Mafya Lisede Poysel •Tamamlandı•

Bölüm 18 •Toprağına Aşık Papatya•

Multimedyada Poyselimsi bir şarkı yine yerini aldı.Eğer sizinde dinlerken Poysel'i size hatırlatan şarkılarınız varsa yoruma yazabilirsiniz.Yorumlarınızın hepsini okuyorum fakat bir çoğuna cevap veremiyorum bunun için üzgünüm.Yorumlarda Poysel için bir şarkı ismi bırakırsanız dinleyeceğim ve bir sonraki bölüm ithafını size verip,söylediğiniz şarkıyı multimedyaya koyacağım.

Keyifli Okumalar

***

Selen Gündüz

''Bazen canımı o kadar çok yakıyorsun ki nefes almakta zorluk çekiyorum.Gögüs kafesimin arasındaki o 1 santimlik boşlukta boğuluyorum.Görmezden gelinmeyecek şey ise beni mutlu edebilecek tek kişi sensin''

Elindeki viski bardağından bir yudum daha aldı gözlerime bakarken.Gözleri her zaman ki gibi yeşilin en donuk tonuydu.Bazen sadece onun kadar güçlü olmak istiyordum,geçmişine rağmen hala ayakta kalabiliyordu.

''Bazen sadece canını yakmaktan daha fazlasını yapmak istiyorum...''

Kaşlarım şaşkınlıkla kalkarken,dediklerini anlamaya çalışıyordum.Elindeki viski bardağını masanın üzerine bırakıp pencerenin önünden uzaklaştı.Üçlü kahverengi koltuğun arkasından dolandı ve tuhaf bir tablonun önünde durdu.

''Seni öldürmek istiyorum''

Duyduklarım ile kalbim birkez daha çatırdamıştı.Kırılmaya yüz tutmuş kalbimi yatıştırmaya çalışıyordum.Henüz yeni iyileşen kalbimi Konya sınırları içerisinde tekrar kırılmak istemiyordum.Poyraz'ın bu kelimesi incinmeme neden olmuştu.Onu tüm yaptıklarına rağmen sevmeye devam ederken o beni öldürmek istediğinden bahsediyordu.Ruhum bir ucurumun kenarında ölüme atlayış yapmaya yakındı,fakat beynim Poyraz'ın yenilgim ile mutlu olmasını istemediği için onun önüne geçiyordu.Gözleri hala sulu boya ile çizilmiş acemi bir tablonun üzerindeydi.Okyanusun ortasında bir kayaya yaslanmış kuyruğu suyun içerisinde bulunan denizkızları vardı tabloda.Gülerek ayağa kalktım.

''Duygularını tam tersi bir şekilde hissediyorsun.Beni öldürmek isteseydin bunu çoktan yapardın''

Tüm kırgınlığımı içime gömüp üzerine doğru gidiyordum.Yavaşça kafasını sallayarak bana döndü.

''Haklısın,sana alışmamış olsaydım bunu yapmamam için bir engel olmazdı ve bende seni öldürürdüm''

İtirafı üzerine gülümsedim.Bana alışmış olması ona yaklaşmam için kapıları aralıyordu.

''Bana alıştığını bilmiyordum''

Kafasını bir kez daha yavaşça salladı.

''Çünkü bilmeni istemedim''

Gülümseyerek birkaç adım gerisinde durdum.Farklı bir evrendeki Poyraz ile dünyamızdaki Poyraz kısa süreliğine yer değiştirmiş olmalıydı.

''Sahte bir aşktan daha kötüsü,sevmeyen bir adamdır öyle değil mi?''

Yavaşça kafamı salladım.Bu cümleyi konumuzla nasıl bağlayacaktı merak ediyordum.Ellerini cebine koydu.

''Daha kötüsü nedir biliyor musun?'' dediğinde yine sessiz kalmıştım.O ise alay yüklü gözlerini bedenimde gezdirdi.Gözleri nefret ettiği saçlarımda durduğunda gerilmiştim,daha sonra gözlerime odaklandı ve alayla konuşmaya başladı.

''Sevdiğin adamın aslında seni öldürmek istemesi,evet en kötüsü bu olmalı''

''Ben toprağına aşık bir papatyayım,sen ise seviyor sevmiyor uğruna beni öldüren topraktan yaratılmış insanoğlusun.Bu tanım tam bize uyan bir tanım,evet''