86.Bölüm

304 39 22
                                    

3 ay sonra

EYLÜL
Okullar kapandı, mezuniyetim vardı bugün. Resmen mezun olmuştum. Ferit'in ailesi gelmeyi kabul etmemişti ama Ferit burdaydı. Babam kim bilir hangi kumar masasındaydı, Allah bilir...

Annem ise hastanede...

Mert beni şaşırtarak gelmiş, Ferit'in yanına oturmuştu. Annemin hastane masraflarını karşıladığından mıdır bilmem, artık Feritle iyi anlaşıyordu, yani en azından laf sokmuyordu.

Serkan okul birincisi olmuştu. Ondan sonra adım okununca şaşırmıştım... ben de ikinci olmuşum.
Serkan sahnede elimi sıkınca ben de birşey demedim...

Serkanla aramız git gide kötü oluyordu. Sürekli laf sokuyordu. Ben de ona tabii. Öyle ki artık oturup düzgünce konuşamaz hale gelmiştik. O yüzden elimi sıkmasına şaşırmıştım...

Kepler atılmıştı, tören bitmek üzereydi. Serkan, Mert'le konuşuyordu. Yanlarına gittim...

Eylül: Mert, artık gitsek mi? Ben çok yoruldum

Mert : kaç gündür yorgunsun sen. Doktora mı gitsek? Hasta falan mısın yoksa?

Serkan bana manalı bir şekilde bakmıştı. Birşey anlamamıştım...

Eylül: annemle uğraşıyorum biliyorsun. Yoruldum biraz

Serkan : başka birşeydendir o...

Eylül: neymiş pardon?

Mert, Ferit ona seslenince yanına gitmiş, bizi de yalnız bırakmış oldu...

Serkan : bebektir o bebek...

Çok kısa bir an karnıma dokundu...

Eylül : saçmalama

Serkan : neden olamaz mı?

Bana bakıp sırıttı...

Eylül : aylardır bana laf sokman bitmedi mi? Yeter ya yeter! Sevgilin de var, benden daha ne istiyorsun? Ne?!

Artık dayanamamış, patlamıştım...

Serkan : evet var, çok da iyi anlaşıyoruz. Senin gibi değil , beni seviyor, değer veriyor falan

Eylül: e tamam o zaman, benim ilişkime karışma! Laf sokup durma artık! Ben sanki keyfimden evlendim!

Serkan : ne demek bu şimdi?

Söyleyip söylememek arasında kaldım. Onu okul binasının arkasına, kalabalıktan uzağa doğru çektim...

Eylül : ben onla keyfimden evlenmedim! Acı çekiyorum Serkan, acı! Hem de öyle böyle değil!

Serkan : paran var, ailen var, seni seven bir koca... insan hayattan daha ne ister?

Eylül : aşk ister... sevildiği gibi sevmek ister... sevdiği insan tarafından sevilmek ister...

Serkan : ne yani şimdi de bana kocanı sevmediğini mi söylüyorsun? Daha bir kaç ay öncesine kadar ölüp bitiyordun...

Eylül : yalandı... zorunda kaldım Serkan... annem ne halde görmüyor musun? Onun hastane masrafları, ilaçları...

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin