Aşk Ateşi

143.Bölüm

EYLÜL
Serkan ekrana bakıp sırıtıyordu... kesin birşeyler anlamıştı, kesin cinsiyetini anlamıştı..

Eylül: ee belli mi cinsiyeti?

Serkan kafasını sallarken doktor onun kadar neşeli görünmüyordu...

Serkan : belli canım belli... ben gördüm...

Doktor : evet belli ama söylemesem daha iyi sanırım

Eylül : neden ki?

Doktor : şey... son günlerde nasıl hissediyorsun?

Eylül: aslında çok rahat... geçen haftaya kadar çok hareketliydi, uykudan uyandırıyordu. Bu hafta çok uslu...

Doktor : aslında sakin olmasının bir sebebi var...

Serkan : bir problem mi var?

Doktor : şey... evet... aslında..

Eylül : nesi var? Kötü mü? Kötü birşey mi?

Doktor : Eylül... maalesef bebeğin kalp atışı yok...

Serkan : şaka... şaka dimi? Açar mısınız şunu?

Doktor : Serkan... yok... böyle birşeyin şakası yapılır mı? Maalesef yok... kaybettik onu

Eylül: ne?!

Doktor : maalesef onu almak zorundayız Eylül... en kısa zamanda...

Bedenim uyuşmuş gibiydi... şişik karnıma baktım, içinde ölü bir bebek vardı... ordan nasıl kalktığımı bilmiyorum, Serkanla yol boyu tek kelime konuşmadık, birbirimizin yüzüne bile bakmamıştık...

Sonunda eve geldiğimizde kapının önünde Nazan hanımla Defne bekliyordu, ellerinde de bir sürü poşet vardı...

Nazan : ah geldiniz sonunda...

Defne : ağaç olduk burda... neyse belli mi yeğenimin cinsiyeti?

Serkan kapıyı açıp içeri girdiğin de onlar da peşimizden geldiler.

Nazan : benim içime en başından beri kız doğuyordu, zaten size de söylüyorum aylardır... kız dimi?

Serkan : anne bi oturup soluklanalım dimi?

Defne : tamam tamam... biz de bu arada annemle aldıklarımızı gösterelim...

Defne o ellerindeki poşetlerden bebek kıyafetleri çıkardı bir sürü... onlara bakıp ağlamamak için kendimi zor tuttum....

Defne : .....bak bunlar da böyle mavi... annem kız diye pembe alalım dedi ama sonuçta erkek de olabilir dedim bunlardan da aldırdım birkaç tane...

Serkan : anne... Defne... kaldırın şunları hadi...

Nazan : nooldu oğlum? Beğenmediniz mi? Ama çok şeker bunlar...

Ben onlara birşey demeden odama geçtim. Onlara anlatacak gücüm yoktu....

SERKAN
Eylül odasına geçince ben de tek başıma naapacağımı şaşırdım...

Nazan : Eylül iyi mi Serkan?

Serkan: yorgun.. yorgun anne

Nazan : eh tabii... artık yavaş yavaş yormaya başlıyor... ee cinsiyeti belli oldu mu?

Serkan : evet... belli

Defne : ee neymiş?

Serkan: kız

Nazan : ah... demiştim ben, dedim dimi? Kız olacak dedim. Rüyamda bile görmüştüm kız olacağını... aynı sana benzer, ama yeşil gözlü, çok güzel bir kızdı

Serkan : ama biz onu hiç göremicez anne...

Oturduğum yerde çocuklar gibi ağlamaya başladım....

Defne : Serkan... Serkan nooldu?

Serkan: onu kaybettik anne...

Annem kalkıp bana sarıldı, ama bu acının tarifi yoktu sanırım...

GÜNEY
Evde oturuyorken, Cemre bir an bağırmaya başladı...

Cemre : ay! Güney... Güney... sancı.. sancım var

Güney : tamam canım sakin ol... sakin... ama daha erken. Çok erken!

Cemre : naapabilirim?

Güney : tamam aşkım tamam... Büşra! Büşra bebek için hazıladığımız çanta nerde?

Büşra : buyrun Güney bey...

Güney : tamam hazırız. Yürüyebilecek misin aşkım?

Cemre: dur Güney dur.

Güney: nasıl durayım? Burda mı doğuracaksın kızım?

Cemre : geçti... geçti merak etme.

Güney : aklımı aldın ya

Büşra : size birşey getirmemi ister misiniz? Ya da açsanız birşeyler hazırlayabilirim

Güney : aç mısın aşkım?

Cemre : hayır...

Güney : bana bi tost ve meyvesuyu falan hazırlarsın, Cemre'ye de süt

Cemre : öf süt süt süt sıkıldım Güney, kusucam

Güney : içmen lazım, doktor söyledi biliyosun

Cemre : of

Güney : nooldu sancın mı var yine?

Cemre : Hayır... sana yaptım... sıkıldım... evden çıkamıyorum, sürekli süt içip duruyorum senin yüzünden, sıkıldım.

Güney : birazcık daha sabredeceksin, Umut için

Cemre : zaten sadece onun hatrına... bu arada ismi sevdin bakıyorum

Güney : sevdim sevdim...

Bu arada wattpad'teki sorun yüzünden yorum yapamıyorum. Haberiniz olsun 😞

İp kopmaya başladı galiba 💔 eyserciyazar eysercilerrr BayanYazar___ 🙏🏻