EYLÜL
Serkan : Eylül...Eylül : inadı bırak Serkan. Tamam bir an yanıldım, kabul ediyorum. Affet gitsin
Serkan gülmüştü...
Serkan : bu mu özür dileme şeklin? ben seni affetmiyorum Eylül
Eylül: iyi tamam... ben de gitmiyorum...
Serkan : Eylül... bak böyle olmaz.
Eylül: olur...o psikolog sana benim daha fazla üzülmemem gerektiğini falan söylemedi mi?
Serkan : o farklı bu farklı...
Eylül: geri adım yok diyorsun
Serkan: yok... şimdi çıkıyoruz ve seni evine bırakıyorum...
Eylül: gerek yok ben giderim. Göktuğ ders çalışmaya çağırmıştı hem.
Serkan : ne?! Bu saatte evine ders çalışmaya mı çağırdı?!
Aslında böyle birşey yoktu, sırf Serkan ona gıcık diye yapmıştım bunu...
Eylül: evet... madem sen burda kalmamı istemiyorsun, madem bitti diyorsun, ben de istediğim yere gidebilirim. Sen de aynı şekilde...
Serkan : tamam...
Bana bakıp derin bir nefes verdi...
Serkan : tamam Eylül... sen benim yatağımda yatabilirsin...
Eylül: hani olmazdı?
Yanıma gelip iç çekti....
Serkan : ah Eylül ah....
Sırıttım...
Serkan : bitmiş miydi?
Eylül : hı?
Serkan : lenslerin bitmiş miydi?
Eylül : evet bitti sanırım bulamadım. Yarın alırım...
Serkan: liseli Eylül... tanıdığım gibisin... saçların, yüzün, gülüşün... inatçılığın...
Eli yanağımdaydı...
Serkan: evlen benle
Güldüm...
Serkan: ciddiyim...
Eylül : neden evine dönmedin?
Serkan: dönmeyeceğini söyledim. Babam sana onca laf söyleyip kendi oğlunu evden kovdu, geri dönmem o eve
Eylül: inatsın Serkan
Serkan : sen benden de inat
Gidip koltuğa oturdu, ben de yanına gittim...
Eylül: affettin mi?
Serkan : düşünmem lazım
Eylül: iyi sen düşün ben de Göktuğlara gideyim bu sırada...
Tam kalkacaktım ki Serkan beni kendine çekti...
Serkan : Göktuğlara gidecekmişmiş...
Güldüm...
Serkan: çok mu komik?
Kafamı sallamamla beni gıdıklamaya başlaması bir oldu... sonra birden durdu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Ateşi
Dla nastolatkówÇocukluktan beri arkadaş olan 3 arkadaş, Serkan, Cemre ve Güney... Ve onların hayatlarına dahil olup tüm dengeleri bozacak yeni insanlar...