30.Bölüm

442 52 14
                                    

GÜNEY
Cemre ile konuşuyorken o an aklıma birşey geldi. Ama böyle birşey olamazdı herhalde dimi? Yani... bu kolye... Melek teyzenin kolyesi... ne saçmalıyorum ben ya? Mümkün değil.. hayır, hayır, hayır...onun annesiyle benim babam... böyle birşey yoktu dimi?

Cemre : Güney, Güney orda mısın?

Güney : e- evet... burdayım..

Cemre : ses gelmeyince kapandı sandım

Güney : yok yok, buradayım...

flashback

Cemre : anne, senin kolyen nerde? Beğenmedin mi yoksa?

Melek teyzenin eli boynuna gitmişti... düşünceliydi

Melek : yok annecim.. beğendim ama .. düştü galiba

Cemre : keşke biraz daha dikkatli olsaydın...

Melek : evdedir kızım, çıkar bir yerden. Fatma'ya söylerim arar tamam mı?

Cemre : iyi peki.. sana aldığım hediyeyi beğenmediğini düşünmüştüm ben de

Melek : bayıldım.. bunu sen de biliyorsun

Cemre : neyse...biz artık kalkalım. Çalışıcam daha...

Melek : kolay gelsin çocuklar

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Odama çıkacakken babamın telefonla konuştuğunu duydum...

Ekrem : tamam.. Selin de yok zaten. Hemen geliyorum...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Güney : e hani annenle film izleyecektin? Vaz mı geçtin yoksa?

Cemre : yok.. izleyecektik ama annem çıktı

Güney : çıktı mı? Biraz geç değil mi?

Cemre : evet.. ben de anlamadım. Arkadaşı doğum mu yapmış, öyle birşeyler dedi

Güney : anladım...

flashback sonu

Güney : annen kolyeni bulabildi mi? Merak ettim

Cemre : yok... bir türlü bulamadı. Kesin attı, zaten öyle çok kaliteli birşey değildi. Yakıştıramadı herhalde kendine. Attı ama şimdi bahane üretiyo kaybettim falan diye.

Güney : sanmıyorum... belki de düşürmüştür

Cemre : sanmam...

Güney : yarın kahvaltı edelim mi? Yalnızca sen ve ben...

Cemre : olur... gidelim...

Güney : tamam.. o zaman sabah hazırlan, erkenden çıkalım...

SERKAN

Serkan : orda Külkedisi de aşıktı prense... gerçekte nefret ediyo..

Eylül : nefret ettiğini nerden çıkardın? Belki o da seviyodur...

Belki o da seviyodur..

O da seviyodur...

Seviyodur...

Yanlış mı duymuştum?

Birden önüne döndü, başını eğdi. Utanmış mıydı? Yaklaşıp elimle nazikçe çenesinden tuttum ve yüzüme bakmasını sağladım...

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin