78.Bölüm

308 38 3
                                    

SERKAN
Eylül gidiyordu, bileğinden tuttum...

Serkan : gitme, biraz daha kal, olmaz mı?

Eylül: Serkan noolur yapma.

Serkan : özledim Eylül... lütfen...

Eylül: böyle şeyler söyleme... bitti artık, anla bunu noolur...

O sırada Ferit denilen herif geldi, resmen daldı odaya.. nefret ediyordum bu adamdan. Eylül'ün yanında olan, onunla aynı evde kalan, aynı yatakta sabahlayan, ona dokunan.... oydu... bense acizdim, hala Eylülü bekleyen aptalın tekiyim...

Ferit : Eylül! Eylül, iyisin dimi?

Gelir gelmez Eylüle sarıldı, sonra kollarından tutup her tarafına baktı... bu adam cidden ona değer veriyordu...buna sevinmeli miyim üzülmeli mi bilemedim...

Eylül: ben iyiyim...

Ferit : bu üzerindeki kan senin değil dimi?

Eylül : hayır hayır...

Sonra bana döndü...

Ferit : sen Eylülün arkadaşıydın dimi? Geçmiş olsun...

Serkan : hıı... arkadaşıyım tabi... dimi arkadaşım?

Eylül: evet...

Ferit : iyi gibisin... iyi kurtulmuşsun

Serkan : sağol

Ferit : Eylül, biz çıkalım mı artık? Hasta ziyareti kısa olur...

Eylül kafasını sallayınca Eylülün elinden tutup onu dışarı çıkarır. Eylül arkasına bile bakmamıştı...

GÜNEY
Kardeşim sonunda uyanmıştı. Üzerimdeki yük kalkmıştı ama bu yine de benim yüzümden yaralanmış olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Odasına girmek istediğimde Tevfik amca engel oldu...

Tevfik : artık gitsen iyi olur Güney

Güney : ama Tevfik amca...

Tevfik : Güney, zor bir gün geçirdik. Yetmedi mi? Git artık. Sinanı da seni de bir süre görmek istediğimi sanmıyorum.

Güney : sadece 2 dakika...

Tevfik : oğlum için... sonra git burdan...

Haklıydı. Ama yapılacak birşey yoktu. Odaya girdiğimde Serkan kendine gelmişti, dışarı bakıyordu...

Güney : Serkan...

Serkan : gel kardeşim gel...

Güney: iyi misin?

Serkan: bedenen iyi...

Güney : çok şükür... çok korkuttun lan!

Serkan : benden daha kurtulamazsın oğlum? Öyle kolay mı?

Güney : saçma saçma konuşma oğlum. Perişan olduk burda

Serkan : oğlum, şu aldatma mevzusu ne lan? Bırakamadın mı bu işleri?

Güney: abi orası uzun hikaye, sadece artık gerçek ortaya çıktı, Cemre de anladı.

Serkan : ee düğün ne zaman?

Güney : dalga geçme oğlum. Düğün falan yok. Bitti artık...

Serkan: : oğlum sen az önce Cemre de anladı demedin mi?

Güney: evet ama yok kardeşim yok, birşeyler koptu içimde. Cemrenin gözlerinde ilk defa nefret gördüm. Benden nefret ediyordu. Günlerce beni kandırıp bu iğrenç terketme oyununu oynayacak kadar nefret etmiş benden.

Serkan: oğlum bak yapma sen bu kızı seviyosun, o da seni seviyo ki kıskanmış. Hadi barışın...

Güney: sen beni boşver, Miray nasıl kıskandı seni.... Nazan teyze Eylülü içeri sokunca bunu görecektin....

Serkan : oğlum banane Miray'dan? Neden gelmiş ki o zaten...

Güney: sevgilisiyim ben onun dedi.

Serkan : öf nerden çıktım ki şu kızla zaten...

CEMRE
Öfkeme yenik düşüp neler yapmıştım ben? Çok pişmandım çok! Dakikalarca bekledim ama Güney'i göremedim. Yoksa onu kaybediyor muydum?

Tam gidecekken Güney'in hastaneden çıktığını gördüm...

Cemre : Güney! Güney noolur yüzüme bak

Güney : ne var Cemre? Ne var?

Cemre : Güney bak böyle olmaz, konuşalım noolur

Güney : Cemre... senin kalbini kırmak istemiyorum, noolur konuşmayalım.

Cemre : bak benim içim hiç rahat değil. Noolur ya noolur izin ver, bi konuşalım.

Güney : Cemre, şimdi olmaz...

Beni orda bırakıp gitmişti.

Birkaç dakika sonra Eylülü gördüm, bir adamla el ele....

Eylül: Cemre, iyi misin? Sana birşey mi söyledi?

Cemre : yok... kendim ettim, kendim buldum...

Eylül: tamam... tamam hadi gel, gidiyoruz...

Cemre : Eylül, ben gelmesem daha iyi galiba

Eylül : hiç iyi görünmüyorsun Cemre. Bu gece güzelce dinlen, yarın gidersin... olur dimi Ferit?

Ferit : tabii ki. Evimiz Eylül'ün arkadaşlarına hep açık.

Şaşkınlıkla Eylül'e baktım. Eylül ise tepkisizdi. Neler oluyordu anlamış değildim, ama Eylül'e soracaktım...

Merhaba okurlarım ❤️ bir sonraki bölüm 1 gün kadar gecikmeli gelebilir haberiniz olsun 🙏🏻 kendimi en kısa zamanda toparlayacağım.

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin