annemin anlayışının temeli buydu.Şimdi beni uçuruma sürükleyen kişi ailemdi.Onları o uçurumdan atmak,yok etmek varoluşlarını yitirmek benim elimdeydi.Poyraza karşıda annemin benimsediği doğruları yansıtamamıştım.Bazen başkalarının doğruları sizin yanlışınız olabiliyordu.Başkalarının çıkmazı sizin aslında fırsatınız ve doğru yolunuzda olabiliyordu.Lakin bende asla başkalarınınki gibi olmamıştı.Yaralanmış ve ölüyordum.Durmadan,düşünmeden koşmaya devam ettim.Aynı zamandada ağlamaya devam ediyordum.Nefesim kesilene kadar koşmaya ve etrafımdakileri umursamamaya devam ettim.Yanımdan geçenler veya beni uzaktan gören insanlara göre sevgilimden ayrılmış ve ağlıyordum şuan.Kimin umrundaydı ki başkalarının düşüncesi?.Sahile geldiğimde bir banka kendimi zar zor atmış ve nefesimi düzenlemeye çalışıyordum.Annem ve diğerlerinin benim için belirlediği sona karşı nasıl bir tutumla hareket etmeliydim bir fikrim yoktu.Hareket etmeli miydim onu bile bilmiyordum.Tamamen savunmasızdım bu konuya karşı.Yıllarca içimde gizlediğim kendimin bile kabullenmediği bu yaramı babama karşı dökmüştüm.Sırf ona karşıda değil.Herşeyi sakladığım annemde artık babamın içimde açtığı boşluktan haberdardı.Ne kadar gizlesede bana belli etmesede aslında o en başından beri haberdardı.Elimin tersi ile umursamadan burnumu sildim.Saçlarım gözyaşlarımın ıslattığı yanaklarıma yapışıyordu.Derin bir nefes almaya çalıştım fakat bunu becerememiştim.Kalbimde bir batma hissediyordum.Yüzsüz gibiydim belkide ama şuan kaçmak istediğim yer Poyraz'ın yamacıydı.Bazen aşk sadece üzüntüden ibaret olabilirdi ama yinede aşktı işte.İstenildiği kadar yüzsüzmüşüm gibi bakılabilirdi.Gurur yapıp mutsuz olmak yerine onun yanında olup üzülebilirdim.Lakin bu sefer kendimi frenlemem gerektiğinin farkındaydım.Poyraz bana kendini açmış ve korkularını paylaşmıştı benimle.Tanrının ondan birilerini almasından çok korkuyordu.Benim yeşil gözlü,umursamaz kalpsiz adamım çok korkuyordu aslında.Yanımdan biri bana doğru peçetesini uzattığında kafamı kaldırıp ona baktım.Kahverengi gözleri denize doğru çevrilmişti.Utanmamam adına yanımda oturan yabancı bana bakmıyordu.
''İhtiyacın olabileceğini düşündüm''
Elindeki kuru peçeteyi aldığımda,hemen ardından başka bir paket ıslak mendili bana uzattı.Mantıklı düşünecek olursam bir peçeteye ihtiyacım vardı.Lakin onun düşüncelerine ihtiyacım yoktu.Islak mendili almadan ayağa kalktım ve ona baktım.
''Düşüncelerin umrumda değil.Sanane,insanların neye ihtiyacı olduğundan hem!''
Bağırmama engel olamamıştım.Kendi sorunlarımı azda olsa arka plana atabilmiştim bu yabancı sayesinde.Bana bakmıyordu bile,sadece öylece denize bakıyordu.
''Gözlerini kirletiyorsun insanların,kulaklarınında katili olmadan sus istersen''
Gözlerim yaşların etkisi ile net göremez bir hale gelmişti.Yavaş yavaş birkaç kırpıştırma eşliğinde düzelirken dikkatli baktığımda onun yabancı değil Emre olduğunu görmüştüm.
''Ne işin var burda Emre?''
Tekrar yanına oturmam için beni elimden tutup yanına çekti.Daha yeni burnumu sildiğim elimden tutması beni utandırmıştı.O ise bunu umursamamıştı,hala denize bakıyordu.Bunu utanmamam için yaptığı çok barizdi.Onunla konuştuğum birkaç seferde göz teması kurmadan konuşmadığını fark etmiştim.Elindeki ıslak mendilden bir tane çıkarttı ve elini temizleyip paketi bana uzattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•
أدب المراهقينNarin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız. Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam. Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte...
