Narin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız.
Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam.
Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte...
Medyaya bıraktığım bölüm şarkısını,isterseniz şimdi...ya da dediğim yerde açabilirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
"Size ben bunu istiyorum dememiştim ki!"
Sesim o kadar çok yükselmişti ki,kuaför kadın gerilemişti.Gerginliğim en üst safhadaydı.İnanılmaz derece açtım ve kusmaktan hiçbirşey yiyemiyordum.Midemdeki küçük burkulma,her an üzerimdeki saten beyaz kısa elbisenin üzerinde son bulacakmış gibiydi.Annem hazırlanmış bir şekilde bana bakıyordu.Sakin olmam için,ne gerekiyorsa yapıyordu.
"Kızım sakin olsana biraz"
Gözlerimi devirip,uykusuzluktan şişen gözlerime baktım.Kusmaktan hiçbirşey yiyemediğim için günlerdir açtım.Yanaklarım adeta rendelenmiş ve en ortasına ulaşılmış havuç gibi duruyordu.Oturduğum koltuktan kalkıp,odada gergince gezinmeye başladım.Birkaç saat sonra evlenecek olmamın verdiği gerginlik,çok fazlaydı.
"Çisem şu camları açar mısın?"
Çisem camları açarken,delirdiğimi düşünen kuaföre doğru döndüm.
"Buna sonra devam edelim,lütfen"
Çisem yüzünden yinede tüylü ve topuklu bir terlik giymek zorunda bırakılmıştım.Odada sadece kızlar annem ve kuaför vardı.Dün geceden beri bir kez bile Poyraz ile konuşamamıştım.Konuşmayı geç onu tesadüfen bile göremiyordum.Neredeydi o?!.
"Çisem,oda çok soğuk oldu kapatsana şunu?!"
Çisem şaşkına dönmüş bir halde bana bakıyordu.Askıda öylece giyilmeyi bekleyen gelinliğe baktım.İçerisinde kurumuş,bozulmuş bir patates gibi görünecektim.Artık bir tık bile olsa çıkmış olan karnım,onun içinde belli olacaktı.Hamile olduğumu bilmeyenler,göbeğimdeki yağları konuşurken ben östorojenim ile savaşmak zorundaydım.Gögüslerimdeki baskı hissinden bir türlü kurtulamıyordum.Sütyeni fırlatma isteği ile dolup taşıyordum adeta.
"Biraz sakin olur musun kanka?"
Burçin diğerler gibi simsiyah,derin yırtmaçlı ve güzel bir sırt dekolteli elbise giymişti.Nedimelerim için seçilmiş elbise buydu.Annem kuaförü,bana biraz zaman vermesi için dışarı çıkartmıştı.Kendisi de hemen ardından odayı terk etmişti.Kızının gerginliği ile başa çıkamayacağını biliyordu.
"Ben onun içinde bozulmuş bir patates gibi görüneceğim!.Şu yüzüme bak,kemiklerimin çıkıntılarını uzaydan bile görebilirsiniz!"
Burçin şaşırmış bir şekilde arkasındaki Çisem'e baktı.Onlar birbirine bakarken ben gelin odasının o güzel manzaralı balkonuna atmıştım kendimi.Poyraz günlerdir kim bilir neler yapıyordu?.
"Eliz kesin ben yokken Bartu diye eve gelmiştir!"
Son anda kusmayı beklettiğim öfke,daha fazla içimde kalamamıştı.O kadın ben yokken,Sevgili kocama kim bilir nasıl yaklaşmıştı.Her bir hücrem,sinirle adeta arşa yükseliyordu.
