Narin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız.
Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam.
Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
••• Çisem Kaya
Gülümseyerek,karşımda oturan adama baktım.Azra'nın tam karşısında,üniversiteye ait kafeteryada oturan bu adamın burada ne işi olduğunu bir türlü çözememiştim.Azra bakır ve kızılımsı arasında kalmış saçlarını savurarak,arkasını dönüp baktığım yere baktı.Onun bu hamlesi,birkaç kişiyle oturan Emre'nin ilgisini anında üzerimize çekmişti.
"Onun üniversitede ne işi var?" Dedim.
Gözlerim hâlâ onun üzerindeydi.Azra alayla göz devirip,kahvesinden büyük bir yudum aldı.Söyleyeceklerini çoktan tahmin edebiliyordum.
"Okuyor olabilir mesela Çisem,sonuç olarak burası bi üniversite"
Cümlesi ile aynı hızda parmaklarını etrafı gösterircesine döndürmüştü.Kızgın bakışlarımı onda sabitleyip,salak olup olmadığını anlamak istercesine ona baktım.
"Emre gibi bir ayıyı,daha önce kesinlikle fark ederdim.Burada olmasının başka sebebi var"
Ve ben bunu öğrenecektim.Bu ayı,kesinlikle üniversiteli bir kızı pençesine almak üzereydi.O ve bir eğitim alanı ancak bu şekilde bir tutulabilirdi.Azra gürültü ile kahvesini masaya bırakıp,çaktırmadan ona baktı.Emre bunu tabikide fark etmişti.Sinirle kaşlarımı çatıp,arkadaşımın utanarak önüne dönmesine sebep olan Emre'ye bakmaya devam ettim.Kafamı 'ne var?' Dercesine salladığımda,tiksinti dolu bir ifade ile bana bakmıştı.Bana.Çisem Kaya'ya tiksinti ile bakmıştı.Elimi sinirle masaya vurup,gözlerimi sinirle açtım.
"Şimdi ona büyük bir yumruk atayım da görsün!"
Öfkeyle masadan kalksam da,Azra'nın parmakları bir koala gibi bileğimi sarmalamıştı.Büyük bir gürültü ile yerime oturmamı sağladığında,öfkeyle ona baktım.
"Ne durduruyorsun beni?.Adam bana tiksinti ile baktı.Gözlerini tırnaklayacağım onun!"
Gözlerim yeniden Emre'nin aşağılık bedenini bulmuştu.Aşağılık değildi ama ben sinirliydim.Bu onu aşağılık yapmaya yeterdi.Azra parmaklarını gözümün önünde şıklatarak,ilgimi kendi üzerine çekmeyi başarmıştı.
"Derdin ne senin,bu çocukla?!"
Cümlesinin sonuna doğru,kafasıyla Emre'yi işaret etmişti.Kendi kendime koca bir 'hah' çekip,sinirle arkama yaslandım.Gözlerimi başka yere odaklamak istercesine,ondan kaçırmıştım.
"O kim ki benim onunla bir derdim olsun?!"
Emre'nin soyadını bile bilmiyordum fakat ona tüm benliğim ile gıcık oluyordum.Olağanüstü ayılığı,sinirimi tepeme çıkarıyordu.Onu bir kaşık suda boğmak istiyordum.
"Hiç sanmıyorum tatlım...her gördüğün yerde ona sataşıyorsun,çocuk sana birşey demezse daha çok kuduruyorsun..."
Yüz ifadeleri o kadar çok değişiyordu ki,ne ima ettiğini anlamama izin vermiyordu.Bu kasıtlı bir hareketti.Bu kızıl şeytan,beni meraklandırmak için elinden geleni yapıyordu.Sinirle göz ucuyla yeniden,Emre'ye baktım.Gülerken o kadar içtendi ki,gözlerinin çevresinde kısılmanın verdiği küçük kırışıklıklar vardı.Bananeydi onun gözlerinden?.Yutkunarak,gözlerimi ondan kaçırdım.
