Aşk Ateşi

18.Bölüm

CEMRE
Bir an, hiç düşünmeden yaptım bunu. Çevremizdeki insanları, hala okulda olduğumuzu umursamadan birden Güneyin dudaklarına yapıştım...

Güney şaşırmıştı, bunu hissedebiliyordum, ama şokunu atlatınca o da bana karşılık vermeye başlamıştı. Bir eli ile yanağımı tutarken diğer eli belimi sarmıştı. Ürperdim... ama soğuk olduğu için değildi bu, garip hissetmiştim, oysa ki elleri sıcacıktı, dudakları da öyle. Beni nazikçe öperken, içimde tarif edemediğim bir duygu vardı. Dudaklarını benden ayırdığında gözleri gözlerimdeydi...

Döndüğümde Serkanında bize bakıp şaşırdığını görmüştüm. Başarmış mıydım? Dikkatini mi çekmiştim? En sonunda kocaman sırıttığını ve kahkaha attığını gördüm. Herşeyin bittiği andı ve beni çok da yıkmadığını farkettim...

GÜNEY
Cemre birden dudaklarıma yapıştığında neye uğradığımı şaşırmıştım...Şaşırmıştım evet ama bu tabii ki kötü bir anlamda değildi. Ben bu anı yıllardır bekliyordum zaten. Ben de karşılık verdim ona, hiçbir kızda hissetmediğim sıcaklığı hissettim, onun için aynı şeyin geçerli olmadığını bile bile yaptım bunu, sanki son öpüşmemiz olacakmış gibi... ki zaten öyle olacaktı.. İlk ve son öpüşmemizdi bu, ilerisi olmayacaktı... ben de bunu bildiğimden her saniyesinden keyif almaya baktım...

Hiç bitmemesini dilediğim o birkaç saniyeden sonra birbirimizden ayrılmıştık. Ama gözlerimiz birbirimizden ayrılmamıştı. Cemre ilk defa bu kadar bakmıştı gözlerime... sanki gerçekten bana aşıkmış gibi...

Tam ağzımı açıp bir şey söyleyecekken beni susturdu...

Cemre : noolur bir şey sorma. Bir şey söyleme de...

Güney : peki...

Serkanın bize bakıp güldüğünü görünce Cemre'nin bunu yapma sebebini anlamıştım. Ne olursa olsun, bir kez de olsa bunu yaşamıştım ve bu herşeye değerdi...

SERKAN

Eylül karşımda bana gülüp duruyordu. İlk defa bu kadar güldüğünü görmüştüm. O gülünce ben de istemsiz olarak gülüyordum...

Eylül : niye gülüyorsun? Komik bir şey sormamıştım ama?

Evet komik bir şey değildi sorduğu.. sevgilimin olup olmaması seni neden ilgilendirir demişti. Neden ilgilendiriyor, çünkü seni seviyorum... gel de bunu yüksek sesle söyle Serkan... söyle söyleyebiliyorsan...

Serkan : ben yani şey...

Eylül : şey şey şey... senin vericek hiç mi cevabın yok?

Serkan : yoo var aslında

Eylül : varsa söyle o zaman..

Serkan : yine güleceksin, o yüzden söylemeye çekiniyorum

Eylül : ne korkuyosun, söyle söyle, ne kadar saçma olursa olsun gülmem, söz veriyorum

EYLÜL

Serkan o hareketi yine yapmıştı, ellerini saçlarında gezidirip yine bana dönmüştü. Tatlı duruyordu, ya da nasıl derler, sempatik ?

Serkan : ya hani sana demiştim ya sanki seni daha önce tanıyormuşum gibi falan diye..

Eylül : ee?

Serkan : ben seni s-...

Defne : selam gençler!

Serkan cümlesini tamamlayamadan Defne de gelmişti...

Serkan : zamanlaman gerçekten harika canım...

Eylül : nerde kaldın Defne ya?

Defne : ya hoca lafa tuttu, kız voleybol takım lideriyim ya, uzun sürdü biraz. E hadi gidelim o zaman..

Eylül : Serkan, sen bir şey söylüyodun?

Serkan : neyse boşver... sonra söylerim..

Defne : benden gizli sanırım. Umarım şu istediğim hediyeyle ilgilidir çünkü unutma gibi bir ihtimalin olduğunu sanmıyorum sevgili ikizim...

Serkan : aylar öncesinden hediye siparişi mi veriyorsun Defnecim?

Defne : seni hediye seçme derdinden kurtarıyorum, daha ne istiyorsun ki?

Ben de onların bu tatlı atışmasını keyifle dinliyordum...

CEMRE

Güney, ne yapmaya çalıştığım hakkında konuşacakken onu susturdum daha sonra hızlıca yanından uzaklaştım. Bu yaptığım gerçekten utanç vericiydi. Güney bunu elbet konuşmak isteyecekti, şimdi kaçtım diyelim, sonra ne yapacaktım?

Eve gelir gelmez annem beni salona çağırdı, terzimiz de orda bekliyordu.

Melek : kızım, yardım defilesi için elbisenin son ayarlamaları yapılacak, bir kez ölçü alınması gerekiyor..

Cemre : peki...

İşkence gibi geçen dakikaların ardından kendimi yatağa bıraktım. O anı düşünmeye başlamıştım. Belimdeki el, yanağımdaki el.. elim istemsizce dudaklarıma gitmişti, annem de o sırada pat diye girmişti odama...

Melek : niye sırıtıyosun öyle bakalım? Güzel bir şey mi oldu?

Cemre : sırıtıyo muyum? Farkında değilim..

Melek : sırıtıyordun.. elbiseni mi düşünüyordun? Tabii ki okulun en güzeli sen olacaksın...

Cemre : sağol annecim..

SERKAN
Tam duygularımı Eylüle anlatacakken Defnenin gelmesiyle herşey berbat olmuştu. Gerçi söyleyebilecek miydim, bundan emin değildim ama... Eylül ve Defne iyi anlaşmıştı, üçümüz eve doğru yürüyorduk.

Defne : Serkan, bugün senin gitar kursun yok muydu? Niye bizimle geldin?

Serkan : bugün canım istemiyo...

Defne : anladım...

Defne bana imalı imalı sırıtıyordu, anlamış mıydı? Yok yok anlamış olamaz... Olabilir mi?

EYLÜL

Defne ile fizik çalışıyorduk, benim de çok iyi olduğum söylenemezdi ama Defne benden daha kötü durumdaydı. Bir soruda takılmıştık

Defne : dur ben bunu Serkan'a sorayım, o yapar kesin

Defne odadan çıkıp soruyu sormaya gitti, kapı da aralıktı. Koridorda karşılaşmış olacaklar ki seslerini duyabiliyordum...

Defne : kardeşim, süper kahraman olup kızın gölünü fethetmek için al sana fırsat. Bu soruyu çöz, gözüne gir...

Serkan : ne diyorsun sen Defne?

Defne : anlamadığımı mı sanıyosun? Sen baya baya Eylül'den hoşlanıyosun...

songuncuay 💜