Soğuk Ateş - Neva (Tamamlandı)

Bölüm 40

        Israrla çalan cep telefonunun sesiyle uyandığında sersem gibiydi Neva. Doğrulup açarken esnemesini durdurmaya çalışıyordu.

"İmdat." diye adeta bağırdı Senem selam sabaha girmeden.

Neva yastıkları düzeltip arkasına yaslanmaya çalışırken bir yandan da boş bir çabayla karmakarışık saçlarını düzene sokmaya uğraşıyordu. "Senem... Ne oldu?"

"Acele yardımına ihtiyacım var. Bunlar beni delirtecek."

"Bunlar..?" diye tekrarladı Neva. Kafası karışmıştı.

"Kim olacak?" diye söylendi genç kadın. "Babamla kocam... Günlerdir kırılacak nadir bulunan bir porselen gibi davranıyorlar bana. Başta hoşuma gittiği için pek ses çıkarmadım ama... Çıldırmak üzereyim Neva. Semih'in her saniye yavaş, dikkat et, dur ben yapayım gibi aptalca sözleri ve gereksiz müdahaleleri yetmiyormuş gibi şimdi de babamla uğraşıyorum."

Neva gülmemeye çalıştı ancak beceremedi. Gülüşünü boğuk bir öksürüğün arkasına saklamaya uğraşırken de yakalandı. "Gülme Neva, gülme... Yardım için aradım. Eğlenmen için değil."

"Pardon canım." dedi Neva boğazını temizleyerek. "Baban ne yapıyor demiştin? Duyamadım da..."

"Demedim." diye sızlandı Senem bezginlikle iç çekerken. "Tutturdu evden çalış diye... Aslında gerçek niyetini biliyorum ben. Onun amacı beni tamamen işten uzaklaştırmak ama söylemeye cesaret edememiştir. Böyle bir teklifle beni kandırabileceğini sanıyor aklınca. Of Neva, ne yapacağım şimdi söyler misin?"

"Şey... Bu konuda ben ne yapabilirim bilemiyorum açıkçası." dedi Neva. İki büklüm olmuş sessiz kahkahalar atıyordu. Ciddi olmasına çalıştığı bir sesle "Bir fikrin var mı?" diye sordu.

"Var tabi..." dedi Senem hemen. "Onlara hamileliğin hastalık değil de doğal bir durum olduğunu anlatabilirsin. Ne de olsa bu konuda deneyimlisin. Ne bileyim hiç olmazsa çay bardağını kendi başıma kaldırabileceğimi filan söyle... Ya da peynir tabağına uzanmamda bir sakınca olmadığını..."

Neva dayanamadı ve kahkahayı patlattı. "İnanmıyorum." dedi zorlukla telefona. "Bu kadar ciddi ha..?"

Senem'in derin iç çekişi duyuldu."Gül, gül sen..." diye sızlandı. "Canımı biraz daha sık. Ben burda iki inatçı adamla boğuşurken... Hamile hamile üstelik."

"Hadi Senem... Sence de komik değil mi? Hayal etmeye çalışıyorum da..."

"Bırak hayal etmeyi de bana yardım et."" dedi Senem. Sesi durgun geliyordu.

"Hımm... Bir düşünelim bakalım." diye mırıldandı Neva. Hemen arkasından da alaycı bir tavırla devam etti. "Senem'ciğim sen kimin hastasıydın hatırlıyor musun acaba?"

"Halise Hanım'ın ama bunun benim derdimle ne ilgisi..?" Kısa bir sessizliğin ardından Senem'in sinsi gülüşü duyuldu. "Tabi ya... Ben niye onlarla uğraşıyorum ki? Onlar Halise Hanım'la uğraşsınlar değil mi?"

"Tabi ki..." diye karşılık verdi Neva. "Hamile bir kadının bu tarz problemlerle uğraşması doğru olmaz. Bunlar doktorunun müdahale etmesi gereken konulardır. En azından Halise Hanım için geçerli bir durum olduğunu söyleyebilirim." Ciddi ciddi konuşmaya çalışıyordu ancak dayanamayıp kıkırdadı. "Onun kollarını sıvayarak işe girişmesini görür gibi oluyorum da..."

"Her ayrıntıdan haberin olacak merak etme." dedi Senem acımasızca gülerek. "Her kirli ayrıntıdan..."

"Sabırsızlıkla bekliyorum."