Aşk Ateşi

145. Bölüm

GÜNEY
Gece gece Cemre'nin sancıları başlayınca ilk başta önemsemedik, geçen seferki gibidir diye düşündük ama devam edince apar topar hastaneye gitmek için yola çıktık. Ama daha erkendi ve çok korkuyordum. Ya ikisinden birine birşey olursa?

Hemen Serkan'ı aradım. O da tıp okuyordu, doktor sayılırdı, o bana yardım ederdi kesin. Çok bekletmeden gelmişti. Bana destek oldu ama çok korkuyordum...

Güney : kusura bakma seni de bu saatte aradım ama

Serkan : saçmalama abi, doğumun saati mi olur? Tabii ki yanında olacaktım. Kardeşimsin sen benim.

Güney : sağol kardeşim... birşey olmaz dimi?

Serkan : olmaz merak etme

Güney : annem de yurt dışında... ben de böyle kaldım, ne yapacağımı bilemedim... seni aradım

Serkan : tabii ki arayacaktın....

Sabaha karşı bebek doğmuştu... bir oğlum olmuştu... Umut.. bize umut olması için doğmuştu... çok da iyiydi sağlığı... biraz ufaktı ama iyiydi...

Güney : oğlum baba oldum ben baba! Umut... oğlum...

Ben sevinçle Serkan'a sarılırken Serkan ağlamaya başladı. Sarıldıktan sonra da koşarak çıktı... naapmıştım ben?

EYLÜL
Sabah kalktığımda Serkan yanımda yoktu. Çıkıp oturma odasına baktığımda orda da olmadığını anladım. Hastaneye tek başıma gittim, randevum vardı.

Doktor : Serkan... Serkan yok mu?

Eylül: gelmeyecek sanırım

Doktor : şey ama başında biri olsa iyi olur, refakatçi olarak

Eylül: abimi çağırırım ben sonra. Bir an önce başlayalım

Doktor : peki...

Saatler süren acıdan ve sancıdan sonra bitmişti. Odaya gittiğimde Kader ve Mert'i orda gördüm...

Mert : Serkanın acil işi çıktı, ondan gelemedi...

Eylül : eminim öyledir

Kader : Cemre'nin sancıları başladı, erken doğum... Serkan da yanlarındaydı, o yardımcı oldu...

Eylül: kendi çocuğunun doğumuna gitmedi, oraya gitti demek... aaa doğru çocuğu ölü doğacaktı zaten, boşuna neden gelsin dimi?

Kader : Eylül, yapma noolur... bak beni de ağlatıcaksın

Eylül: neyse olan oldu dimi? Göstermediler biliyor musunuz? Görmek istedim, kime benziyordu bilmek istedim ama göstermediler. Kız mı erkek mi onu bile bilmiyorum. Doğurduğum çocuğun cinsiyetini bile bilmiyorum!

Serkan : kız

O sırada Serkan içeri girdi. O gelince Kaderle Mert de çıktılar...

Serkan : özür dilerim... özür dilerim yanında olmalıydım

Eylül: kız mıydı?

Serkan : evet... kızdı

Eylül: bak... onu bile hissedemedim. Ama sen başından beri kız diyordun... bu çocuğu haketmemişim ben, onu anladım... çocuğu hakeden senmişsin

Serkan : böyle söyleme... olan oldu. Bunun için kendini hırpalama

Eylül : Cemre nasıl? Umut doğdu mu?

Serkan : evet... biraz erken doğdu ama ikisi de iyi

Eylül: neredeler şimdi? Bu hastanede mi?

Serkan : evet... 2 üst kattalar, odada

Eylül: yanlarına gitmek istiyorum

Serkan : bu halde gidemezsin, yeni doğum yaptın sen

Eylül: gitmek istiyorum dedim. Umut'u görücem

Serkan : tamam, yardım edeyim sana

Serkanın yardımıyla yanlarına gitmiştim. Cemre kucağında bebeğiyle ağlıyordu...

Eylül: Cemre nooldu neden ağlıyorsun?

Cemre : yok işte! Kendi çocuğuma yetemiyorum ben! Sütüm gelmiyo... çocuğumu emziremiyorum ben!

Hemşire : ilk gün normal... kendinizi sıkmayın, olacak birkaç gün içinde

Cemre : o zamana kadar ne olacak? Çocuğum o iğrenç yapay mamalardan mı yiyecek? Zaten erken doğdu...

Eylül: bana verin...

Serkan : ne?

Eylül: ben ölü bir çocuğa doğum yaptım ama kahretsin ki emziremediğim çocuğum için sütüm geliyo... bari bir bebek yararlansın bundan... ben emziririm...

Serkan : hayır... hayır bunu yapmak zorunda değilsin

Eylül : kendi çocuğuma bir yararım olmadı bari Umut'a bir faydam dokunsun...

Emzirip sevdikten sonra odama geri döndüm. Serkan da yanımdaydı...

Serkan : Eylül... benim sana birşey söylemem lazım aslında

Eylül: evet?

Serkan : Eylül ben bir karar verdim... bunu burda yapmak istemezdim ama...

Eylül: neyi?

Serkan yüzüğünü çıkarıp elime verdi... birşey söylemesine gerek kalmadı, ben anladım...

Serkan : ben gidiyorum, buralarda olmucam, sana beni bekle de diyemem... o yüzden...

Eylül : anladım, tamam...

Serkan: birşey demeyecek misin?

Eylül: hayır...

Serkan : tamam... kendine iyi bak...

Eylül: sen de... mutlu ol. Şey Serkan... bir gün... sence bir gün karşılaşır mıyız? Yeniden birlikte olur muyuz?

Serkan : kaderimizde varsa olur tabi..

Serkan alnımdan öpüp odadan çıktı. Ben de iki gündür kendimi tutmanın acısıyla ağlamaya başladım...

eyserciyazar💜
eysercilerrr ❤️
BayanYazar___ 💙
Veee ozlemzgi 💚