92.Bölüm

303 35 13
                                    

SERKAN
Evden çıkıp hastaneye gelmiştim. Ne evde durabiliyordum, ne de uyuyabiliyordum. En azından Cemre'ye destek olurdum, belki birşeye ihtiyacı olurdu, yardım ederdim. Yoğun bakım önünde kimseyi göremeyince şaşırdım. Güney'e birşey mi oldu acaba diye düşünmeden edemedim. Ama orda hala aynı yerinde yatıyordu kardeşim. O zaman Cemre nerdeydi?

Hemşireye Cemreyi sorduğumda biraz hava alacağını söyledi, ben de dışarı çıkacakken Eylülle Cemre'yi gördüm. Bağşıyorlardı, yanlarına gidecekken konuşmalarına kulak misafiri oldum. Eylül eve gitmeye korktuğunu söyledi. O an anlamıştım işte o adamın Eylüle el kaldırdığını. Biliyordum zaten ama şimdi emin olmuştum....

Eylül beni görünce sustu. Cemre'yi kantine götürmeyi teklif etse de Cemre yalnız kalmak istediğini söyledi...

Eylül: yalnız kalmasın peşinden git Serkan

Serkan : bırak biraz yalnız kalsın. Çok zor değil mi?

Eylül: zor tabii ki. Hem de çok

Serkan : kendini onun yerine koysana bi. düşünsene, Ferit orda yatıyor. Günlerce uyanmayacak. İddia ettiğin gibi aşık bile olmasan, naaparsın? Üzülmez misin hiç?

Hiç düşünmeden cevap verdi

Eylül: asla! Keşke ölse...

Serkan : neden böyle dedin ki? Dövüyo diye mi?

Eylül: bilmediğin çok şey var Serkan.

Serkan : anlat o zaman... dinlerim...

Eylül : sen benim derdimi dinlemeye mi geldin? Hayır yani senin konuşacak bir sevgilin falan yok mu?

Serkan: yok! Yok duydun mu rahatladın mı? Benim hayatım da mükemmel gidiyor denemez Eylül...

Eylül: yoksulluk çok kötü değil Serkan... alışırsın

Serkan : olay bu mu sanıyorsun? Bu umrumda değil. Kimi sevsem terkedip gitti Eylül.

Eylül: terk mi etti?

Serkan : gül gül mutlu ol... sana da eğlence çıktı dimi?

Eylül: ben de seni seviyor zannetmiştim...

Serkan : sevmiyormuş işte...

Eylül : üzüldüm... gerçekten üzüldüm...

Serkan : tamam... neyse... şu meseleyi anlatacak mısın? Yoksa ben gidip kendisini döve döve mi öğreneyim?

Eylül : hayır hayır... sakın ona bulaşma... lütfen

Serkan : dinliyorum...

Eylül: Serkan... sana anlatamayacağım şeyler var... beni zorlama. Sana bilmen gereken herşeyi söyledim, yine de beni istemedin Serkan. Hak veriyorum tabii ki sana ama birşey olsaydı, sana herşeyi anlattığım o gün olurdu. Artık mümkün değil. Bizim konuşacak hiçbir şeyimiz kalmadı...

Serkan : Eylül...

Eylül: efendim?

Serkan : ben sana beni terkettiğin için çok kızgındım, o yüzden Miray'la çıktım... ama ben seni hep sevdim Eylül... hiç vazgeçemedim...

Bana baktı uzunca. Sonra ağlamaya başladı. Sarıldım ona. Belli ki başka sıkıntıları da vardı ama anlatmıyordu.

Eylül: çok geç kaldın Serkan... çok geç... çok geç...

Ona sarılmaya çalışırken o benim göğsümü yumrukluyordu...

Serkan: şişşt, sakin ol tamam...

Eylül:  sen beni kurtaramadın Serkan... çok geç kaldın... bitti... herşey bitti...

Kurtaramamak mı? Neyden bahsediyordu?

O an aklıma bir düşünce dank etmişti ama hayır... hayır hayır o Ferit denilen herif bu kadarını da yapmaz herhalde dimi?

Serkan : Eylül yoksa o pislik sana...

Eylül'ün surat ifadesi herşeyi anlatıyordu. Hışımla kollarımdan çıkarttım onu.

Eylül: Serkan dur...

Serkan: o yüzden mi... o yüzden mi hamile değilim dedin her seferinde? En son dünden sonra şüpheliyim tarzı birşey demiştin....

Yine cevap vermedi.

Serkan : nerde bu şerefsiz?! Nerde söyle Eylül! Söyle bulup öldürücem!

Eylül : yapma Serkan dur! Bırak noolur...

Serkan : nasıl bırakayım Eylül? Bunu duyduktan sonra....

Eylül : annem Serkan... annem onun sayesinde...

Serkan : bırak ya! Bırak! Onun sana böyle davranmaya hakkı yok...

Eylül: Serkan, hayır. Olan oldu. Kaçamam ben bundan. Ben kaçsam babam bulur getirir. Anlatsam anlamaz, senin kocan o der. Anneme anlatsam kahrolur kadın. Sen de benim yüzünden hayatını karartma. Bırak noolur

CEMRE
Eylülün söylediklerini düşündüm, aslında her dediğinde haklıydı. Ben sağlıklı düşünemiyordum. Neredeyse... neredeyse atıyordum kendimi ordan.

Attım diyelim... Sonra ne olacaktı. Güney uyanacaktı belki ben çoktan ölmüş olacaktım...

Güçlü olmak zorundaydım. Güney için güçlü olmak zorundaydım...

O uyanacaktı, iyi olacaktı... biz çok mutlu olacaktık...

BayanYazar___ 💜

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin