Soğuk Ateş - Neva (Tamamlandı)

Bölüm 4

Demir dalgındı. Gaz lambasının ışığı düşünceli yüzünde derin gölgeler oluşturuyordu. Önündeki çay ise çoktan soğumuştu.

Bakışlarını uyuyan kızdan öteye, pencereye çevirdi. Yoğun kar yağışı çılgın bir rüzgarın eşliğinde hala devam ediyordu.

Başka bir zaman olsa hayranlıkla seyredeceği bu manzara şu anda ona umutsuzluktan başka bir şey hissettirmiyordu ne yazık ki.

Yataktaki ani bir kıpırtı dikkatini çekene kadar acımasız ve aynı zamanda muhteşem görüntüyü seyretti durdu.

Neva inleyerek yüzüstü dönmüştü. "Çok yorgun olmalı'' diye düşünürken genç kız kısık sesle bir şeyler söylemeye başladı.

Uyandığını düşünen Demir hızla genç kızın yanına yöneldi ancak Neva hala uyuyordu... ve gittikçe çatılan kaşlarına ve ter içinde kalan yüzüne bakılırsa pek huzurlu bir uyku değildi bu.

Demir genç kızın karışık sayıklamalarını anlayamamıştı. Kararsızlıkla omzuna uzandı. Ancak beklenmedik bir dirençle karşılaşınca şaşırdı genç adam. Bu sırada Neva büyük bir güçle genç adamın ellerine yapışmış ve "Tamam...'' demişti anlaşılır bir şekilde.

"Tamam, tamam seni çıkaracağım buradan... Hadi bana yardımcı ol, lütfen.'' Sabırsız elleri bu kez genç adamın boynunda ve göğsünde gezindi kararlılıkla. "Bir şeyin yok... İyisin, nefes alıyorsun en azından...'' İnce uzun narin elleri başındaydı şimdi. "Küçük bir yara... Senin gibi kocaman bir adam için nedir ki?''

Demir'in şefkatli bakışları altında kesik kesik konuşmaya devam etti genç kız. "Merak etme, seni çıkaracağım... Seni çıkaracağım buradan...''

Derin derin nefes alıyor ve küçük hıçkırıklarla boğuluyordu. "Merak etme, güvenli bir yer bulacağım... Yeter ki sen dayanmaya devam et... Buralarda olmalı, buralarda bir yerlerde olmalı... Bulacağım... Tamam, merak etme...''

Soğuk bir ter dalgası daha yüzünden inerken genç adamı kendine çekmeye çalıştı. "Merak etme... Seni kurtaracağım...''

Demir daha fazla dayanamayarak genç kızı omuzlarından hızla sarstı. "Uyan Neva, uyan... Kabus görüyorsun... Hadi canım.''

Genç kız bir türlü girdiği kabusun derinliklerinden çıkamıyor, umutsuz sayıklamalarına devam ediyordu.

Demir genç kızın gücü karşısında hayretler içinde kalmıştı ama durmadı. "Neva... Neva hadi kızım, uyan artık...''dedi daha yüksek bir sesle.

Neva boğuk bir çığlıkla gözlerini fal taşı gibi açıp görmeyen bakışlarla genç adama bakana kadar da sarsmaya devam etti.

Küçük bir hıçkırık boğazında düğümlenirken, genç kız bulunduğu ana geri döndü. Üzerine eğilen genç adamdan irkilmişti. Ellerini çekerken nefesi iyice hızlandı.

"Ne... ne oluyor?''

"Bir şey yok...''dedi genç adam hemen yumuşak bir ifadeyle. "Kabus gördün sadece...''

"Kabus mu?'' Bir yandan doğrulmaya, bir yandan da uzaklaşmaya çalışıyordu.

"Sakin ol...''dedi Demir genç kızın bu tepkisine şaşırarak. "Güvendesin... Sadece uyandırmaya çalışıyordum.''

"Sakinim ben...''diye hırsla bağırdı Neva nefes nefese.

Demir elinde olmadan gülümsedi. "Evet... Sesinden de belli oluyor zaten.''